Εκλογές, Κυρίαρχος Λαός και Εξουσία…

Γράφει η Ντέπη Στενού

Τα σύγχρονα πολιτικά συστήματα της προεδρευόμενης- συνταγματικής δημοκρατίας, όπως και το δικό μας, αναγνωρίζουν ως θεσμό την κυρίαρχη, ελεύθερη θέληση της πλειοψηφίας του λαού, η οποία εκφράζεται με τις ελεύθερες εκλογές ς. Ως εκ τούτου όποια κυβέρνηση  προκύψει με την θέληση του, δεν μπορεί να χαρακτηριστεί ούτε παντοδύναμη, ούτε αλαζονική, όπως κάποιοι αρέσκονται να καταγγέλουν, γιατί στο τέλος της τετραετίας, ο μόνος που θα κληθεί και πάλι να  εγκρίνει ή όχι τα πεπραγμένα της είναι  ο λαός  και κανείς άλλος.

Το ερώτημα που προβάλλει στις σύγχρονες δημοκρατικές κοινωνίες είναι εάν η εκλογική διαδικασία και ο πολυκομματισμός,  αρκούν για να εκφράσουν τη θέληση των πολιτών. Γιατί η  συμμετοχή στις εκλογές και μόνο δεν αποτελεί εγγύηση ελέγχου της εξουσίας.

Είναι σύνηθες αγαπητοί φίλοι, οι πολίτες να µεµφόµαστε µε ευκολία τους πολιτικούς, να αποδίδουμε τα περισσότερα δεινά μας σε αυτούς, ιδιαίτερα οι Ελληνες πολίτες. Για τις ελλείψεις στην υγεία, στην παιδεία, στις κοινωνικές υπηρεσίες, στα μέσα μαζικής μεταφοράς.

Και εκπλησσόμαστε, νομίζω υποκριτικά, όταν κάποιοι πολιτικοί αποδεικνύονται  ελλειμματικοί σε ικανότητες και γνώση του αντικειμένου τους, καιροσκόποι, ψευδόμενοι και βέβαια, αναξιοκράτες και ατομιστές.

Όμως, δίχως τη δική μας επιλογή όλα τα παραπάνω αρνητικά στη ζωή μας έχουν μικρότερη πιθανότητα να συμβούν. Εμείς επιλέγουμε αυτούς που θα μας κυβερνήσουν. Εμείς επιλέγουμε αυτούς που θα πάρουν τις αποφάσεις για τη ζωή μας και θα παρακολουθήσουν την εφαρμογή τους. Μας αντιπροσωπεύουν στη λήψη των αποφάσεων για τη ζωή μας, στη Βουλή, στα υπουργεία, στην επιλογή προσώπων σε θέσεις δημόσιας ευθύνης.

Οι σύγχρονες κοινωνίες γίνονται περισσότερο πολύπλοκες και ο πολίτης οφείλει να έχει άποψη για ποικίλα σημαντικά ζητήματα (π.χ. οικονομία, περιβάλλον, υγεία, παιδεία). Οι σύγχρονες κοινωνίες γίνονται επίσης περισσότερο παγκόσμιες, εφόσον δέχονται συνεχείς επιδράσεις από άλλες κοινωνίες. Με αυτό τον τρόπο πολλά τοπικά προβλήματα, διευρύνονται και γίνονται παγκόσμια.

Η αντιμετώπιση π.χ. θεμάτων δημόσιας υγείας (όπως οι πανδημίες)  ή περιβάλλοντος (τρύπα του όζοντος, μόλυνση θαλασσών), εξαρτάται από τη θέσπιση μέτρων και νόμων από όλες τις κοινωνίες του πλανήτη.

Εγγύηση για αυτή τη σύγχρονη δημοκρατική κοινωνία και τον έλεγχο της εξουσίας αποτελεί ο ενεργός πολίτης, δηλαδή ένας πολίτης:

• Αντικειμενικά ενημερωμένος για τα σύνθετα κοινωνικά και πολιτικά ζητήματα σε τοπικό, εθνικό και παγκόσμιο επίπεδο.
• Συμμέτοχος σε όλους τους τομείς της δημόσιας ζωής που τον αφορούν (π.χ περιβάλλον, υγεία, εκπαίδευση).  Και που μαζι με άλλους ενεργούς πολίτες αποτελούν την κοινωνία πολιτών που έχει τα χαρακτηριστικά :

• Της κοινωνίας αλληλεγγύης στην οποία ο πολίτης διεκδικεί το σεβασμό των κοινωνικών του δικαιωμάτων και συγχρόνως αντιμετωπίζει με αίσθημα ευθύνης και αλληλεγγύης τις υποχρεώσεις του απέναντι στο κοινωνικό σύνολο .

• • Της ανοιχτής  κοινωνίας, αφού διαφορετικές ομάδες, φυλές και συμφέροντα πρέπει να μάθουν να συμβιώνουν.

• Της  δημοκρατικής κοινωνίας, στην οποία ο πολίτης πρέπει να μπορεί να ενημερώνεται για όλα τα θέματα που τον αφορούν (κοινωνία της πληροφορίας).

Με αυτόν τον τρόπο ο ενεργός πολίτης θα μπορεί να ελέγχει ουσιαστικά τα όργανα της Πολιτείας και να συμμετέχει ενεργά στην πολιτική ζωή.