Μακρόν Vs Τραμπ, Ερντογάν και ΝΑΤΟ, με hard rock σε συνέχειες…

Γράφει η ”Κρινιώ Καλογερίδου” (Βούλα Ηλιάδου, συγγραφέας)

Amiens (Αμιένη), Πισκαρδία (Βόρεια Γαλλία)

Ο Ζαν – Μισέλ Μακρόν, πατέρας του Εμμανουέλ, σταμάτησε για να πάρει ανάσα κι ύστερα συνέχισε την ανάγνωση του φύλλου της εφημερίδας με τη συνέντευξη του ίδιου και της γυναίκας του στη συγγραφέα Αν Φουλντά, μετά τη νίκη του γιου του (66, 06%) για τον θώκο της γαλλικής Προεδρίας (7/5/’17).

Όταν τελείωσε, τα χαρακτηριστικά του ήταν τραβηγμένα από εσωτερική ταραχή. Κοίταξε πάλι τον τίτλο (”Ένας τέλειος νεαρός άνδρας”) και βγάζοντας έναν αναστεναγμό σαν να ελεεινολογούσε, άρχισε να διαβάζει ψιθυριστά το απόσπασμα του κειμένου που φαινόταν γελοίο στα μάτια του, αλλά είχε ειπωθεί απ’ τον γιο του σε δική του συνέντευξη, όταν κλήθηκε να απαντήσει για την επιλογή της γυναίκας του (Μπριζίτ Τορνιέ):

– Έπρεπε να παλέψω, ώστε να ζήσω τόσο την προσωπική όσο και την επαγγελματική μου ζωή όπως επιθυμούσα…

Ο Ζαν-Μισέλ Μακρόν, καθηγητής νευρολογίας στο Πανεπιστήμιο της Πικαρδίας, άφησε να πέσει στα γόνατά του το φύλλο της εφημερίδας. Κοιτούσε με έκσταση στο κενό, μπροστά του, σαν να άκουγε ακόμα τα ”ζήτω” της νίκης του Παρισιού για την ανάδειξη του γιου του στην Προεδρία της Γαλλικής Δημοκρατίας.

Ποιος να το περίμενε, άραγε; Ο 39χρονος Εμμανουέλ, που κατέβηκε σαν ανεξάρτητος με πολιτική τοποθέτηση κάπου στο Κέντρο, αναδείχθηκε πανηγυρικά στο ύπατο αξίωμα της Γαλλίας χωρίς τη στήριξη κόμματος ή οποιουδήποτε κατεστημένου μηχανισμού και χωρίς να καταφύγει σε λαϊκίστικα πρότυπα της Δεξιάς ή της Αριστεράς δίνοντας υποσχέσεις στους ψηφοφόρους, για να προωθήσει τις φιλελεύθερες αλλαγές του.

Ήταν, πράγματι, τρομερό επίτευγμα σε μια εποχή που δονούνταν από τα κύματα του εθνολαϊκιστικού εξτρεμισμού της Δεξιάς των Τσαβίστας (Καράκας, Βενεζουέλα) και της Μαρίν Λεπέν στη Γαλλία (που είχε αμέριστη στήριξη απ’ τον Πούτιν), καθώς και της Αριστεράς του Ζαν – Λυκ Μελανσόν στη Γαλλία, των Ποδέμος στην Ισπανία και των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ στην Ελλάδα.

Το σπουδαίο είναι μάλιστα ότι ο νεαρός Μακρόν, που κατάφερε σε χρόνο ρεκόρ να δημιουργήσει ένα καινούριο κίνημα και να κερδίσει τις προεδρικές εκλογές στη Γαλλία μέσα σε λιγότερο από έναν χρόνο, προσείλκυσε ψηφοφόρους απ’ όλο το πολιτικό φάσμα και τους κέρδισε αρνούμενος να προσαρμοστεί στα μεταπολεμικά οικονομικά και κοινωνικά δεδομένα της χώρας του, για να γίνει αρεστός στους θαυμαστές του μοντέλου της χρυσής κεϊνσιανής, μεταπολεμικής τριακονταετίας.

Έκτοτε ο νεαρός Γάλλος Πρόεδρος μάχεται σ’ έναν αγώνα μετ’ εμποδίων και πολλών αντιστάσεων, με στόχο τις μεταρρυθμίσεις στη Γαλλία, που τις θεωρεί ”αναγκαία συνθήκη για να προχωρήσει το μεγάλο εγχείρημα της αναμόρφωσης όχι μόνο αυτής, αλλά και της ΕΕ και της Ευρωζώνης, ώστε να ανανεωθεί η πολιτική αξιοπιστία τους, να διορθωθούν τα βαθιά κενά στην αρχιτεκτονική τους και να επουλωθούν τα ρήγματα που δημιούργησε η κρίση”.

Ενδεικτικά παραδείγματα του πώς εννοεί ο Εμμανουέλ Μακρόν την αναμόρφωση και αξιοπιστία της Ευρωζώνης και της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αποτελούν οι διαδοχικές αρνήσεις του στην είσοδο των Σκοπίων (18/10/’19) και της Αλβανίας στην ΕΕ.

Ενισχυτική των παραπάνω απόψεων είναι και η απαξιωτική δήλωσή του για το ΝΑΤΟ ότι ”είναι κλινικά νεκρό…, με συμμάχους που δεν μπορούν ούτε καν να συμφωνήσουν ποιος είναι ο σύγχρονος ορισμός της τρομοκρατίας, τη στιγμή που η Γαλλία, η Γερμανία και άλλες ευρωπαϊκές χώρες απειλούνται από νέους ρωσικούς πυραύλους…” (ευθεία βολή στη Ρωσία για την οποία ζήτησε να υπάρξει διάλογος στην Ευρώπη ”χωρίς αφέλεια”, ώστε να περιοριστούν οι προστριβές με αυτήν).

Ο Μακρόν όμως δεν έμεινε εκεί. Όσο βρισκόταν στη Σύνοδο του ΝΑΤΟ στο Λονδίνο, εξαπέλυσε δριμύ ”κατηγορώ” κατά της Τουρκίας κατηγορώντας την γιατί δε συνεργάζεται με το ΝΑΤΟ, αλλά με τρομοκράτες (εννοώντας τον ISIS και τη συνεργαζόμενη με αυτόν Τουρκία).

Με αφορμή μάλιστα την εισβολή στην ΒΑ Συρία, ο Γάλλος Πρόεδρος την κατηγόρησε ευθέως ότι ”μερικές φορές συνεργάζεται με πληρεξούσιους του Ισλαμικού κράτους”, ενώ δέχεται χορηγίες από εξτρεμιστές τζιχαντιστές της Συρίας, που μάχονται κατά των Κούρδων συμμάχων του διεθνούς συνασπισμού που τους πολεμάει…

Διερωτήθηκε μάλιστα ενώπιον των συνέδρων:

– Πώς είναι δυνατόν η Τουρκία να είναι μέλος του ΝΑΤΟ και την ίδια ώρα να αγοράζει αντιπυραυλικό σύστημα από τη Ρωσία;

Ενώ καυτηρίασε, στη συνέχεια, τη στάση της να απειλεί να μπλοκάρει τις κοινές δηλώσεις του ΝΑΤΟ, αν τα υπόλοιπα μέλη δε συμφωνούσαν μαζί της ότι οι Κούρδοι της Συρίας (YPG) είναι τρομοκρατική ομάδα.

Στο σημείο αυτό ο Εμμανουέλ Μακρόν ξεκαθάρισε με τον πιο κατηγορηματικό τρόπο ότι:

– Η Γαλλία δε θεωρεί ότι οι Κούρδοι είναι τρομοκράτες!..

Αυτή η δήλωση του Γάλλου Προέδρου, μαζί με άλλες υποστηρικτικές των θέσεών του για την Ελλάδα και τη Κύπρου κάνουν τη γαλλική ηγεσία να ξεχωρίζει απ’ τον κυκλοθυμική, φιλότουρκη αμερικανική Προεδρία.

Επιπλέον πιστοποιούν με τον πιο εναργή τρόπο ότι η Γαλλία αρθρώνει τη μόνη σθεναρή ευρωπαϊκή απάντηση στον θρασύτατο Ταγίπ Ερντογάν και επιπλέον με τη στήριξή της αποδεικνύει σ’ εμάς τους Έλληνες ότι είναι ”το μόνο σταθερό συμμαχικό έρεισμα στο οποίο μπορεί να υπολογίζει η Ελλάδα”…

Ωστόσο όσο συμπαθής γίνεται σ’ εμάς ο Εμμανουέλ Μακρόν με τις θέσεις του για τη χώρα μας και την Κύπρο, τόσο αντιπαθής φαίνεται να γίνεται στον Ντόναλντ Τραμπ, του οποίου η δυσαρέσκεια προς τον Γάλλο ομόλογό του για τις δηλώσεις του για το ΝΑΤΟ ήταν καταφανώς αποτυπωμένη στο πρόσωπό του στην τελευταία του Σύνοδο, σε σημείο που έκανε τον ΓΓ της Συμμαχίας να σπεύσει να τον καταπραΰνει.

Ωστόσο ο Αμερικανός Πρόεδρος δεν έδειξε διατεθειμένος να καταπιεί το γαλλικό κινίνο περί ”κλινικά νεκρού ΝΑΤΟ” και άφησε την οργή του να ξεχειλίσει για τη Γαλλία:

– Ήταν μια σκληρή δήλωση, είπε, αναφερόμενος στα όσα προσβλητικά είπε ο Μακρόν για την Βορειοατλαντική Συμμαχία, για να συνεχίσει αμέσως δηκτικά με την εκτίμηση ότι η χώρα του Γάλλου ομολόγου του ενδέχεται να εγκαταλείψει το ΝΑΤΟ κι αυτό θα ήταν λάθος της.

– Η Γαλλία χρειάζεται το ΝΑΤΟ περισσότερο από τον καθένα, γιατί δεν πάει καλά σε οικονομικό επίπεδο, είπε…

Η κοινή συνέντευξη του Μακρόν με τον Τραμπ έφτασε όμως στην κορύφωσή της όταν έγινε λόγος για τον ISIS και ο Τραμπ ρώτησε σαρκαστικά τον Μακρόν αν ήθελε να του στείλει κάποιους απ’ τους ωραίους μαχητές του, που τους κρατούσε φυλακισμένους στην Αμερική, για να πάρει την πληρωμένη απάντηση του Γάλλου που τον πάγωσε, γιατί διέψευδε τον ισχυρισμό του ότι είχε εξολοθρεύσει την ισλαμιστική οργάνωση.

– Το κύριο πρόβλημα της στιγμής, είπε σοβαρά ο Μακρόν ενοχλημένος απ’ το άκαιρο ”χιούμορ” του Πλανητάρχη, είναι να αποτραπεί η αναζωπύρωση του ISIS, που συνεχίζει να αποτελεί κίνδυνο, ο οποίος μεγεθύνθηκε από την αποχώρηση των ΗΠΑ και την εισβολή της Τουρκίας στη Β. Συρία…

Τα πνεύματα είχαν οξυνθεί για τα καλά, αν και ο Εμμανουέλ είχε μπει στο μάτι Τούρκων και Αμερικανών απ’ τη στιγμή ακόμα της προσέλευσής του στη Σύνοδο, όταν απάντησε σε ερώτηση για το ”μνημόνιο συνεννόησης” Τουρκίας-Λιβύης.

– Η Τουρκία οφείλει να σέβεται τα κυριαρχικά δικαιώματα των κρατών μελών του ΝΑΤΟ… Εκφράζω τη στήριξή μου στις ανησυχίες της Ελλάδας για τη συμφωνία Λιβύης-Τουρκίας…

Την ίδια υποστηρικτική στάση είχε δείξει και στον κ. Μητσοτάκη κατά την την επίσημη επίσκεψή του εκεί (22 Αυγούστου ’19), εκφράζοντας παράλληλα την αλληλεγγύη του στην Κύπρο που υφίσταται τις παραβιάσεις της Τουρκίας στην κυπριακή ΑΟΖ.

Δυο μέρες αργότερα το πιγκ πογκ μεταξύ Γάλλου και Τούρκου Προέδρου συνεχίστηκε με παρέμβαση του τουρκόφιλου Τραμπ, που δήλωσε – ως α.α του Ταγίπ Ερντογάν – πως η Τουρκία ήταν απογοητευμένη, ενώ ο διεθνής ταραξίας Τούρκος Πρόεδρος βρήκε την ευκαιρία να καυτηριάσει τις δηλώσεις Μακρόν για το ΝΑΤΟ, σαν να ήταν ο ίδιος (αν και στρατηγικός εταίρος του Πούτιν) φανατικός υπερασπιστής του!

Ο Γάλλος Πρόεδρος σήκωσε το γάντι της πρόκλησης και απάντησε σε αμφότερους μέσω της συνέντευξής του στο Economist θέτοντας ένα εύλογο ερώτημα:

– Άραγε έχει μέλλον το άρθρο 5 του ΝΑΤΟ, που αναφέρεται στη στρατιωτική αλληλεγγύη μεταξύ των μελών της Συμμαχίας, αν κάποιο από αυτά δεχτεί επίθεση από κάποιο άλλο;

Μετά από 45 ολόκληρα χρόνια ένας Γάλλος Πρόεδρος έμελλε να επαναλάβει με θάρρος και ρεαλισμό την ίδια ερώτηση που είχε κάνει στους αξιωματούχους του ΝΑΤΟ και τον τότε ΓΓ του Γιόζεφ Λουνς ο Έλληνας πρωθυπουργός Κωνσταντίνος Καραμανλής, όταν τους ανακοίνωσε την απόφαση της Ελλάδας να αποχωρήσει απ’ το στρατιωτικό σκέλος της (14 Αυγούστου 1974) μετά την αποτυχία της Βορειοατλαντικής Συμμαχίας να επέμβει στην Κύπρο, για να σταματήσει την τουρκική εισβολή…

Τα συμπεράσματα δικά σας, αν και το σύνθημα ήδη πλανάται σε ρυθμούς hard rock στον αέρα μετά τις… επιδόσεις του ανυπότακτου Εμμανουέλ, που έριξε στο καναβάτσο με ”γροθιά” σούπερ ήρωα τους τρεις καμπαλέρος του ΝΑΤΟ, συμπεριλαμβανομένου και του Γενικού Γραμματέα του:

Μακρόν Vs Τραμπ, Ερντογάν και ΝΑΤΟ, με hard rock σε συνέχειες…