Γιατί να σας πιστέψουμε κ. Μητσοτάκη;
Γράφει ο Μιχάλης Μιχαηλίδης
Ο φετινός Αύγουστος για την ελληνική πολιτική σκηνή, δεν ήταν παρά η ηχηρή διάψευση του Ουμπέρτο ‘Εκο, ότι τον «Αύγουστο δεν υπάρχουν ειδήσεις». Το θέμα των παρακολουθήσεων εκ μέρους της ΕΥΠ του κινητού του κ. Ανδρουλάκη, όταν αυτός δεν ήταν ακόμα αρχηγός του ΠΑΣΟΚ, τάραξε συθέμελα την καλοκαιρινή μας ευδαιμονία.
Οι τεκτονικές πλάκες του πολιτικού συστήματος ταρακουνήθηκαν, καθώς για την κυβέρνηση και την επιτυχή έως εκείνη την ώρα αντιμετώπιση του μόνιμου φόβου των πυρκαγιών, αποτέλεσε ένα μπαστούνι που μπλέχτηκε στις ακτίνες του ποδηλάτου της, ανακόπτοντας την πορεία που είχε σχεδιάσει. Ένα πραγματικά σημαντικό- θεσμικό- θέμα, που η αντιπολίτευση μείζων αλλά και ελάσσων το χρησιμοποιεί ακόμα και τώρα και προφανώς έως τις εκλογές ως αιχμή του δόρατος της αντιπολιτευτικής της στρατηγικής.
Στις έρευνες που ακολούθησαν, διαπιστώθηκε ότι παρά την σοβαρότητα του θέματος , η «επισύνδεση» με τους προβληματισμούς και τις ανησυχίες του κοινού δεν ήταν σε υψηλά ποσοστά. Όχι γιατί δεν το θεωρούν αρκετά σημαντικό, αλλά γιατί η ενεργειακή κρίση και η συνακόλουθη ακρίβεια, ακολουθούμενες από τα θέματα της εξωτερικής πολιτικής συνεχίσουν να απασχολούν πολύ περισσότερο τους πολίτες.
Σε αυτό το πλαίσιο, η εμφάνιση του πρωθυπουργού στην ΔΕΘ θα μπορούσε να αλλάξει την ατζέντα μετατοπίζοντας την προσοχή της κοινής γνώμης στα μέτρα «θεραπείας» της επώδυνης ενεργειακής ακρίβειας. Η αλήθεια είναι πως η ατζέντα ποτέ δεν μετατοπίστηκε από τα προβλήματα αυτά, αλλά το θέμα των παρακολουθήσεων χρησιμοποιήθηκε και ως ένα βαθμό αυτό είναι θεμιτό, από την αντιπολίτευση, για να μετατραπεί ως η κυρίαρχη ατζέντα του πολιτικού «λέγειν και πράττειν» της χώρας.
Ο πρωθυπουργός φαίνεται να πολιτεύεται στα όρια της φιλελεύθερης σοσιαλδημοκρατίας -χωρίς να είναι ακριβώς έτσι-και αυτό εμποδίζει αφενός μια σοβαρή αντιπολιτευτική -εξ αριστερών-κριτική να αναπτυχθεί, αλλά ταυτόχρονα γελοιοποιεί κάθε κριτική περί «νεοφιλελεύθερου» η «Έλληνα Ορμπάν», αναγκάζοντας την αξιωματική αντιπολίτευση να εισχωρεί βαθύτερα στην χρήση άθλιων μεθόδων όπως αυτές που επισημάνθηκαν στο φεστιβάλ της «νεολαίας» Σύριζα.
Τούτων λεχθέντων, ο κ. Μητσοτάκης, αποφάσισε σε πολιτικό επίπεδο να επανασυνδεθεί με τον χώρο των κεντρώων ψηφοφόρων που για τον ένα ή τον άλλο λόγο κινούνται μεταξύ της αδιευκρίνιστης ψήφου ή της επιλογής ΠΑΣΟΚ ,που ένα μεγάλο κομμάτι του καλύπτει –και παραδοσιακά- τον χώρο αυτό.
Οι άνθρωποι αυτοί, είναι λογικό να ρωτήσουν: « Γιατί να σας πιστέψουμε κ. Μητσοτάκη»;
Αυτή η ερώτηση θα αφορούσε την τρωθείσα θεσμικότητα με τις παρακολουθήσεις αλλά και την δυσκολία επιτυχούς αντιμετώπισης της ενεργειακής κρίσης. Αυτοί οι πολίτες αποτελούν διαχρονικά την κρίσιμη μάζα των τελικών εκλογικών αποτελεσμάτων, ιδιαίτερα αν θεωρήσουμε ότι σε όλες τις έρευνες σε ποσοτικό επίπεδο υπερβαίνουν το 12% του εκλογικού σώματος.
Γι αυτό το λόγο, ο πρωθυπουργός, προέβη καταρχήν σε μια επίδειξη θεσμικότητας και αξιοπιστίας, αποκρούοντας για πολλοστή φορά με 3 καθαρά ΟΧΙ, τις πρόωρες εκλογές, την αλλαγή του εκλογικού νόμου αλλά και ένα ενδεχόμενο ανασχηματισμό.
Η στόχευση είναι σαφής: προτίμησε να χρησιμοποιήσει το φόβητρο της «πολιτικής τερατογένεσης» με ένα υπαρκτό αριθμητικό ενδεχόμενο χωρίς να είναι πολιτικά πιθανό, για να το μετατρέψει ως μια πλευρά ενός πραγματικού διλήμματος: (με απλή αναλογική, ΣΥΡΙΖΑ-ΠΑΣΟΚ-ΜΕΡΑ25 και ΚΚΕ θα μπορούσαν θεωρητικά να συγκροτήσουν κυβέρνηση), από το να αξιοποιήσει το 1,5-2% που θα έριχνε τον πήχη αυτοδυναμίας η επαναφορά στον προηγούμενο εκλογικό νόμο. Θα αποτελούσε και ίσως όχι άδικα, μια ένδειξη αδυναμίας.
Με αυτόν τον τρόπο αφενός ενδυνάμωσε την θεσμική του αξιοπιστία, αφετέρου έθεσε το δίλημμα των επόμενων εκλογών: Ποιος θα θέλατε να κυβερνήσει αυτόν τον τόπο, ειδικά σε συνθήκες ενεργειακού προβλήματος αλλά δεδομένου και του συνεχώς αυξανόμενου Τουρκικού αναθεωρητισμού;
Ο πολιτικός χρόνος έως τις εκλογές είναι μακρύς και τουλάχιστον όσον αφορά την πολεμική σύρραξη στην Ουκρανία, τις επιπτώσεις της ενεργειακής κρίσης και το περιβάλλον της Ανατολικής Μεσογείου, το μόνο βέβαιο είναι η αβεβαιότητα.
Κυβέρνηση και κυρίως αντιπολίτευση καλό είναι να στοχάζονται εν τω μεταξύ πάνω σε αυτό που είπε ο Λένιν: «Η εντιμότητα στην πολιτική είναι αποτέλεσμα της δύναμης, ενώ η υποκρισία αποτέλεσμα της αδυναμίας.»
