Διπλωματία αλά Τραμπ και το καυτό εσωτερικό μέτωπο
Γράφει ο Δημήτρης Τζελέπης, Φοιτητής Γλώσσας Φιλολογίας και πολιτισμού παρευξείνιων χωρών
Ο Ντόναλτ Τραμπ επέστρεψε στις ΗΠΑ μετά από το εννεαήμερο ταξίδι του στην Σαουδική Αραβία, το Βατικανό, τις Βρυξέλλες, την Ιταλία και συγκεκριμένα στην Ταορμίνα για τη σύνοδο των G7.
Στο πρώτο του ταξίδι του στην Σαουδική Αραβία σύναψε συμφωνίες μαμούθ μεταξύ των δύο χωρών και έδειξε πολύ άνετος μπροστά στον Βασιλιά της Σαουδικής Αραβίας. Μπορεί οι δύο να είπαν ότι θέλουν να καταρρίψουν το ισλαμικό κράτος, αλλά ας υπενθυμίσουμε ότι η Σαουδική Αραβία είναι βασικός χρηματοδότης όπλων και εξοπλισμών του χαλιφάτου.
Σειρά πήραν οι Βρυξέλλες με την Σύνοδο του ΝΑΤΟ. Σε έναν θεσμό που τον είχε χαρακτηρίσει ξεπερασμένο, ενώ δεν δίστασε να βάλει ακόμη υπό αίρεση το άρθρο 5 της Συμμαχίας, που αναφέρει «ότι εάν ένα μέλος δέχεται επίθεση, είναι σαν να δέχονται επίθεση όλα τα κράτη-μέλη» και τόνισε επίσης, ότι κάποιες χώρες δεν πληρώνουν το απαιτούμενο ποσό για να απολαμβάνουν την προστασία της Συμμαχίας. Δείχνοντας εν πολλοίς την Γερμανία που δεν πληρώνει, η Ελλάδα πληρώνει το 2% που της αντιστοιχεί στη Συμμαχία.
Τελευταίος σταθμός το Βατικανό και μετά η Ταορμίνα. Στο Βατικανό δεν ήταν και τόσο εύθυμος όπως στον Βασιλιά της Σαουδικής Αραβίας, τον πάπα τον είχε κατηγορήσει στην προεκλογική του εκστρατεία. Η σύνοδος των G7 δεν είχε και τα καλύτερα αποτελέσματα. Ο πρόεδρος Τραμπ απευθύνθηκε με δεικτικό ύφος προς την Καγκελάριο Μέρκελ για το υπερπλεόνασμα των 253 δις. λέγοντας ότι πρέπει να μειωθεί και πρόσθεσε ότι η χώρα της Μέρκελ πρέπει να σταματήσει να πουλάει τόσα πολλά αυτοκίνητα στην χώρα του.
Το «επεισοδιακό» είναι αυτό που έγινε με την συμφωνία για το κλίμα, στην οποία ο Τραμπ έλεγε προεκλογικά ότι θα αποχωρήσουν οι ΗΠΑ. Τους είπε ότι θα μάθετε την απόφασή μου όταν επιστρέψω στην Αμερική και έτσι την Πέμπτη ανακοίνωσε την απόφαση για αποχώρηση της συμφωνίας για το κλίμα που υπογράφθηκε στο Παρίσι.
Απεύθυνε κάλεσμα σε όλους που συμμετείχαν και υπέγραψαν την συμφωνία να συζητήσουν ξανά για μία καλύτερη συμφωνία, αλλά που ακρόαση. Αντιθέτως όλοι έσπευσαν να καταδικάσουν την απόφαση με τον Γιούνκερ να λέει «λυπάμαι πολύ», να παρεμβαίνει μέχρι και ο Ομπάμα για την απόφαση του Τραμπ. Διεθνής κατακραυγή με την Liberation να έχει χαρακτηριστικό τίτλο « Κλίμα αντίο Αμερική.»
Η Μέρκελ έχει συνειδητοποιήσει ότι η Αμερικανική ομπρέλα φεύγει πάνω από την Γηραιά Ήπειρο και λέει ότι είναι καιρός να πάρουμε την μοίρα μας στα χέρια μας. Πώς; Με την ασφάλεια και τον ευρωπαϊκό στρατό να έχουν προτεραιότητα.
Ο Τραμπ έφυγε για την πρώτη του περιοδεία του μετά την ορκομωσία του έχοντας πολλά γεγονότα να κατακλύζουν το πρόσωπό του. Πρώτο πρώτο οι σχέσεις με την Ρωσία του Πούτιν και εάν είχε διασυνδέσεις ο ίδιος και το επιτελείο του στην διάρκεια της προεκλογικής εκστρατείας. Ο ίδιος παραδέχθηκε ότι μοιράστηκε θέματα της τρομοκρατίας μαζί με τον υπουργό εξωτερικών της Ρωσίας. Κάτι που άναψε φωτιές στο εσωτερικό της Αμερικής.
Η υπόθεση με την αποπομπή του Κόμεϊ από την ηγεσία του FBI θύμιζε Νίξον και το σκάνδαλο Watergate. Να θυμίσουμε, ότι ο Κόμει ήταν ο άνθρωπος που άνοιξε την υπόθεση e-mails της Κλίντον κάτι που βοήθησε τον Τραμμπ να φτάσει την προεδρία και κάτι που κόστισε στην Χίλαρι. Μάλιστα η ίδια έριξε ευθύνες στον Κόμει για την ήττα της.
Πλέον ο νέος ένοικος του κτιρίου Edgar Hoover δεν θα σταματήσει την έρευνα, αλλά έχει επεκταθεί και στον γαμπρό του Τραμπ, τον Κούσνερ που φαίνεται να έκανε business με την Ρωσία ψάχνοντας να βρει λεφτά για τις επιχειρήσεις του.
Ο Τραμπ μπορεί να δείχνει άνετος, αλλά μόνο ο ίδιος το ξέρει πως είναι, γιατί βλέπει κολοσσούς της δημοσιογραφίας να τον αποκαλούν ανίκανο και επικίνδυνο και να θέλουν την απομάκρυνσή του. Τα στοιχήματα δίνουν και παίρνουν και για τον Τραμπ για το εάν θα είναι πρόεδρος για πολύ καιρό ακόμη.
Δεν είναι λίγες οι φωνές που λένε να παραπεμφθεί, πρέπει να συντρέχουν λόγοι, προδοσίας, εξαπάτησης για να γίνει κάτι τέτοιο. Άλλωστε δύο είναι οι πρόεδροι που το έχουν υποστεί, ο πρώτος ήταν στο μακρινό 1868 ο Αντριου Τζόνσον και ο δεύτερος ήταν για την υπόθεση Λεβίνσκι το 1991. Και οι δύο αθωώθηκαν.
