Το γιουχάισμα στον Τσίπρα, μια στιγμή ντροπής…

Γράφει ο Ήρων

Θα είμαι λίγο διαφορετικός σήμερα και όποιος παρεξηγηθεί, στα από τέτοια μου…

Στον αποχαιρετισμού του τελευταίου μιας μεγάλης σειράς Ελλήνων πολιτικών, του αείμνηστου Κωνσταντίνου Μητσοτάκη, χιλιάδες άνθρωποι ήταν εκεί για να τον τιμήσουν όπως του άξιζε, με την ιαχή ‘αθάνατος».

Πλήθος ανώνυμων και επώνυμων πολιτών και το σύνολο του πολιτικού κόσμου ήταν εκεί, απ’ όλες τις μπάντες του πολιτικού κατεστημένου. Ήταν, ένα ελάχιστο «ευχαριστώ», σε έναν άνθρωπο που τίμησε την πατρίδα του και έταξε όλη του την ζωή στην υπηρεσία της.

Μελανό σημείο, το γιουχάισμα από τους παρευρισκόμενους, στον εκλεγμένο δημοκρατικά πρωθυπουργό της χώρας, Αλέξη Τσίπρα. Μέσα μου, θα τον γιούχαρα κι εγώ… Όμως, δεν είναι όλες οι στιγμές το ίδιο και κάθε περίσταση είναι διαφορετική. Ναι, δεν πιστεύω ότι ο Τσίπρας έδωσε δεκάρα για τον θάνατο του Μητσοτάκη. Στην πραγματικότητα, χέστηκε κιόλας αν θέλετε την γνώμη μου. Όμως, ήταν εκεί για να τον αποχαιρετίσει ως όφειλε.

Όταν αγαπητοί μου δεξιοί, κατηγορείτε τους ΣΥΡΙΖΑίους ως αμόρφωτους, αστοιχείωτους, γίδια, πρόβατα, σανοφάγους και απολίτιστους, να με συμπαθάτε αλλά, με αυτή την συμπεριφορά, εύκολα παίρνετε κι εσείς αυτούς τους τίτλους επάξια. Κι επειδή μιλάμε για πραγματική ζωή και όχι σινεμά, ευτυχώς, που δεν σηκώθηκε από το φέρετρό του ο μακαρίτης για να αρχίσει να σας κυνηγά.

Διότι είμαι σίγουρος, πως αυτό θα έκανε αν είχε τη δυνατότητα…