Δεν αρκούν τα… τσιτάτα
Γράφει ο Γιάννης Τσαπρούνης
Σχεδόν από το πουθενά εμφανίστηκε ο πέμπτος υποψήφιος πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ. Ο Στέφανος Κασσελάκης, ένας νέος 35 ετών, ο οποίος δεν έχει καμία σχέση με το κόμμα της Κουμουνδούρου. Αυτό αποτελεί το μεγαλύτερο πλεονέκτημα και συγχρόνως το μεγαλύτερο μειονέκτημα για εκείνον.
ΚΑΤ’ αρχάς, γιατί θα τεθεί στην κρίση ψηφοφόρων – μελών του ΣΥΡΙΖΑ και κατά δεύτερον, γιατί πρέπει να εξηγήσει στην κοινωνία ξεκάθαρα τις θέσεις του.
ΔΕΝ γνωρίζω αν είναι εφοπλιστής ή διαχειριστής ναυτιλιακών κεφαλαίων, αλλά όποια κι αν είναι η επιχειρηματική του δραστηριότητα έως τώρα, προφανώς έχει στεφθεί με επιτυχία, καθώς ο ίδιος ισχυρίζεται πως διαθέτει οικονομική άνεση. Μπράβο του, λοιπόν, για τα όσα έχει καταφέρει στον τομέα της ναυτιλιακής επιχειρηματικότητας, αλλά αφού αποφάσισε να μπει στο στίβο της πολιτικής, πλέον θα κρίνεται για τις θέσεις του στα κρίσιμα ζητήματα που απασχολούν τη χώρα μας και όλους εμάς τους πολίτες.
ΚΑΛΟ θα ήταν, λοιπόν, να παρουσιάσει πιο αναλυτικές θέσεις, γιατί κάποια όμορφα λόγια για το «ελληνικό όνειρο» και μια χώρα δίχως προνόμια για λίγους και εκλεκτούς, τομές σε Υγεία, Παιδεία, εργασία, Δικαιοσύνη, διαχωρισμό Κράτους – Εκκλησίας, κατάργηση της υποχρεωτικής θητείας στο στρατό οφείλει να γνωρίζει ότι δεν αποτελούν… ριζοσπαστισμό.
ΟΛΑ τα παραπάνω έχουν ακουστεί πολλές φορές στο παρελθόν από πολλά κόμματα και πολιτικούς. Ας εξηγήσει τι ακριβώς εννοεί και τότε θα μπορέσουν και οι πολίτες να κατανοήσουν αν φέρνει κάτι πραγματικά καινούργιο στο πολιτικό σκηνικό της χώρας ή είναι μια από τα ίδια.
ΜΙΑΣ και έζησε το αμερικανικό όνειρο, αφού σπούδασε και πέτυχε επιχειρηματικά στις ΗΠΑ, καλό θα ήταν να πάρει θέση σε κρίσιμα ζητήματα. Είναι υπέρ της δημιουργίας ιδιωτικών πανεπιστημίων στην Ελλάδα, όπως τα πανεπιστήμια που σπούδασε εκείνος στις ΗΠΑ; Είναι υπέρ της απόλυτα ελεύθερης οικονομίας στην Ελλάδα, όπως στις ΗΠΑ, όπου κατάφερε να δημιουργήσει περιουσία από το μηδέν; Τι ακριβώς εννοεί με τις «τομές» σε Υγεία, Παιδεία, Δικαιοσύνη; Μήπως πριν από το διαχωρισμό Κράτους – Εκκλησίας, θα ήθελε να προτείνει το διαχωρισμό κράτους – κυβέρνησης, που αποτελεί το υπ’ αριθμόν ένα πρόβλημα της χώρας; Και, τέλος, μπορεί ένας καθαρά επαγγελματικός στρατός να αντεπεξέλθει στις τουρκικές προκλήσεις ή «θα το ρισκάρει», όπως έλεγε πριν από μία δεκαετία κορυφαίο στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ; Και, αλήθεια, πόσα δισεκατομμύρια απαιτούνται για να γίνει επαγγελματικός ο ελληνικός στρατός; Εχει κάνει κάποια μελέτη; Υπάρχουν αυτά τα χρήματα;
Ο κ. Κασσελάκης, λοιπόν, πέρα από το προσωπικό του επιχειρηματικό success story, οφείλει να εξηγήσει όλα αυτά που θίγει έως τώρα με πολύ επιφανειακό τρόπο. Οχι τόσο για τις εσωκομματικές διαδικασίες του ΣΥΡΙΖΑ. Ετσι κι αλλιώς ούτε η Αχτσιόγλου, ο Τσακαλώτος και οι άλλοι υποψήφιοι έχουν πει συγκεκριμένα πράγματα. Οφείλει να το κάνει γιατί, αν εκλεγεί πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, θα είναι αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Και για να ανταποκριθεί κανείς σε αυτό το αξίωμα δεν αρκούν τα όμορφα «τσιτάτα». Το διαπίστωσαν αυτό στον ΣΥΡΙΖΑ και με τις απανωτές εκλογικές πανωλεθρίες του Αλέξη Τσίπρα…
Ελεύθερος Τύπος