Μασκ και ελευθερία του λόγου: 8 δολάρια δρόμος
Γράφει ο Σπύρος Πολυχρονόπουλος
Ο Έλον Μασκ εξαγόρασε το Twitter έναντι 44 δισ. δολαρίων ως… σταυροφόρος υπερασπιστής της Ελευθερίας του Λόγου. Αλλά αναρωτιέμαι, ποιος του έδωσε αυτό το ρόλο; Η απάντηση είναι απλή. Τα χρήματα.
Ο Μασκ δηλώνει ότι εξαγόρασε το Twitter για να κάνει τον κόσμο καλύτερο, ωστόσο, οι πρώτες του κινήσεις και δηλώσεις δεν δείχνουν κάτι τέτοιο. Μεταξύ μας, είναι απλώς ένας δισεκατομμυριούχος που αγόρασε ένα παιχνίδι που του αρέσει να παίζει, αλλά είχε κάποιες μικρές ενστάσεις για τους κανόνες του. Το έκανε λοιπόν δικό του για να παίζει όπως θέλει. Ένα παιχνίδι εξουσίας.
Φυσικά ο ίδιος δεν το παραδέχεται. Αντίθετα, λέει ότι το έκανε για το καλό της ανθρωπότητας και για να βοηθήσει τους καταπιεσμένους του Twitter.
Ποιοι είναι αυτοί κατά τον Μασκ; Βασικά οι στρέιτ λευκοί άνδρες που συνήθως έχουν και ακροδεξιές θέσεις. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε ότι οι πρώτοι που έσπευσαν να πανηγυρίσουν για την εξαγορά του Twitter από τον Μασκ ήταν ο Ντόναλντ Τραμπ και ο Βλαντιμίρ Πούτιν (μέσω του Ντιμίτρι Μεντβέντεφ).
Σε αντίθεση δε με τους προκατόχους του, ο Μασκ μοιάζει να διαχειρίζεται ο ίδιος το μέσο. Μέσα σε λίγες μόνο ημέρες πήρε προσωπικές αποφάσεις, διέλυσε το ΔΣ, απέλυσε το μισό προσωπικό και περιόρισε μονομερώς την πρόσβαση των εργαζομένων στα εργαλεία ελέγχου περιεχομένου.
Παράλληλα, χρησιμοποίησε τον ιστότοπο για να διαδώσει ένα ομοφοβικό ψέμα για την επίθεση στον Paul Pelosi. Λίγο αργότερα βέβαια το διέγραψε, αλλά σε κάθε περίπτωση λειτουργεί ως βασιλιάς σε ένα μέσο που υποτίθεται ότι το θέλει για να υπερασπιστεί την ισονομία.
Ο Μασκ υπόσχεται να τερματίσει το «σημερινό σύστημα αρχόντων και αγροτών του Twitter», ενώ λανσάρει σχέδια για τους χρήστες να πληρώνουν 8$ το μήνα προκειμένου να παραμείνουν επαληθευμένοι και να δοθεί προτεραιότητα στις αναρτήσεις τους.
Προηγουμένως, το μπλε σήμα είχαν αρχηγοί κρατών, πιστοποιημένοι δημοσιογράφοι, επιχειρηματίες, αλλά και απλοί επώνυμοι χρήστες με μεγάλη δημοτικότητα. Τώρα μπορεί να το έχει οποιοσδήποτε, αρκεί να πληρώνει 8 δολάρια το μήνα και το περιεχόμενό του θα διαδίδεται περισσότερο. Όσοι δεν πληρώνουν θα “ακούγονται” λιγότερο. Ποιος είναι τώρα ο άρχοντας και ποιος ο χωρικός;
Επίσης, η προηγούμενη διοίκηση έφτιαξε τουλάχιστον μία ανεξάρτητη αρχή που έλεγχε το περιεχόμενο με βάση τη νομοθεσία στις ΗΠΑ και την ΕΕ. Ο Μασκ δεν δείχνει θετικός σε αυτό. Θέλει απόλυτα ελεύθερο περιεχόμενο και αν προκύψει νομικό ζήτημα, θα παρεμβαίνει εκ των υστέρων.
Όμως, όσο κι αν ο Μασκ βλέπει συνωμοσίες, υπάρχουν πραγματικοί λόγοι που οι αλγόριθμοι προστατεύουν τους ανώνυμους χρήστες, τους μαύρους, τις γυναίκες, τις θρησκευτικές μειονότητες και τα άτομα LGBTQ+.
Το Twitter δεν ήταν φυσικά το τέλειο μέσο και είχε πολύ τοξικότητα και πριν τον Μασκ. Έκανε, όμως, προσπάθειες να συνδυάσει την ελευθερία του λόγου με την προστασία των χρηστών από fake news και βίαιο περιεχόμενο. Έδινε φωνή σε μειονότητες. Είχε επίσης μία λειτουργία να ρωτά τους χρήστες εάν θέλουν να διαβάσουν tweets με αμφιλεγόμενο περιεχόμενο.
Τέτοια μέτρα δημιουργούν κάποια τριβή και μπορούν να βοηθήσουν στην επιβράδυνση της εξάπλωσης του επιβλαβούς περιεχομένου από ιούς – χωρίς η εταιρεία να γίνει ο διαιτητής της αλήθειας.
Αντίθετα, η πληρωμή που ζητάει ο Μασκ απομονώνει τους ανώνυμους χρήστες, οι οποίοι ενδεχομένως να ζουν σε απολυταρχικά καθεστώτα. Στη Σαουδική Αραβία, το Ιράν ή τη Ρωσία. Με τη λογική Μασκ αυτοί οι άνθρωποι θα πρέπει να δώσουν τα στοιχεία τους για να έχουν φωνή στο Twitter. Παράλληλα, όμως, διακινδυνεύουν να φανερωθούν και να έχουν μπελάδες στις χώρες που ζουν.
Δεν είναι τυχαίο ότι το Twitter, σε αντίθεση με το facebook πάλεψε για τους ανώνυμους χρήστες, αλλά ο Μασκ την υποβαθμίζει. Πράττει δηλαδή το αντίθετο από τη διατήρηση της ελευθερίας του λόγου και θέτει σε κίνδυνο τους ανθρώπους που ζουν κάτω από καταπιεστικά καθεστώτα.
Είναι βέβαια νωρίς ακόμα, αλλά αν ο Μασκ επιμείνει στο να μετατρέψει το Twitter σε ένα προσωπικό του μέσο κοινωνικής δικτύωσης, τότε θα χάσουν και οι χρήστες αλλά και ο ίδιος.
Μία συμβουλή λοιπόν από εμάς… δωρεάν, χωρίς χρέωση 8 ευρώ. Πρέπει να πάρει απόσταση από το Twitter. Να το διαχειριστεί όπως για παράδειγμα ο Μπέζος την Washington Post. Ως πεδίο για να διαδώσει το όραμά του, αλλά δίνοντας πρώτα και κύρια ελευθερία λόγου σε αυτούς που την έχουν πραγματική ανάγκη. Όχι στον εαυτό του.
