κ. Μπακογιάννη, θέλουμε την Αθήνα πιο αρμονική με την Ιστορία της
Γράφει η Ελένη Παπουτσή, Εκπαιδευτικός – Πολιτισμολόγος Ευρωπαϊκού Πολιτισμού
Όλοι εμείς που ζούμε στην Αθήνα, βλέπουμε ξαφνικά την Πανεπιστημίου με χρώματα κίτρινα, λαχανί, ενώ η κίνηση αυξάνεται ακόμα και τώρα που είναι καλοκαίρι. Φανταζόμαστε τον χειμώνα πόση κίνηση θα έχει, με βροχή, με σχολικά κ.α, αφού περιορίστηκαν οι λωρίδες για τ’ αυτοκίνητα και τρόλεϊ, με ελάχιστα έως ανύπαρκτα ποδήλατα στην αντίστοιχη λωρίδα.
Σου δίνει την εντύπωση ότι γίνεται κάτι γρήγορο για να καλύψουμε κονδύλια και να πούμε ότι κάναμε κάτι νέο.
Οι νέες αλλαγές ίσως αρέσουν στους μετανάστες που δεν έχουν συνυφάνει μέσα τους την Αθήνα με την Ιστορία της και το παρελθόν της, από το οποίο εμείς ζούμε παρεμπιπτόντως.
Δυστυχώς οι νέες αλλαγές στο λίκνο του Πολιτισμού δεν αντιστοιχούν ούτε σε culture ούτε σε civilization.
Ολόκληρη η Ρώμη είναι ένα ανοικτό αναγεννησιακό μουσείο. Εμείς αντί για αυτά τα μοντέρνα χαμηλής αισθητικής καθίσματα, δεν θα μπορούσαμε να συγκεράσουμε κάτι πιο ιδιαίτερο δίνοντας ένα πιο αρχαιοπρεπή τόνο στο Σύνταγμα; Κάτι που να θυμίζει τον Σωκράτη ,τον Πλάτωνα , τον Αριστοτέλη τον Μ. Αλέξανδρο, τον εξοστρακισμό, τη Δημοκρατία ,τον Διογένη,κ.α , έτσι ώστε να γεφυρώνει κάποιος μέσα του την ιστορία μας με το τώρα και να μαθαίνει παράλληλα για κομμάτια του παρελθόντος μας; Όπως για παράδειγμα το σιντριβάνι των Τρέβι , αλλά με δική μας ιστορία του Χρυσού αιώνα.
Η κ. Μπακογιάννη ως δήμαρχος είχε γεμίσει την Αθήνα με αγελάδες. Περπατούσες στον δρόμο και έβλεπες το ιερό ζώο των Ινδών, λες και δεν έχουμε δική μας ιστορία και κουλτούρα και πρέπει να δανειστούμε. Η όσμωση είναι άλλο θέμα. Αυτό δεν ήταν όσμωση ήταν για να αποφεύγουμε την ελληνική ιστορία. Αυτές οι αγελαδίτσες παρά τα έξοδα, όπως ήρθαν, έφυγαν, γιατί ήταν λάθος.