Η πιο μεγάλη πολιτική Κατάρ-α

Γράφει ο Κωνσταντίνος Μανίκας, σύμβουλος επιχειρήσεων – συγγραφέας

Λαϊκά δικαστήρια δεν στήνουμε και περιμένουμε με πολύ ενδιαφέρον τημ εξέλιξη της υπόθεσης χρηματισμού Ευρωπαίων αξιωματούχων από το καθεστώς του Κατάρ. Στις λεπτομέρειες που θα δουν το φως της δημοσιότητας, θα βρίσκονται οι εξηγήσεις για τους λόγους των “ειδικών σχέσεων” και τη διαδρομή του χρήματος.

Βέβαια, η παράταιρη, για “προοδευτικό” γυναίκα μάλιστα πολιτικό, παρέμβαση της κ. Καϊλή για να εξευμενίσει τη σαθρότητα της Καταριανής εξουσίας και την πληθώρα εργατικών ατυχημάτων, δίχως μια λέξη για τη βάναυση καταπάτηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και την υποτίμηση των γυναικών, αρκούσε για να μας πείσει ότι κάτι το… ιδιαίτερο συνδέει την Αντιπρόεδρο του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου με τη συγκεκριμένη αραβική χώρα!

Κι όσο ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ ψάχνει διαφυγή από το αδιέξοδο που αυτοδημιούργησε αρνούμενος την παρακαλούθηση πολιτικών προσώπων για οποιοδήποτε λόγο, για να αναγκαστεί τώρα να λειτουργήσει εν θερμώ αποπέμποντας την κ. Καϊλή, με βάση στοιχεία που προφανώς προήλθαν από έρευνα αντίστοιχη με αυτή που τον αφορούσε, άλλο είναι το τεράστιο αγκάθι που θα αφήσει μόνιμη αμυχή στο “ιερατείο” των Βρυξελλών αλλά και το εγχώριο πολιτικό σύστημα. Ένα αγκάθι για το οποίο αρθρογραφώ πολλά χρόνια κι αποτύπωσα γλαφυρά στο πρώτο μου βιβλίο “Στην ψυχή του ηγεμόνα”.

Ποιοι τελικά επιλέγουν πλέον να ασχοληθούν με την πολιτική, με επαγγελματική εμμονή που αγγίζει τα όρια της διπολικής διαταραχής; Φανταχτερά πρόσωπα του δημοσίου βίου, συχνά αποϊδεολογοκοποιημένα, φερέφωνα επιχειρηματικών συμφερόντων; Πολιτικές “μπάμπουσκες” των νεολαιίστικων κινημάτων που ζουν κι αναπνέουν για την προσάρτιση σε ένα κομματικό άρμα, αναπαράγωντας τα πιο ξεπερασμένα και δουλικά πρότυπα; Περιφερόμενες φιγούρες, ιδεολογικοί χαμαιλέοντες που προσαρμόζονται δοξαστικά στις προσταγές της όποιας εξουσίας τους διασφαλίζει την πολιτική επιβίωση;

Είχαμε συνηθίσει αυτή η συζήτηση για την απώλεια της εμπιστοσύνης στο πολιτικό προσωπικό και τον τρόπο ανάκτησής της να περιορίζεται στο εγχώριο πεδίο. Τέτοιες υποθέσεις, όπως η τωρινή, διευρύνουν το πεδίο της περίσκεψης για τις δικλείδες εξασφάλισης της αξιοπιστίας, του διαρκούς ελέγχου, της διασφάλισης της ανατροπής των συνθηκών που επιτρέπουν τον ευτελισμό της πολιτικής. Δεν θα επαναλάβω τις διαχρονικές πρότεινε μου, αλλά ανυπομονώ να ακούσω και να παρακολουθήσω την υλοποίηση των σχετικών ευρωπαϊκών και ελληνικών πρωτοβουλιών.