Η στρατηγική για το Αιγαίο και ο Ερντογάν
Γράφει ο Δημήτρης Τζελέπης, Φοιτητής Γλώσσας Φιλολογίας και πολιτισμού παρευξείνιων χωρών
Ο Τσίπρας το 2015 στην Θεσσαλονίκη είπε ερήμην του λόγου του ότι «η θάλασσα δεν έχει σύνορα», είναι ευρέως γνωστό ότι στον χώρο και στη θεωρία της Αριστεράς αυτές είναι οι απόψεις, όπως και ότι η θάλασσα ανήκει στα ψάρια. Τρία χρόνια μετά όλοι ήρθαν σε δύσκολη θέση, γιατί πρέπει να τα υπερασπιστούνε. Δύσκολο, γιατί η θεωρία της Αριστεράς λέει συναδέλφωση των λαών και κατάργηση των συνόρων. Ωραία ακούγονται, αλλά ουτοπικά.
Ο Ερντογάν είναι ένα «πολιτικό ζώο» και αυτό το αποδεικνύει σε κάθε κίνηση του, ξέρει τι κάνει, πότε το κάνει και πότε θα πει αυτό που θέλει να πει. Υπάρχουν πολλά παραδείγματα αλλά αυτό το ότι θα πάει σε εκλογές ένα χρόνο νωρίτερα, δηλαδή τώρα τον Ιούνιο, δείχνει γιατί τα κάνει όλα αυτά.
Κανείς από την Ευρώπη δεν μπόρεσε να το εξημερώσει το θηρίο και δεν ξέρουμε και εάν τα καταφέρει. Μία λάθος κίνηση από μεγάλους παίκτες μπορεί να φέρει κατακλυσμιαίες εξελίξεις στην Τουρκία. Αυτό δεν το θέλει κανείς, όλοι θέλουν την Τουρκία να γαβγίζει, αλλά να μην δαγκώσει. Να ασχολείται με την Συρία και τους Κούρδους και στο Αιγαίο να υπάρχει μία ηρεμία.
Το «Αιγαίο είναι μία θάλασσα ταραχής» που προκαλεί προβλήματα ανάμεσα σε Ελλάδα και Τουρκία. Φυσικά θα πρέπει να πέσουν οι τόνοι και από τον κ. Μολών Λαβέ, αλλά και από την άλλη πλευρά.
Ίσως θα ήταν πολύ καλύτερα εάν υπήρχε το ΚΥΣΕΑ που θα ενημέρωνε κατευθείαν όλους τους αρμόδιους. Αλλά κανείς δεν ήξερε πως θα το εκμεταλλευόταν η εκάστοτε κυβέρνηση. Το ΚΥΣΕΑ εάν γίνει, θα είναι ένα βήμα για την πιο αποτελεσματική ενημέρωση όλων των πολιτικών προσώπων. Δεν θα πρέπει να συμμετέχουν πολιτικοί, γιατί εκεί θα υπάρχει μάλλον πρόβλημα επικοινωνίας και συνεννόησης.
Μπορεί η προκήρυξη εκλογών στην γείτονα να μετριάσει τα μποφόρ στο Αιγαίο. Είναι πιθανό, γιατί μία λάθος κίνηση, ένα ατύχημα δεν θα βόλευε τον Ερντογάν που και για λόγους γοήτρου θα θέλει να κερδίσει τις εκλογές από τον πρώτο γύρο για να δείξει ότι είναι ο απόλυτος άρχοντας. Με την διαφαινόμενη νίκη του στις επικείμενες εκλογές, θα νομιμοποιήσει και τις συνταγματικές αλλαγές που πέρασε μέσω του δημοψηφίσματος που κέρδισε πέρυσι τέτοια εποχή.
Η ίδια η Τουρκία όμως μπορεί να έχει το εξωτερικό της μάτι στην Συρία, αλλά το εσωτερικό της μάτι δεν είναι και πολύ καλό, η τουρκική οικονομία πιέζεται από πληθωρισμό, η λίρα είναι υποβαθμισμένη. Άλλωστε το μεγάλο ατού του Ερντογάν από το 2002 που ανέβηκε στην πολιτική σκηνή της Τουρκίας ήταν η οικονομία. Τώρα που «κλοτσάει» η οικονομία, έπρεπε να στραφεί εναντίον όλων.
Το μέλλον της Τουρκίας δεν το ξέρει κανείς.