Η… παρεούλα της Αίγινας

Γράφει η Ελένη Παπουτσή, Εκπαιδευτικός Πολιτισμολόγος (Ευρωπαϊκού Πολιτισμού)

Η γνωστή πνευματική παρία , η παρεούλα της Αίγινας, έχει καταφέρει μέσα στην κλινικά νεκρή  χώρα που έτσι την κατάντησε, σκόπιμα,  να στρέψει τις κατηγορίες των πολιτών να αλληλο-ζηλεύονται και ν’ αλληλοκατηγορούνται, για να κυριαρχεί η ίδια.

Μερικοί τώρα κατηγορούν τους αγρότες, ότι πήραν πολλά από επιδοτήσεις. Πράγματι έπαιρναν επιδοτήσεις, αγόραζαν ακίνητα και αυτοκίνητα, και κάθονταν στα καφενεία.(Μερικοί) Χρήματα της Ευρώπης. Μερικοί από αυτούς που τα λένε αυτά, έχουν πάρει πολύ χρήμα απ της Ευρώπης επίσης,  ή σαν συνδικαλιστές, ή σαν υπάλληλοι των ΔΕΚΟ με τεράστια εφάπαξ και μισθούς. Όμως γεμάτοι αχαριστία, βρίζουν την Ευρώπη.

Άλλοι πάλι διαπλεκόμενοι που δούλευαν σε μεγάλους οργανισμούς, έπαιρναν κρατικό χρήμα Το θεώρησαν ότι είναι κάτι που τους ανήκει, χωρίς να προσφέρουν στην κοινωνία, και χωρίς ν’ αξίζουν.(κοινωνικά, όχι για την οικογένειά τους). Ούτε που τους πέρναγε απ’ το μυαλό ότι τρώνε δανεικά που πρέπει να τα γυρίσουν. Αυτοί που είχαν έντονα στα μυαλά τους  την έννοια του προσωπικού συμφέροντος εις βάρος του συλλογικού,  αυτοί οι πολίτες που ένοιωθαν την ανασφάλεια μέσα τους, θεώρησαν κεκτημένο δικαίωμά τους  να παίρνουν χωρίς να δουλεύουν.

Όταν  ο Σαμαράς  πήγε να νοικοκυρέψει τη χώρα ,και έκλεισε την ΕΡΤ, όλοι οι α-πο-λί-τι-στοι λαϊκιστές  που πιστεύουν ότι πολιτισμός είναι το προσωπικό τους συμφέρον, έκαιγαν την Αθήνα. Όποιος/α διαφωνεί με το απολίτιστοι, να μου πει τι είναι πολιτισμός. Επομένως τι πρέπει να κάνουμε τώρα;  Επίγνωση  πολιτισμένη και με ευγένεια, όπου βρεθούμε, χωρίς πόλωση! (η πόλωση δεν πείθει). Αυτό γίνεται αφού έχουμε εμείς αυτογνωσία,  με λίγα λόγια, και  όχι ανάλυση χωρίς αρχή μέση και τέλος. Μπορεί να γίνουμε αιτίες… και αφορμές, ώστε οι αχάριστοι, ιδιοτελείς  υλιστές  ν ακολουθήσουν και τον Μάρκο Αυρήλιο  με το:

<Ένδον σκάπτε, ένδον η πηγή του αγαθού και αεί αναβλύειν δυναμένη, εάν αεί σκάπτεις.—  ‘Τα εις εαυτόν’ ζ’ 59μτφρ: σκάβε μέσα σου· μέσα σου είναι η πηγή του καλού και θα αναβλύζει πάντα αν πάντα την αναζητείς>