Ιταλία: Το μήνυμα των εκλογών

Γράφει ο Δημοσθένης Δαββέτας Καθηγητής Φιλοσοφίας της Τέχνης, ποιητής, εικαστικός, γεωπολιτιστικός αναλυτής

Αμέσως μετά τ’αποτελέσματα των ιταλικών εκλογών οι λεγόμενες δυνάμεις της πολιτικής ορθότητας, έσπευσαν να χαρακτηρίσουν επικίνδυνο πισωγύρισμα την νίκη της κεντροδεξιάς συμμαχίας. Με τον επαναλαμβανόμενο πλέον μονότονο λόγο περί ακροδεξιάς κλπ, θέλησαν εξ’αρχης, όπως έκαναν με Σουηδία και Γαλλία, να εξηγήσουν το εκλογικό αποτέλεσμα με την γνωστή ηθικολογικη κι ενοχική συνάμα πολιτική μέθοδο και να κλείσουν το θέμα. Λειτούργησαν δηλαδή με το πνεύμα μιας πολιτικής “θεολογιας”που κυριαρχεί σήμερα ( κι ειδικά στα ΜΜΕ) ,κι η οποία έχει εξαρχής ορίσει, με βάση την πολιτική ορθότητα, ποιο είναι το καλό και ποιο το κακό. Αυτή όμως η πολιτική μεθοδολογική ανάλυση μάλλον στάχτη ρίχνει στα μάτια παρα τα κρατά ανοιχτά. Γιατί αν δούμε με στατιστικές και με πολιτική διορατικότητα το τι συνέβη στην Ιταλία θα καταλάβουμε οτι είχαμε μια κοινωνιολογική μετακίνηση ψηφοφόρων από το κέντρο και την αριστερά προς τα δεξιά. Ανάλογο που συνέβη στις βουλευτικές εκλογές της Γαλλίας. Δεν πρόκειται δηλαδή για μια ευκαιριακά θυμωμένη αντίδραση, αλλά για μια πεποίθηση των μεσαίων κοινωνικών στρωματων οτι απειλούνται, οτι είναι με την πλάτη στον τοίχο λόγω παγκοσμιοποίησης. Δεν πιστεύουν πλέον καθόλου τον σοσιαλδημοκρατικό πολιτικό λόγο ,ούτε τον λογο των αγορών και στρέφονται συνειδητά προς τα δεξιά. Κι αυτό γιατί αυτά που κινδυνεύουν να χάσουν είναι γι’αυτούς σοβαρά. Ποιά είναι αυτά λοιπόν που απειλούνται;
Να μειωθεί βίαια η αγοραστική τους δύναμη, να ζουν δίχως καθημερινή ασφάλεια και ν’ απειλείται ν’αλλοιωθει ανεπιστρεπτί η πολιτιστική τους ταυτότητα.
Αυτά τα τρία βασικά στοιχεία δημιουργούν ταραχή κι ανασφάλεια στην μεσαία τάξη ( γιατί περί αυτής πρόκειται)που ως τώρα ήταν το στήριγμα της ιταλικής κι εν γένει της Ευρωπαϊκής κοινωνίας. Αν λοιπόν δεν γίνει κατανοητό οτι αυτές είναι οι βασικές ,μεταξύ άλλων, συνέπειες της κεντροδεξιάς νίκης στην Ιταλία, αν συνεχίσουν οι “επισημοι”(ας μην μιλησω πια όπως γίνεται μονότονα για συστηματικούςελέγχους )αναλυτές να εξηγούν το φαινόμενο ετσι απλά ως μια στιγμή θυμού, ως ενα ατυχές στιγμιαίο συμβάν , ως ενα πολιτικό παραστρατημα που άμεσα και γρήγορα θα διορθωθεί γιατί είναι παρανόηση , τότε οι δυσάρεστες πολιτικές εκπλήξεις θα συνεχίζονται σ’Ευρωπαικο επίπεδο, φέρνοντας στην εξουσία απίθανους τύπους κι απίθανους συνδυασμούς κυβερνήσεων.
Καιρός να τελειώνουμε επιτέλους κάποια στιγμή με τον ηθικολογικό ξύλινο πολιτικο λόγο ,με τον “θεολογικό ” λόγο που εύκολα βαφτίζει κάποια δυσάρεστη κι ενδεχομένως επικίνδυνο εκλογικό αποτέλεσμα ψηφοφορίας ως “αντιδραστικο”, ως ψήφο ακροδεξιάς κλπ ,( οχι οτι σε κάποιες περιπτώσεις δεν είναι) και να εμβαθύνουμε στα κοινωνικά προβλήματα ώστε να τα αναλύσουμε, να τα κατανοήσουμε και οσο γίνεται να τα λύσουμε. Με αφορισμούς κι ηθικολογίες δεν γίνεται πολιτική αλλά μάλλον αποφεύγουμε να δούμε τις αιτίες του όποιου προβλήματος κατάματα. Και με αυτήν την στάση τα προβλήματα διαιωνίζονται .Το δε ανεπιλυτο τους βοηθά τους ολίγους κι ισχυρούς κι οχι τους με ευρεία έννοια πολίτες.

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για να μειώσει τα ανεπιθύμητα σχόλια. Μάθετε πώς υφίστανται επεξεργασία τα δεδομένα των σχολίων σας.