Έξι χρόνια από το δημοψήφισμα

Γράφει ο Δημήτρης Τζελέπης

27 Ιουνίου 2015 ο πρωθυπουργός της χώρας Αλέξης Τσίπρας έχοντας τη διαπραγμάτευση με την τρόικα να έχει ναυαγήσει, αποφασίζει να αναγγείλει δημοψήφισμα για την 5η Ιουλίου. 

Περάσαμε όλοι μία εβδομάδα τρόμου και ανησυχίας μην ξέροντας τι θα ξημερώσει στις 6 Ιουλίου. Είχαν κλείσει οι τράπεζες, η χώρα είχε χρεωκοπήσει, γιατί δεν πλήρωσε ένα δάνειο που είχε υποχρέωση στο ΔΝΤ και την Κυριακή θα κρινόταν η παραμονή στην ΕΕ και στο ευρώ ή θα ακολουθούσαμε τον δρόμο της δραχμής και θα γινόμασταν μία τριτοκοσμική χώρα. 

Ο ΣΥΡΙΖΑ και ο Τσίπρας το πρώτο εξάμηνο είχαν αυταπάτες όπως δήλωσαν μετέπειτα, νόμιζαν ότι θα αλλάξουν την ΕΕ. Αυτή η τακτική οδήγησε την χώρα στο χείλος της αβύσσου και την 5η Ιουλίου περιμέναμε όλοι το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος. 

Το ΟΧΙ παίρνει ένα 60% και το ΝΑΙ 39%. Στο άκουσμα του αποτελέσματος όλοι παγώσαμε, νομίζαμε ότι τώρα θα γίνει αυτό που ήθελαν στον ΣΥΡΙΖΑ, δηλαδή ρήξη και έξοδος από το ευρώ.  

Ο πρωθυπουργός βγαίνει από το Μαξίμου και με μήνυμά του δεν δίνει τον τόνο της νίκης, αλλά έναν τόνο ότι το ΝΑΙ κέρδισε σαν να είχε ξεγράψει το ΟΧΙ. 

Η μνημονιακή αυταπάτη πληρώθηκε ακριβά για τη χώρα. Το 2015 τον Σεπτέμβριο το αντιμνημονιακό μέτωπο έμεινε εκτός Βουλής και ο δρόμος αυτός τελείωσε. 

Το ΝΑΙ και το 39% το καρπώθηκε η Νέα Δημοκρατία που βάσει σε αυτό έφτιαξε έναν μηχανισμό και έφτασε στην εκλογή του Κυριάκου Μητσοτάκη τον Ιανουάριο του 2016. 

Το 60% έχει ξεχαστεί λόγω της κυβίστησης, αλλά κανείς δεν ξέρει εάν είναι ένας γίγαντας που κοιμάται και θα ξυπνήσει σε μία επόμενη κρίση.

Σήμερα το ευρωβαρόμετρο για τη χώρα μας είναι θετικό, υπάρχει θετική άποψη για την ΕΕ σε αντίθεση με το 2010 που ήταν εχθροί και τοκογλύφοι.  

Η χώρα μας έστω και στην πιο δύσκολη στιγμή της μεταπολιτευτικής ιστορίας κατάλαβε πιο είναι το πεπρωμένο της.