Ανασχηματισμός: Φοβού τους συριζαίους και δώρα φέροντες

Γράφει ο Σπαρτιάτης

Όταν γράφεις για έναν ανασχηματισμό μια μέρα αργότερα από όλους τους υπόλοιπους έχεις ένα πλεονέκτημα: Μπορείς να προσπεράσεις όλα αυτά που φαίνονται και είναι γνωστά γιατί τα έχουν γράψει όλοι και να εστιάσεις στις λεπτομέρειες που συχνά είναι πιο ζουμερές και αποκαλυπτικές. Ας τα πάρουμε λοιπόν με τη σειρά.

Αποστολάκης

Τη χθεσινή ημέρα πολύ θα ήθελα να ήμουν από μια μεριά να έβλεπα τις αντιδράσεις στο Μέγαρο Μαξίμου μετά την άρνηση του Αποστολάκη να αναλάβει τελικά το νέο υπουργείο. Δεν ξέρω πως αντιδρά σε αντίστοιχες καταστάσεις ο νυν πρωθυπουργός, πάντως κάποιοι πρώην που έχω στο μυαλό μου αν συνέβαινε κάτι τέτοιο δε θα έβρισκαν παπά να θάψει.

Σε πολιτικό επίπεδο πρόκειται μακράν για τη μεγαλύτερη αποτυχία της κυβέρνησης από την ανάληψη των καθηκόντων της. Δεν ξέρω αν πρέπει να χρεωθεί στον πρωθυπουργό ή σε κάποιον από την επικοινωνιακή του ομάδα. Οι συνέπειες πάντως που είχε ήταν πολλές. Ο πρωθυπουργός εκτέθηκε ότι επέλεξε για μια εξαιρετικά απαιτητική και δύσκολη θέση ένα πρόσωπο που έκανε πίσω με την πρώτη πολιτική (ούτε καν πρακτική) δυσκολία.

Όσο κι αν από τη μη αποδοχή του διορισμού θα πληγεί επικοινωνιακά και ο ΣΥΡΙΖΑ, και φυσικά και ο ίδιος ο Αποστολάκης, εμπράκτως αποδείχθηκε ότι η επιλογή του προσώπου ήταν ακατάλληλη. Ακόμα όμως και πριν συμβεί το φιάσκο με τη μη αποδοχή της θέσης, η δυσαρέσκεια για την επιλογή ενός πρώην υπουργού του ΣΥΡΙΖΑ που είχε άμεση εμπλοκή στη συνθήκη των Πρεσπών και ήταν μέρος της κυβέρνησης όταν εξυφαίνονταν η σκευωρία της Novartis ήταν μεγάλη. Σε σημείο που αν δε συνέβαινε το φιάσκο και ξεσπούσε μπορεί και οι συνέπειες να ήταν μεγαλύτερες.

Χθες υποτίθεται πως η πολιτική προστασία θα αναβαθμιζόταν σε κανονικό υπουργείο και θα ξεκινούσε μια νέα εποχή. Αντί αυτού, στην πράξη υποβαθμίστηκε ξανά (προσωρινά) σε γενική γραμματεία. Και το χειρότερο, εν μέσω έξαρσης της πανδημίας έμεινε, σε πολιτικό επίπεδο, ακέφαλη.

Ελπίζω το φιάσκο αυτό να έγινε μάθημα στον εμπνευστή του, όποιος κι αν είναι αυτός. Τα διδάγματά του ήταν πολλά. Ότι δεν πρέπει ποτέ να εμπιστεύεσαι έτσι τυφλά τον αντίπαλό σου, είτε είναι πρόσωπο είτε είναι κόμμα. Ότι πρωτοβουλίες τέτοιου τύπου δε μπορεί να σχεδιάζονται και να υλοποιούνται σε λίγες μέρες. Ότι είναι δυνατόν από μια κίνηση το πολιτικό όφελος που θα αντλήσεις να είναι μηδέν. Και πολλά άλλα.

Θεοδωρικάκος

Πέρασε σχεδόν απαρατήρητη η επαναφορά του στο υπουργικό συμβούλιο. Ήταν γνωστό πως της αποχώρησής του στον προηγούμενο ανασχηματισμό είχε προηγηθεί μια εσωτερική του υποβάθμιση στο σύστημα του Μεγάρου Μαξίμου, καθότι υπερίσχυσαν ανταγωνιστές του. Η επαναφορά του στο κυβερνητικό σχήμα δεν αποτελεί μεν comeback στο στενό επιτελείο του πρωθυπουργού, είναι όμως ένα μήνυμα του πρωθυπουργού στους ανταγωνιστές του πως ούτε ο Θεοδωρικάκος έχει τελειώσει, ούτε αυτοί είναι τόσο διασφαλισμένοι όσο πιστεύουν.

Κικίλιας – Χαρδαλιάς – Χρυσοχοίδης

Ουσιαστικά πρόκειται για τους τρεις υπουργούς που εδώ και ενάμιση χρόνο εμφανίζονται αντιμέτωποι με την πανδημία και τις φυσικές καταστροφές. Θα μπορούσε να είναι μια προσπάθεια της κυβέρνησης να αλλάξει απλά το επικοινωνιακό της πρόσωπο, να εμφανιστούν διαφορετικοί εκπρόσωποί της. Θα μπορούσε να είναι και τιμωρία για κάποια λάθη. Πάντως ειδικά σε ό, τι αφορά τους δύο τελευταίους, η κυβέρνηση δεν απέφυγε να τους απομακρύνει λίγες μόλις μέρες αφότου ζητήθηκε αυτό από την αντιπολίτευση.

Οι επτάψυχοι Γεωργιάδης και Σταικούρας

Μετά από δύο χρόνια κυβέρνησης Μητσοτάκη, ήταν ο πρώτος ανασχηματισμός που το όνομα του υπουργού Ανάπτυξης δε γράφτηκε ως υποψήφιο προς αποχώρηση (με εξαίρεση ένα συγκεκριμένο μέσο και ένα συγκεκριμένο δημοσιογράφο). Εξαρχής βέβαια το κλίμα ήταν υπέρ της διατήρησης των παραγωγικών υπουργείων ακέραιων. Όμως ακόμα κι έτσι αποτελεί μια ακόμα δικαίωση και για τους δύο υπουργούς η ανανέωση της ψήφου εμπιστοσύνης του πρωθυπουργού προς αυτούς. Και για τους δύο είναι γνωστό πως είναι πολλοί εκείνοι που δεν τους θέλουν στο σχήμα. Όταν όμως είσαι εντάξει σε αυτό που κάνεις, όταν δουλεύεις και παράγεις αποτέλεσμα, αυτό είναι η καλύτερη προστασία προς τους ανταγωνιστές σου.