Μην αφήσουμε τον Τσίπρα να «αιφνιδιάσει»…

Του Θανάση Κ.

Για να καταλάβουμε που βρισκόμαστε:

Οι δανειστές, ένας-ένας, «αδειάζουν» τον Τσίπρα!

Μικρή «συγκομιδή» από τα πολύ πρόσφατα:

* Η Μέρκελ, λέει δημόσια στον Τσίπρα:

–Έμαθα πως τα έχετε συμφωνήσει όλα. Οπότε τελειώνετε, όσο το ταχύτερο…

Αν πράγματι, ήξερε ότι υπάρχει «συμφωνία σε όλα», κι όλη η καθυστέρηση γίνεται για το επικοινωνιακό αμπαλάρισμά της μέσα στην Ελλάδα, δεν θα έβγαινε να το πει δημόσια! Δεν θα «έκαιγε» τον Τσίπρα

* Η Διευθύντρια του ΔΝΤ Λαγκάρντ, βγαίνει και λέει πως ο Τσίπρας της ζήτηση προσωπικά τη συμμετοχή του ΔΝΤ στο Πρόγραμμα…

Αν ήθελε να τον «βοηθήσει» να περάσει τα δύσκολα που του ζητάνε, δεν θα έβγαινε να τον «κάψει» δημόσια.

* Ο Πρόεδρος του Eurogroup, Ντάϊσελμπλουμ, δηλώνει δημόσια ότι τα αντίμετρα του Τσίπρα θα ενεργοποιηθούν μόνον ΑΝ υπάρχει υπέρβαση πλεονάσματος (δηλαδή αν ξεπεραστεί ο στόχος του 3,5%). Και μόνο κατά το ποσοστό που θα ξεπεραστεί ο στόχος. Αλλά δεν θα είναι «ισοδύναμα»:

Αν, για παράδειγμα, φτάσει το πρωτογενές πλεόνασμα στο 3,7% έναντι στόχου 3,5%, τότε η «υπέρβαση» είναι μόλις 0,2% και θα ενεργοποιηθούν ευεργετικά «αντίμετρα» μόνο κατά 0,2% του ΑΕΠ! Κι όχι «ισοδύναμα» με τα νέα μέτρα λιτότητας που έφεραν το πλεόνασμα στο 3,5%…

Άρα «ακυρώνουν» όλη την προπαγάνδα του ΣΥΡΙΖΑ που επιμένει για «ισοδύναμα» μέτρα!

Άρα, έχουν αρχίσει να τον «αδειάζουν»!

Ο ίδιος ο Τσίπρας το ξέρει εξ άλλου…

* Γι’ αυτό και απαντώντας στη δήλωση της Γερμανίδας Καγκελαρίου, είπε πως:

–Η κα Μέρκελ είναι πιο αισιόδοξη ότι θα κλείσει η συμφωνία, από εμένα…

* Ενώ από την άλλη πλευρά, εξέφρασε την απογοήτευσή του για τους Σοσιαλιστές στην Ευρώπη, πάνω στους οποίους είχε στηρίξει ως τώρα το – πιο πρόσφατο – «αφήγημά» του, πως θα «επικρατήσουν» στην Ευρώπη και θα «βοηθήσουν» την κυβέρνησή του…

Τώρα πια, ο ίδιος ο Τσίπρας δηλώνει πως οι Ευρωπαίοι Σοσιαλιστές ΔΕΝ κάνουν από την πλευρά τους αυτά που πρέπει

(Δεν φταίει μόνο ο Σόίμπλε, είπε ο Τσίπρας.

Φταίνε και οι Σοσιαλιστές που δεν βοηθάνε…)

Κι έτσι ακύρωσε μόνος του και την προσδοκία πως, αν ως τα τέλη του έτους αλλάξει η κυβέρνηση στη Γερμανία, αυτό θα είναι πολύ «ευνοϊκότερο» για την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ…

Όλα αυτά τα λέει δημόσια, όχι όποιος προσπαθεί να κερδίσει χρόνο ως τα τέλη της χρονιάς, αλλά όποιος ετοιμάζεται να φύγει από τώρα

* Και τέλος ετοιμάζει παρεμβάσεις για προσλήψεις συμβασιούχων στο Δημόσιο και για μονιμοποιήσεις συμβασιούχων που ήδη υπηρετούν στο Δημόσιο.

Πράγμα που δυσκολεύει τη «διαπραγμάτευσή» του με τους «θεσμούς».

Σαν να θέλει να κλονίσει κι άλλο την ήδη κλονισμένη αξιοπιστία του και να τους προκαλέσει να τους ζητήσουν ακόμα σκληρότερα μέτρα.

Γιατί όσο πιο «αναξιόπιστο» τον θεωρούν, τόσο περισσότερα του ζητούν.

Ο ίδιος ο Τσίπρας λοιπόν, ήδη συμπεριφέρεται, όχι σαν να θέλει άμεσα να «κλείσει» την αξιολόγηση, αλλά σαν να θέλει άμεσα να προσφύγει σε εκλογές επειδή θα αρνηθεί να κλείσει την αξιολόγηση…

Πράγματι, όλα αυτά δεν τα κάνει ένας Πρωθυπουργός έτοιμος να συνθηκολογήσει.

Τα κάνει όποιος είναι έτοιμος να αρνηθεί να υπογράψει και να πάει άμεσα σε εκλογές.

–Κατά τα άλλα, το ορόσημο για το Eurogroup της 20ης Μαρτίου φαίνεται πως έχει χαθεί. Κι όλα πάνε πλέον για Απρίλιο και πέρα…

–Η Ελληνική κυβέρνηση μιλάει αφηρημένα για «πολιτική συμφωνία», που ως τώρα δεν υπήρξε και που από την πλευρά των δανειστών έχει αποκλειστεί, ιδιαίτερα μετά την «αναβάθμιση ρόλου» του ΔΝΤ

–Η «ποσοτική χαλάρωση» χάθηκε πια για το πρώτο μισό της χρονιάς, και δεν θα ξέρουμε αν και πόση θα υπάρχει διαθέσιμη για το δεύτερο μισό…

Ενώ πλέον, ακόμα κι αν μπαίναμε στην «ποσοτική χαλάρωση» του Ντράγκι μετά τον Ιούνιο, η ωφέλεια θα ήταν πλέον πολύ μικρή. Και θα ήταν, έτσι κι αλλιώς «πολύ λίγο – πολύ αργά» (too little – too late).

Έτσι κι αλλιώς δεν προλαβαίνουμε να είμαστε έτοιμοι για έξοδο στις αγορές ως τον Ιούνιο του 2018.

Στην καλύτερη περίπτωση μπορούμε να κάνουμε πρώτη «δοκιμαστική έξοδο» σε ένα χρόνο από τώρα. Και θα είμαστε έτοιμοι για κανονική έξοδο στις αγορές, το νωρίτερο στα μέσα του 2019!

Ενώ το τωρινό Μνημόνιο τελειώνει στα μέσα του 2018…

Συνεπώς, χρειάζεται ήδη επέκταση του Μνημονίου ή νέο Μνημόνιο

Κι αυτά, αν όλα πάνε καλά στο μεταξύ, κι αν όλοι βιαστούν.

Που σήμερα τίποτε δεν πάει καλά και κανείς δεν βιάζεται…

Άρα, χρειάζεται πλέον οπωσδήποτε επέκταση του Μνημονίου πέρα από τον Ιούνιο του 2018.

Ή – ακόμα καλύτερα – νέο Μνημόνιο, το Τέταρτο…

Κι αυτό βολεύει και τους δανειστές, για να μπορέσει να μπει και το ΔΝΤ, πράγμα που απαιτούν πια οι Ευρωπαίοι.

* Συμπέρασμα πρώτον: Δεν συζητάνε πια για τη δεύτερη αξιολόγηση του Τρίτου Μνημονίου, αλλά για τη μετάβαση στο Τέταρτο Μνημόνιο…

* Συμπέρασμα δεύτερο: Οι δανειστές δεν φαίνεται να στηρίζουν τον Τσίπρα. Μάλλον τον «δίνουν στεγνά». Μάλλον τον «καίνε». Του κάνουν τη ζωή δύσκολη στη διαπραγμάτευση και τον «καρφώνουν» δημόσια.

* Συμπέρασμα τρίτο: Ο ίδιος δεν προσπαθεί να κλείσει τη διαπραγμάτευση. Ούτε δείχνει να βιάζεται, όπως θα έκανε, αν είχε πάρει απόφαση να υπογράψει τα πάντα. Αν ήθελε πράγματι να παραμείνει, θα προσπαθούσε να κερδίσει χρόνο, πλέον, μήπως επωφεληθεί τουλάχιστον από τις προοπτικές ανάπτυξης.

Όμως, όσο περνάει ο χρόνος, χάνεται και η φετινή χρονιά και πλησιάζουμε σε πρόσθετα μέτρα λιτότητας, ακόμα και μέσα στο 2017..

Άρα δεν έχει λόγο πια να καθυστερεί, αν ήταν ήθελε να παραμείνει στην κυβέρνηση…

*Συμπέρασμα τέταρτο: Με το προφίλ που δημιουργεί (επιστροφή στους μαζικούς διορισμούς, και «βάλτωμα» κάθε αποκρατικοποίησης) δεν πρόκειται να τον εμπιστευθούν οι δανειστές για νέο Μνημόνιο. Μάλλον οι δανειστές θα δώσουν το Τέταρτο Μνημόνιο στην επόμενη κυβέρνηση. Κανείς δεν προχωρά σε τέτοια συμφωνία με μια κυβέρνηση που έχει ήδη χάσει πάνω από τους μισούς ψηφοφόρους της και κάθε μέσα χάνει περισσότερους…

Το πρόβλημα με τον Τσίπρα για τους δανειστές, δεν είναι πλέον, «αν τα ψηφίζει όλα»…

Το πρόβλημα για τους δανειστές είναι πως ακόμα κι όταν τα ψηφίζει, ΔΕΝ εφαρμόζει τίποτε!

Κι αυτό ισχύει ιδιαίτερα για όσα τους ενδιαφέρουν περισσότερο: μεταρρυθμίσεις, αποκρατικοποιήσεις.

* Συμπέρασμα πέμπτο: Ούτε οι δανειστές τον βοηθούν να υπογράψει, ούτε ο ίδιος θέλει να υπογράψει. (Κι ίσως με αυτά που του έχουν ήδη βάλει, αλλά και με αυτά που του ετοιμάζουν, δεν μπορεί κι όλα…)

Φαίνεται πως όλοι ετοιμάζονται πια για το νέο αδιέξοδο, που θα οδηγήσει σε εκλογές και αλλαγή κυβέρνησης. Και καθένας από την πλευρά του, θα προσπαθήσει να το κεφαλαιοποιήσει.

Οι απ’ έξω για να πουν στα δικά τους «ακροατήρια» (δηλαδή στους ψηφοφόρους τους):

–Διώξαμε τον ανεύθυνο κι αναξιόπιστο Τσίπρα και θα δώσουμε μια τελευταία ευκαιρία στη νέα Ελληνική κυβέρνηση…

(Έτσι κι αλλιώς, δεν θα εγκρίνουν πρόσθετα χρήματα για την Ελλάδα, αλλά μόνο όσα περίσσεψαν από το προηγούμενο – Τρίτο Μνημόνιο – του Τσίπρα συν ένα μικρό ποσό που θα βάλει το ΔΝΤ)

Και ο ίδιος ο Τσίπρας ετοιμάζεται να πει στους Έλληνες ψηφοφόρους:

–Εγώ προσπάθησα να επιτύχω έναν «έντιμο συμβιβασμό» με τους δανειστές, αλλά εκείνοι ζητάνε όλο και περισσότερο, παρά το γεγονός ότι εγώ έπιασα τους στόχους που μου ζήτησαν. Με υπονομεύει και η «αντιπολίτευση» που «ευθυγραμμίζεται» με τους δανειστές και μου ζητάει να υπογράψω τα πάντα. Εγώ, λοιπόν, δεν υπογράφω και ζητώ την «ετυμηγορία» του Ελληνικού λαού.

Μ’ άλλα λόγια ο Τσίπρας μπορεί να αιφνιδιάσει.

Δηλαδή να κάνει το αντίθετο απ’ ό,τι όλοι οι άλλοι περιμένουν να κάνει.

Τι τον περιμένουν;

Να υπογράψει τα πάντα

Και πώς θα αιφνιδιάσει;

–Αν δεν υπογράψει και είτε ζητήσει οικουμενική κυβέρνηση (οπότε, όλο και κάποιοι αφελείς θα «τσιμπήσουν»), είτε πάει σε εκλογές αναλαμβάνοντας ο ίδιος το ρόλο του «ασυμβίβαστου»!

Τι έχει να κερδίσει;

Βέβαια, δεν θα καταφέρει να ανατρέψει το τεράστιο δημοσκοπικό προβάδισμα της Νέας Δημοκρατίας…

Άλλα, αν δεν αντιδράσει σωστά η ΝΔ (και όντως αιφνιδιαστεί), ο Τσίπρας θα καταφέρει να μειώσει αισθητά τη διαφορά.

Κι όπως να το κάνουμε, άλλο πράγμα να έχουμε μια νίκη της ΝΔ με 36% έναντι 18% του ΣΥΡΙΖΑ…

Κι εντελώς διαφορετικό πράγμα, να έχουμε νίκη της ΝΔ 30% έναντι 24% του ΣΥΡΙΖΑ.

–Στην πρώτη περίπτωση, η ΝΔ είναι πολύ κοντά στην αυτοδυναμία (θα την έχει σίγουρη, αν προκύψει 5κομματική Βουλή) και ο Τσίπρας δύσκολα θα γλιτώσει την συνολική αμφισβήτηση μέσα στο κόμμα του μετά τις εκλογές…

–Στη δεύτερη περίπτωση, η ΝΔ θα είναι πολύ μακριά από την αυτοδυναμία, θα είναι πολύ δύσκολο να σχηματίσει κυβέρνηση, κι επίσης θα είναι δύσκολο να αποφύγει τις «επαναληπτικές» εκλογές – με απλή αναλογική πλέον!

Οπότε…γαία πυρί μιχθείτω!

Σε μια τέτοια περίπτωση, και ο Τσίπρας θα διατηρήσει το ρόλο του – κανείς δεν θα τον αμφισβητήσει εσωτερικά, εν όψει νέων εκλογών – και θα ετοιμαστεί να επανέλθει «δριμύτερος» πολύ σύντομα…

Άρα, αν καταφέρει – αιφνιδιάζοντας – να χάσει με πολύ πιο «αξιοπρεπές» «σκορ», η διαφορά για τον ίδιο τον Τσίπρα είναι τεράστια!

Όση χωρίζει την οριστική του εξαφάνιση από το προσκήνιο, από την προοπτική της «ένδοξης επιστροφής» του.

Κι αφού αφήσει άλλους να πιάσουν την «καυτή πατάτα» που ο ίδιος δημιούργησε…

Συμπέρασμα τελευταίο: Η ΝΔ πρέπει να του «σκοτώσει» αυτό το σενάριο εγκαίρως. Από τώρα.

Να μην αιφνιδιαστεί από τον Τσίπρα και να μην τον αφήσει να αιφνιδιάσει…

–Να εξακολουθήσει να ζητάει εκλογές, όπως ήδη κάνει.

Γιατί πράγματι, όσο μένει ο Τσίπρας ο λογαριασμός μεγαλώνει.

–Κι ακόμα να εξακολουθήσει να αποκλείει οποιαδήποτε μορφή «συναίνεσης» με τον Τσίπρα. Αυτό θα λειτουργούσε από-συσπειρωτικά για την ίδια.

Μέχρις εδώ λοιπόν, δεν χρειάζεται να αλλάξει τίποτε. Σωστά το πάει η ΝΔ…

Αλλά οφείλει να σταματήσει να προεξοφλεί:

Ότι «ο Τσίπρας θα τα ψηφίσει όλα»!

Οφείλει, αντίθετα, να διακηρύξει πως εδώ που έφερε τα πράγματα, ό,τι κακό γίνει στο εξής, θα το έχει προκαλέσει ο Τσίπρας.

Κι ό,τι καλό μπορεί να συμβεί, είναι με την προϋπόθεση να φύγει ο Τσίπρας το συντομότερο.

Κι ότι η ίδια η ΝΔ χρειάζεται ισχυρή εντολή για να ανατάξει την αξιοπιστία της χώρας και να διαπραγματευθεί κάτι καλύτερο.

Κι όσο πιο ισχυρή εντολή πάρει η ΝΔ, τόσο ταχύτερα θα αποκαταστήσει την αξιοπιστία της χώρας, τόσο ταχύτερα θα αλλάξουν τα πράγματα προς το καλύτερο…

Έτσι, αν πάει ο Τσίπρας σε εκλογές ΔΕΝ θα φανεί ως «αιφνιδιασμός» εκ μέρους του. Μάλλον θα φανεί ως «υποχώρηση» στο «πιεστικό αίτημα» της ΝΔ!

Κι αυτό θα του ματαιώσει κάθε προσπάθεια να μειώσει τη διαφορά.

Κι από εκεί και ύστερα η ΝΔ να ιδεολογικο-ποιήσει τα πάντα:

Να πυροδοτήσει με δική της πρωτοβουλία η ΝΔ την απόλυτη «πόλωση»:

–Και για τη σταδιακή μείωση των φόρων.

–Και για την σταδιακή μείωση των ασφαλιστικών εισφορών.

–Και για την επιτάχυνση μεταρρυθμίσεων και αποκρατικοποιήσεων.

–Και για το σφράγισμα των συνόρων, με επιστροφή στην πολιτική της «αποτροπής» και την επανα-προώθηση των λαθρομεταναστών (το έκανε ο Σαμαράς – μπορούμε να το ξανακάνουμε!)

–Και στην αποκατάσταση «του νόμου και της τάξης» (εκκαθάριση των Εξαρχείων, οριστική κατάργηση του «Πανεπιστημιακού Ασύλου», εκκαθάριση και των Πανεπιστημίων, μάζεμα των λαθρομεταναστών και των διακινητών που καταλαμβάνουν λίγο-λίγο τις πόλεις κλπ.)

–Και στη μείωση του Δημοσίου με ταυτόχρονη αξιολόγηση όλου του προσωπικού του.

Όλα αυτά η Ελληνική κοινωνία είναι έτοιμη να τα αγκαλιάσει.

Σε ποσοστά πρωτοφανή πια.

Ενώ η Ευρώπη ήδη τα αγκαλιάζει.

Εν κατακλείδι:

Υπάρχει πια το ορατό ενδεχόμενο ο Τσίπρας να αιφνιδιάσει.

Και υπάρχει ακόμα ακέραιη η δυνατότητα να ματαιώσει η ΝΔ τον «αιφνιδιασμό» Τσίπρα.

Και να του το γυρίσει μπούμερανγκ!

 

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για να μειώσει τα ανεπιθύμητα σχόλια. Μάθετε πώς υφίστανται επεξεργασία τα δεδομένα των σχολίων σας.