Διορθωτικό rotation

Γράφει ο Κωνσταντίνος Μανίκας, σύμβουλος επιχειρήσεων – συγγραφέας

Η επιλογή του rotation των υπουργών αμέσως μετά την ευρεία εκλογική νίκη του Ιουνίου, υπήρξε μια μη αναμενόμενη κίνηση από τον πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη. Πολλοί απόρησαν γιατί θα έπρεπε αποδεδειγμένα επιτυχημένοι στον τομέα τους υπουργοί να μετακινηθούν σε άλλο πόστο και στη θέση τους να έρθουν είτε πρωτοεμφανιζόμενοι στο κυβερνητικό σχήμα ή ήδη υπάρχοντες που είχαν αποδόσει τουλάχιστον ικανοποιητικά στο δικό τους χαρτοφυλάκιο.

Όσο κι αν έμοιαζε μια παρακινδυνευμένη απόφαση, ικανή να φέρει καθυστερήσεις στους ρυθμούς συνολικό κυβερνητικό έργο, έως ότου ενημερωθούν πλήρως και προσαρμοστούν στα καθήκοντά τους οι νέοι επικεφαλής, τα βασικά επιχειρήματα υπέρ αυτής της εξέλιξης ήταν ότι κανείς δεν μπορεί να λειτουργεί με μια αίσθηση μονιμότητας που ίσως να φέρνει στην πορεία και ειδικές σχέσεις με παράγοντες που έχουν σχέση με τις δραστηριότητες ενός υπουργείου, αλλά και επίσης ότι η ικανότητα οποιουδήποτε μπορεί να αξιοποιηθεί σε διαφορετικούς τομείς αφήνοντας στους αντικαταστάτες τους ένα σημαντικά προχωρημένο σχεδιασμό πάνω στον οποίο θα μπορούσαν να συνεχίσουν να βαδίζουν.

Όντως κάποιες περιπτώσεις η λειτουργικότητα δεν διαταράχθηκε. Παπαστεργίου και Κυρανάκης διέθεταν την εμπειρία και τις γνώσεις για να χτίσουν περαιτέρω πάνω στην επιτυχημένη παρακαταθήκη του Πιερρακάκη, ο οποίος έφερε αέρα ουσιαστικών μεταρρύθμισεων και στον χώρο της Παιδείας. Από την άλλη, ο πολύπαθος χώρος της ασφάλειας και της τάξης, ήταν ένας τομέας που δεινοπάθησε το τελευταίο διάστημα, με κακές συγκυρίες, αβλεψίες και αστοχίες να δίνουν στους πολίτες εντύπωση αναβλητικότητας και συνεχόμενων λαθών.

Ο Πρωθυπουργός πιστώνεται το ότι δεν έδρασε εν θερμώ, αξιολόγησε με ψυχραιμία όσα συνέβησαν τους προηγούμενους μήνες και δεν δίστασε να θέσει εκτός κυβερνητικού σχήματος τον στενό του συνεργάτη Γιάννη Οικονόμου, επαναφέροντας στη θέση του τον Χρυσοχοΐδη. Ο συγκεκριμένος εξαιρετικά ευαίσθητος τομέας, απαιτεί θέληση σύγκρουσης, λήψη δύσκολων αποφάσεων με ταχύτητα και διάθεση επιβολής του νόμου, δίχως δικαιολογίες και περιορισμούς.

Δυστυχώς έλειψαν τα ανάλογα δείγματα αποφασιστικότητας από τους προκατόχους του Χρυσοχοΐδη, που έδειχναν να αντιδρούν καθυστερημένα και φοβικά αποφεύγοντας τη δράση. Αν οι τωρινές παρεμβάσεις του πρωθυπουργού αφήνουν ένα μήνυμα προς την κοινωνία είναι η σαφής διάθεση για μεταρρυθμιστική επιμονή κι αυτό είναι θετικό δείγμα για την αντιμετώπιση ζητημάτων της καθημερινότητας που συχνά παρσβλρπουμε ή αποφεύγουμε να παραδεχτούμε πόσο σημαντικά είμαι για όλους μας.