Η άλλη ανάγνωση των δημοσκοπήσεων

Γράφει ο Αγκιτάτορας,

Ότι ο ΣΥΡΙΖΑ κατέρρευσε δημοσκοπικά από την στιγμή που έβαλε το δάχτυλο στο μνημονιακό “βάζο” ήταν αναμενόμενο. Ότι η ΝΔ θα καρπώνεται σιγά σιγά ένα μέρος αυτής της δυσαρέσκειας, επίσης είναι δεδομένο. Το ζήτημα με την ανάγνωση των δημοσκοπήσεων είναι να χρησιμοποιούνται όντως ως εργαλεία ανάλυσης των κοινωνικών τάσεων και να μην αποκτούν αυθύπαρκτη οντότητα που ξεπερνά τον ρόλο τους.

Το εκλογικό περιβάλλον καθορίζεται με βάση το τελικό δίλημμα που θα τεθεί, την τότε αναμονή εξελίξεων, τα γεγονότα που επηρεάζουν την ζωή του ψηφοφόρου, γι’ αυτό και η πιθανότητα εκλογών μετά το τέλος του προγράμματος, προς το φθινόπωρο του 2018, δεν είναι αμελητέα.

Τι πρέπει να κρατάμε από τις τωρινές δημοσκοπήσεις. Η  ΝΔ δεν αντιμετωπίζει κανένα εσωτερικό πρόβλημα ούτε τα μικρά κόμματα που δημιουργήθηκαν προσελκύουν ικανό αριθμό πολιτών. Οι εισροές από άλλα κόμματα είναι λελογισμένες με σημαντικότερη αυτή που προέρχεται από τον ΣΥΡΙΖΑ που αγγίζει το 4% του συνολικού εκλογικού σώματος (10+% των ψηφοφόρων του ΣΥΡΙΖΑ). Μεγάλο ποσοστό που χρειάζεται αγώνας κι επιχειρήματα για να παγιωθεί και να πειστεί οριστικά για την στάση του.

Κι η εικόνα του ΣΥΡΙΖΑ όμως δείχνει μια υπαρκτή βελτίωση στο βαθμό συσπείρωσης που από το 30-35% δείχνει να κινείται ξανά κοντά προς το 50%. Εξαρχής ήταν δεδομένο ότι ένα ποσοστό αναποφάσιστων προερχόμενων από την Αριστερά την στιγμή της εκλογικής επιλογής θα παραβλέψουν την οργή τους και θα επιλέξουν με βάση τα αντιδέξια τους σύνδρομα.

Γι’ αυτό καλό είναι οι προσδοκίες εκμηδενισμού του ΣΥΡΙΖΑ να μείνουν στην άκρη. Το ποσοστό του, εκτός απροόπτου θα είναι αξιοπρεπές. Σίγουρα πάνω από το 20% και υπό συνθήκες και γύρω στο 25%. Αν κάτι δημιουργεί μια αίσθηση υπερβολής με την “εκτίμηση εκλογικής επιρροής” είναι το γεγονός ότι οι δημοσκόποι, όντας έμπειροι στην στατιστική προχωρούν τον τελευταίο καιρό σε αναγωγή ποσοστών αποδίδοντας στα κόμματα τους αναποφάσιστους (στην πλειοψηφία τους προερχόμενοι από τον ΣΥΡΙΖΑ) με την απλοϊκή μέθοδο των τριών ανεβάζοντας πχ το ποσοστό της ΝΔ από το 25-26% (χωρίς αναγωγή) σε 37%.

Κέρδος έχει αυτός που διαβάζει σωστά τα μηνύματα κι όχι αυτός που προσπαθεί επικοινωνιακά να τα μεγεθύνει. Η αυτοδυναμία αν προκύψει θα είναι ως αποτέλεσμα της ανάγκης απαλλαγής από τις αριστερές ιδεοληψίες κι αυτός ο σκοπός θα ενώσει ετερόκλητα εκλογικά σώματα γύρω από την ΝΔ. Το άγχος να φανεί πρόωρα ως εύκολη η επίτευξη της ενέχει και τον κίνδυνο του εφησυχασμού κι ενός εκλογικού μπούμερανγκ αντίστοιχου της Μέι  στην Μ. Βρετανία.