Γιατί είναι ρίσκο οι πρόωρες εκλογές
Γράφει ο Δημήτρης Τζελέπης
Και ξαφνικά άρχισε η κουβέντα για πρόωρες εκλογές τον Σεπτέμβριο ή τον Οκτώβριο για να μπορέσει να έχει καθαρή τετραετία η κυβέρνηση ώστε να προχωρήσει στην ανόρθωση της οικονομίας με την ύφεση που θα έχει φέρει ο Κορωνοϊός.
Η τωρινή κυβέρνηση δεν έχει σβήσει ούτε το κεράκι ενός χρόνου και θα πάει σε εκλογές για να πάρει ξανά εντολή για αναστήλωσης της οικονομίας;
Η κατάσταση με τον ιό θα έχει πολλές επιπτώσεις παντού, η ύφεση στην χώρα μας μπορεί να φτάσει έως και 8%. Και ο κ. Σταϊκούρας φαίνεται να μαζεύει τα λεγόμενά του για ύφεση κοντά στο 3-4%. Όλοι δηλαδή βλέπουν ότι η κατάσταση μετά την καραντίνα θα είναι πρωτόγνωρη για όλους.
Ο πρωθυπουργός μπορεί να έχει εκφράσει την επιθυμία του για το Κορωνοομόλο μαζί με άλλους οχτώ ηγέτες της ΕΕ, αλλά εάν επικρατήσουν οι «σκληροί» της Ευρωζώνης για το πακέτο αντιμετώπισης του Κορωνοϊού, τότε θα είναι δύσκολο, γιατί η (ECCL) δηλαδή η πιστοληπτική γραμμή στήριξης είναι μνημόνιο και αυτό η Αθήνα δεν το θέλει.
Οι πρόωρες εκλογές έχουν και το ρίσκο και να ψηφίζουμε μέχρι και τα Χριστούγεννα και με ένα νέο κύμα του ιού τον χειμώνα η χώρα να μην έχει ηγεσία να το αντιμετωπίσει.
Το επιχείρημα να τελειώσει ο Κυριάκος τον Τσίπρα την ώρα που η αντιπολίτευση έχει μείνει στις παροχές και στα επιδόματα, μία άλλη συνταγή για άλλους καιρούς, μοιάζει να είναι μόνη στο γήπεδο η κυβέρνηση . Άρα το τελείωμα του Τσίπρα μπορεί να περιμένει.
Οι πρόωρες εκλογές μπορεί από όφελος να είναι και ρίσκο, γιατί η οικονομία είναι ένας απρόβλεπτος παράγοντας και κανείς δεν μπορεί να ξέρει πως θα κυλάει η ίδια.
Επίσης, τους 158 βουλευτές που έχει τώρα θα πρέπει να τους ξεχάσει σε ενδεχόμενο εκλογών με απλή αναλογική, για να έχει τόσους βουλευτές πρέπει να πάρει ποσοστό κοντά στο 50%.
Στην κυβέρνηση πρέπει να αφήσουν την Τσωρτσιλική γλώσσα και να αρχίσουν να προετοιμάζονται για την επόμενη μέρα. Γιατί η οικονομία έχει μπει στον πάγο.
Όλα αυτά γίνονται, γιατί την προηγούμενη πενταετία η χώρα μας ήταν σε πρόγραμμα και δεν μπορούσε να γίνει ελκυστική.
Ναι, ο Έλληνας θέλει να πηγαίνει με τον νικητή στις κάλπες, αλλά εάν δει ότι τον κοροϊδεύει κάποιος, μπορεί να πάει και ανάποδα.