Φανατικοί οι υποστηρικτές και οι πολέµιοι της τηλεργασίας
Καθώς τα μέτρα κοινωνικής αποστασιοποίησης χαλαρώνουν ακόμα και σε χώρες στις οποίες επιμένει η πανδημία του κορωνοϊού, πρόσφατη έρευνα που διενεργήθηκε στη Γαλλία δείχνει ότι όσοι (τυχεροί) είχαν τη δυνατότητα και εργάστηκαν τους τελευταίους μήνες εξ αποστάσεως επιστρέφουν με διαφορετικά συναισθήματα στους φυσικούς χώρους απασχόλησής τους. Η έρευνα της εταιρείας Malakoff Humanis επιβεβαιώνει αντίστοιχες έρευνες που διεξήχθησαν σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες και στις ΗΠΑ από τα μέσα Μαΐου έως τα τέλη Ιουνίου, οι οποίες δείχνουν ότι η τηλεργασία έχει αποκτήσει φίλους, φανατικούς οπαδούς αλλά και άσπονδους εχθρούς.
Σύμφωνα με την έρευνα της Malakoff Humanis, το 84% των τηλεργαζομένων δηλώνει ότι επιθυμεί να διατηρήσει τη δυνατότητα να εργάζεται εξ αποστάσεως. Ποσοστό 44% εξ αυτών δηλώνουν μάλιστα ότι δεν θα τους πείραζε να μην… ξαναπατήσουν στα γραφεία τους και ότι θα ήθελαν να υιοθετήσουν σε μόνιμη βάση την εξ αποστάσεως παροχή υπηρεσιών στους εργοδότες τους.
Ποιοι την προτιμούν
Παρατηρείται, μάλιστα, το φαινόμενο η προτίμηση στην τηλεργασία να είναι ευθέως ανάλογη με το μέγεθος της επιχείρησης στην οποία εργάζεται κανείς. Στους ομίλους που απασχολούν πάνω από 1.000 εργαζομένους εκείνοι που δεν τους λείπει διόλου το γραφείο ξεπερνούν σε ποσοστό το 50%.
Το 72% εκείνων που για πρώτη φορά στην εργασιακή τους καριέρα δοκίμασαν την τηλεργασία δηλώνει από ικανοποιημένο έως κατενθουσιασμένο με αυτήν – σε έναν μήνα το ποσοστό αυξήθηκε κατά 14% στη Γαλλία. Τα βασικά επιχειρήματα όσων προτιμούν να εργάζονται από το σπίτι τους είναι η δυνατότητα ευελιξίας σε ό,τι αφορά τη διαχείριση της εργασίας (σε ποσοστό 80%) και η μεγαλύτερη αυτονομία και η διεύρυνση των αρμοδιοτήτων (44%). Τα χαρακτηριστικά αυτά της τηλεργασίας ωστόσο κάποιοι τα θεωρούν μείζονα μειονεκτήματα, αφού τους γεμίζουν άγχος.
Ψυχολογικός φόρτος
Είναι σημαντικά υψηλά τα ποσοστά των εργαζομένων που δηλώνουν ότι η τηλεργασία την περίοδο της καραντίνας είχε αρνητικό αντίκτυπο στη φυσική και στην ψυχολογική τους υγεία (27% και 31% αντίστοιχα). Επίσης το 40% θεωρεί ότι υποβαθμίστηκε η ποιότητα των σχέσεών του με το εργασιακό περιβάλλον, ενώ σε ένα ποσοστό 32% στοίχισε η έλλειψη στενής συνεργασίας με τους συναδέλφους. Αλλη έρευνα της Opinionway-Empreinte Humaine, που δημοσιεύθηκε στις αρχές Ιουνίου, έδειξε εξάλλου ότι η πλειονότητα (53%) των μισθωτών επιθυμεί να έχει σαφέστερους κανόνες και λεπτομερέστερες οδηγίες όταν εργάζεται από το σπίτι.
Πίεση και άγχος
Οι έρευνες έδειξαν επίσης ότι πολλοί τηλεργαζόμενοι (το 56% στον ιδιωτικό τομέα) αισθάνονται ψυχολογική πίεση και άγχος όταν φθάνει η ώρα να επιστρέψουν στο γραφείο τους, ενώ το 40% δηλώνει ότι το αγχώνει η προοπτική να χρησιμοποιεί πάλι επί καθημερινής βάσεως τα μέσα μαζικής μεταφοράς. «Υπάρχουν παθολογικές καταστάσεις που δεν ελήφθησαν υπόψη κατά τη διάρκεια της καραντίνας και οι οποίες μπορούν σε ορισμένους εργαζομένους να προσλάβουν χρόνια και οξυμμένα χαρακτηριστικά» εξηγεί στην εφημερίδα «Les Echos» ο καθηγητής Παθολογίας Ιβ Ροκλόρ.
Η αξία του γραφείου
Το ερώτημα εν προκειμένω είναι πώς θα ζήσουν οι επόμενες γενιές δίχως κοινούς εργασιακούς χώρους, δίχως κοινά γραφεία. Και τι θα απογίνουν τα κέντρα των πόλεων, όπως σημειώνει ο Ματ Λόιντ του BBC. «Τα κέντρα των πόλεων θα παραμείνουν δημοφιλή για τους εργαζομένους γιατί είναι απαραίτητα για να συνεργαστούν, για να δημιουργήσουν και για να καινοτομήσουν. Πώς οι μεγάλες επιχειρήσεις θα διατηρήσουν την εργασιακή τους κουλτούρα όταν δεν θα έχουν χώρους κατάρτισης και εκπαίδευσης των νέων στελεχών τους; Πώς θα δημιουργήσουν συνεκτικές ομάδες δουλειάς; Και πώς θα τις συντονίσουν εξ αποστάσεως;» αναρωτιέται ο βρετανός ρεπόρτερ.
Η Covid-19 δεν θα καταργήσει το γραφείο, αλλά θα το… μεγαλώσει, όπως εκτιμούν οι ειδικοί. Διότι τα τελευταία χρόνια με τη σμίκρυνση των υπολογιστών υπήρξε μια τάση μείωσης του εμβαδού των εργασιακών χώρων και αύξησης της πυκνότητας των εργαζομένων σ’ αυτούς. Η πανδημία ίσως απομακρύνει ξανά το ένα γραφείο από το άλλο. Ισως δώσει στους εργαζομένους περισσότερο χώρο. Και μεγαλύτερους χώρους για καφέ, για σάντουιτς, για διαπροσωπική επαφή και κουβέντα. «Δεν μπορώ να σκεφτώ έναν καλύτερο τόπο για να συναντηθούν και να ανταλλάξουν απόψεις δύο συνάδελφοι από τη γωνιά που βρίσκεται ο ψύκτης του νερού» δήλωσε στο BBC ένας ουαλός μάνατζερ.
Αλέξανδρος Καψύλης
