1ο Συνέδριο Νεολαίας ΣΥ.ΡΙΖ.Α. – Σε τι πιστεύουν;
Γράφει ο Γιάννης Πήλιουρας, Διεθνολόγος
β) Αποτελεί τον τροφοδότη νέων στελεχών, σε όλες τις οργανωτικές δομές του κόμματος. Παράδειγμα αποτελεί ο ίδιος ο πρόεδρος του, ο Αλέξης Τσίπρας.
γ) Τελικά, είναι η θερμοκοιτίδα των μετέπειτα συμβούλων, στελεχών υπουργείων, βουλευτών και υπουργών της κυβερνώσας Αριστεράς.
Ξεκινάμε με τους στρατηγικούς στόχους που αναφέρονται στο κείμενο θέσεων. Στόχοι που θα αποτελέσουν το σημείο αναγνώρισης της ιδεολογικής τοποθέτησης και τον τρόπο θέασης της Νεολαίας της Κυβέρνησης. Αναφέρουν χαρακτηριστικά πως: “Στρατηγικός στόχος της Νεολαίας ΣΥΡΙΖΑ είναι ο σοσιαλισμός στον 21ο αιώνα, δηλαδή ο σοσιαλιστικός μετασχηματισμός της κοινωνίας, η κατάργηση της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο με ορίζοντα τον κομμουνισμό” (σελ.45). Η συγκεκριμένη διατύπωση δεν αφήνει πολλά περιθώρια αμφισβήτησης. Ο ευρωκομμουνισμός του ριζοσπαστικού ρεύματος της Αριστεράς, ο δημοκρατικός σοσιαλισμός που επιβίωσε μέσα από την κριτική του στάση απέναντι στην ΕΣΣΔ και τον αυταρχισμό του ντόπιου ΚΚ, αποτελούν τα θεμελιώδη ιδεολογικά προτάγματα της κυβερνώσας παράταξης από την εποχή της ίδρυσης της.
Οι ιστορικές & ιδεολογικές ρίζες της Νεολαίας ΣΥΡΙΖΑ
Τα ιστορικά παραδείγματα της Νεολαίας ΣΥΡΙΖΑ είναι “η Ο.Κ.Ν.Ε. (Ομοσπονδία Κομμουνιστικών Νεολαιών Ελλάδος), η Ε.Π.Ο.Ν. (Ενιαία Πανελλαδική Οργάνωση Νέων), η ΕΔΝΕ, η Νεολαία Ε.Δ.Α. και η Δημοκρατική Νεολαία Λαμπράκη” (σελ.45). Παράλληλα εμπνέονται από “την Οκτωβριανή Επανάσταση και την Παρισινή Κομούνα μέχρι το Μάη του ’68 και από το κίνημα χειραφέτησης των μαύρων στις ΗΠΑ μέχρι τους Ζαπατίστας και τους μεγάλους αγώνες του αντιπαγκοσμιοποιητικού κινήματος”. Τα παραπάνω μας βοηθούν να κατανοήσουμε τις προσλαμβάνουσες που έχουν για τον πολιτικό αγώνα στη Νεολαία του ΣΥΡΙΖΑ, από εποχές στις οποίες η πολιτική αντιπαράθεση ήταν άμεσα συνυφασμένη με τη βία, με αιματηρά αποτελέσματα και στόχο την εγκαθίδρυση ολοκληρωτικών συστημάτων. Η αναφορά στην Οκτωβριανή Επανάσταση και την Παρισινή Κομούνα επιβεβαιώνει την ανάγκη του ΣΥΡΙΖΑ και των τμημάτων του να μην απομακρύνονται, έστω και συμβολικά, από την ιδεολογική τους μήτρα.
Στο κείμενο θέσεων επιβεβαιώνεται η μαρξική ανάλυση της Νεολαίας ΣΥΡΙΖΑ και οι ιδεολογικές της καταβολές από τις “θεωρητικές επεξεργασίες του Μαρξ και του Ένγκελς για τη λειτουργία του καπιταλιστικού τρόπου παραγωγής και τον καθοριστικό ρόλο της πάλης των τάξεων.” Επίδραση, τουλάχιστον διαλεκτικά, έχει υπάρξει και από την πολιτική ανάλυση του Λένιν, της Ρόζας Λουξενμπουργκ, του Γκραμσι και από τις κριτικές διαπιστώσεις της σκέψης του Μαό και του Τρότσκυ για τον σοβιετικό μαρξισμό. Βεβαίως, δεν πρέπει να παραγνωρίζουμε την τεράστια επίδραση του Πουλαντζα με την ανάλυση του για το κράτος, του Αλτουσέρ (δομικός μαρξιστής) καθώς και των σύγχρονων φιλοσόφων της ανανεωτικής Αριστέρας.
Η ιδεολογική στοχοθεσία των αρχών της Νεολαίας Συριζα έχει ενδιαφέρον όταν αναφέρεται στην “ισοκατανομή του κοινωνικού πλούτου παγκοσμίως, τον κοινωνικό έλεγχο των μέσων παραγωγής, την συλλογικότητα και την υπέρβαση του ατομισμού” αφού επιδιώκει οι αξίες της “να καταστούν ηγεμονικές σε όλη τη νέα γενιά, καθώς χτίζουμε μέρα με τη μέρα – μέσα από τη συλλογική δράση και τον αγώνα σε όλα τα επίπεδα” (σελ 46).
Η σχέση του Κόμματος με το Κράτος
Τακτικοί Συμβιβασμοί και ΥποχωρήσειςΗ προσπάθεια δικαιολόγησης των οβιδιακών μεταμορφώσεων της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ από το αντιμνημονιακό κρεσέντο του 2014 και τη διαπραγμάτευση του 2015, στην άτακτη υποχώρηση του Ιουλίου και την μνημονιακή στροφή μέχρι σήμερα, είναι βασισμένη στις λέξεις “ευελιξία”, “τακτικοί ελιγμοί”, “τακτική υποχώρηση”.
Συγκεκριμένα αναφέρουν: “Στην πολιτική δράση και σύγκρουση, «κάνοντας συγκεκριμένη ανάλυση της συγκεκριμένης κατάστασης», διαβάζοντας δηλαδή τον συσχετισμό δύναμης και τις προτεραιότητες-ιεραρχήσεις της εκάστοτε στιγμής, μπορεί να χρειαστούν τακτικές κινήσεις ευελιξίας, συμμαχίες ακόμη και συμβιβασμοί, χωρίς αυτό να σημαίνει πως σταματάμε να είμαστε προσηλωμένοι/-ες στον στόχο μας και την στρατηγική μας” (σελ 29-30).
Στην περίπτωση της περήφανης διαπραγμάτευσης και της άτακτης υποχώρησης με την υπογραφή της συμφωνίας από τον Αλ. Τσίπρα παρά το μεγαλειώδες ΟΧΙ του Δημοψηφίσματος από τον ελληνικό λαό, η Νεολαία του κόμματος τη διαχωρίζει από το δόγμα ΤΙΝΑ (There Is No Alternative) όπου το νεοφιλελεύθερο δόγμα γίνεται στρατηγική του κόμματος. Παρουσιάζουν τη πορεία του ΣΥΡΙΖΑ μετά την ήττα ως ένας πρόσκαιρος συμβιβασμός “ώστε να μπορεί να συνεχιστεί η μάχη, διατηρώντας ζωντανό το στρατηγικό στόχο της κοινωνικής χειραφέτησης και του σοσιαλισμού του 21ου αιώνα” (σελ.18).
Η Κυβερνητική εξουσία ως Οχυρό
Η Κυβέρνηση της Αριστεράς, μια πρωτόγνωρη κατάσταση και για τη Νεολαία ΣΥ.ΡΙΖ.Α., πλέον έχει τα χαρακτηριστικά οχυρού,
(“η αριστερή κυβέρνηση αποτελεί ένα σημαντικό οχυρό σε αυτή την πολύπλευρη σύγκρουση που θα εξελίσσεται το επόμενο διάστημα.” σελ.18) μια λέξη που χρησιμοποίησε και ο Αλ. Τσίπρας σε ομιλία του πριν την ψήφιση του δεύτερου πακέτου των προαπαιτούμενων μέτρων τον Ιούλιο του 2015. Ειδικότερα είχε πει: “Στον δικό μου κώδικα αξιών η παρουσία της Αριστεράς στην κυβέρνηση είναι οχυρό μάχης“.
Κείμενο Θέσεων του Κεντρ. Συμβουλίου της Νεολαίας ΣΥΡΙΖΑ για το 1ο Συνέδριο της Νεολαίας ΣΥΡΙΖΑ
Άγγ. Τσέκερης, Η Νεολαία του ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να βάλει ψηλά τον πήχη, εφημ. Αυγή, 26.03.2017
Αλ. Τσίπρας: Η παρουσία της Αριστεράς στην κυβέρνηση είναι οχυρό μάχης για τα συμφέροντα του λαού μας , left.gr 23.07.2015
Δαμ. Βασιλειάδης, Δημοκρατικός Σοσιαλισμός, Εκδ. Εναλλακτικές Εκδόσεις, Αθήνα 2008
Δ. Μακροδημόπουλος, Γιατί μεταλλάσσεται ο ΣΥΡΙΖΑ;, Εφημερίδα των Συντακτών, 24.08.2015
