Η αλήθεια για την αντιπαροχή

Γράφει ο Δημήτρης Μαλαμούλης **

Το να προσπαθείς να κρίνεις την ιστορία με πρωθύστερες συνθήκες, οδηγεί πάντα σε εσφαλμένα συμπεράσματα.

Αν κατηγορώ για κάτι τον Κ. Καραμανλή ειναι για το σοσιαλιστικό σύνταγμα του 1975 , αντίθετα ο ουδέτερος παρατηρητής δεν μπορεί , παρά να τον συγχαρεί για το τολμηρό πρόγραμμα ανάπτυξης του 55-63 .

Καθοριστικός παράγοντας αυτού του προγράμματος υπήρξε το καθεστώς της αντιπαροχής .

Είναι αυτό για το οποίο τον κατηγορεί σύσσωμη η αριστερά και οι συνοδοιπόροι της .

Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή .

Το 1950 η Ελλάδα έβγαινε από τις μυλόπετρες της δεκαετίας του 40 κατεστραμμένη , καινούργιες ανάγκες είχαν δημιουργηθεί ενώ οι οποίες φτωχές υποδομές του προπολεμικού κόσμου είχαν καταρρεύσει στην κυριολεξία .

Καλούνταν λοιπόν οι τότε ηγεσίες και ο Κωνσταντίνος Καραμανλής πρωτίστως να επιλέξει για τον τρόπο ανάπτυξης .

Υπήρχαν δυο τρόποι , να επαναλειτουργήσει τα εργοστάσια των μεγάλων ( λίγων) αστικών κέντρων η να προχωρήσει σε άμεσες επενδύσεις υποδομών , δρόμους και επικοινωνίες δηλαδή , οι οποίες απαιτούσαν κρατική συμμετοχή και χρόνο .

Οι ανάγκες εκείνης της κοινωνίας , δεν είχαν πλέον την δυνατότητα να περιμένουν , απαιτούσαν άμεσες λύσεις .

Με την επανεκκίνηση της οποίας βιομηχανίας χιλιάδες Ελλήνων της περιφέρειας έσπευσαν στην Αθήνα κυρίως για να στελεχώσουν την ανάπτυξη και να δραπετεύσουν από την χρόνια φτώχεια του χωριού τους .

Κατοίκησε αυτός ο κόσμος , σε καμάρες σπιτιών ( δείτε ελληνικές ταινίες της δεκαετίας του 50) χωρίς βασικές υποδομές , ούτε καν ηλεκτρικό .

Μπροστά σ αυτή την πραγματικότητα , έπρεπε να βρεθεί λύση κατοικίας φθηνής και σχετικά άμεσης .

Τίποτα δεν θα μπορούσε να ειναι φθηνότερο από την καθ ύψος ανέγερση κατοικιών , και έτσι για να μικρύνει το κόστος έδωσε τους μεγαλύτερους δυνατούς συντελεστές ( έως και 7 σε πολλές περιπτώσεις ).

Υπήρξε όμως το βασικότερο πρόβλημα , ότι οι ιδιοκτήτες των προπολεμικών σπιτιών , δεν είχαν τη δυνατότητα ανέγερσης αυτών των μεγαθηρίων , έτσι εφευρέθηκε το λεγόμενο σύστημα της αντιπαροχής .

Με άλλα λόγια ο οικοπεδούχος παραχωρούσε το οικόπεδο ( και το σπιτι) παίρνοντας την υπόσχεση ποσοστού επί του ανεγειρόμενου κτηρίου το οποίο ποσοστό λόγω του υψηλού συντελεστή ήταν σε απόλυτα τετραγωνικά πολύ μεγαλύτερο από το αρχικό οίκημα .

Με αυτόν τον εξαιρετικό σε σύλληψη τρόπο , ο αντί παρέχων δεν χρειαζόταν αρχικό κεφάλαιο , ο ιδιοκτήτης έπαιρνε μεγαλύτερο μερίδιο και η οικοδομή χρηματοδοτούνταν από τους νέους μεριδιούχους .

ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ με πολλαπλά οφέλη για την οικονομία τον τόπο και αυτή την ίδια την υγεία του ελληνικού λαού .

Επαναλαμβάνω , δέστε πολλές ελληνικές ταινίες η ντοκιμαντέρ της εποχής για να δείτε την ποιότητα της κατοικίας πριν και τις ανέσεις , που πρόσφεραν οι καινούργιες οικοδομές.

Πέρα από το μεγάλο θέμα της στέγης , η επανάσταση έλυνε και απίστευτα περίπλοκα προβλήματα κληρονομικής φύσεως εγγενή στην ελληνική παραδοσιακή οικογένεια της εποχής .

Η αλήθεια ειναι , ότι σε αυτόν τον φοβερό οικονομικό οργασμό , τα ΛΙΓΟΣΤΑ νεοκλασικά κυρίως των Αθηνών τελεύτησαν , άλλα ακούγοντας κάποιος τους σημερινούς επικριτές θα νόμιζε ότι η βαλκανική Αθήνα ήταν κάποια πόλη του σκληρού πυρήνα της εσπερίας , έχει και ο μανταμσουσουδισμός τα όρια του .

Αναφορικά με τα ΛΙΓΑ πραγματικά νεοκλασικά που τα τελείωσε η ανοικοδόμηση , μεγάλη ευθύνη φέρουν οι πολλοί και εδώ κληρονόμοι καθώς και το γεγονός , ότι πολλές απ αυτές τις οικογένειες είχαν ξεπέσει και είχαν ανάγκη από τα εισοδήματα που εξασφάλιζαν τα ενοίκια .

Θα μπορούσε να πει κανείς , ότι αυτά τα νεοκλασικά έπρεπε να τα σώσει το κράτος , Ε λοιπόν εκείνο το κράτος δεν μπορούσε να τα αποζημιώσει δεν είχε αυτές τις σοσιαλιστικές πολυτέλειες , επιπρόσθετα σεβόταν τον θεσμό της ιδιοκτησίας , τον οποίο ΟΡΘΩΣ θεωρούσε στυλοβάτη της ελευθερίας .

Τα κλάματα και οι οδυρμοί για τις οικοδομές του Μπίθουλα με μια αυλή , με τουλούμπα στη μέση και με κοινή τουαλέτα , δεν ειναι ακριβώς το νεοκλασικό που έχουν οι περισσότεροι στο μυαλό τους .

Έχει και η υποκρισία τα όρια της …

** Ο Δημήτριος Μαλαμούλης είναι Μηχανολόγος Μηχανικός, κι έχει καθίσει κι από τις δύο άκρες του ΑΤΜ αυτής που το τροφοδοτούσε χρήματα κι αυτής που έκανε αναλήψεις κάθε 1 και 15 του μηνός