Ένα… Gucci φόρεμα για τον Παρθενώνα!
Γράφει ο Αγκιτάτορας,
Είναι συνηθισμένη πρακτική των μεγάλων οίκων μόδας να προσπαθούν να διοργανώσουν εκδηλώσεις σε χώρους με υψηλό συμβολισμό, ιστορικό ή άλλο, επειδή έτσι προκαλούν τον εντυπωσιασμό και τις δίνουν ένα επιπρόσθετο κύρος. Και τι μεγαλύτερη αίγλη μπορεί να προσδοκά κάποιος από αυτή που έχει να του προσφέρει το ιερό μνημείο του Παρθενώνα.
Ανάλογα happening συμβαίνουν σε πολλές Ευρωπαϊκές πόλεις. Ειδικά στην Ιταλία το έχουν σχεδόν καθιερώσει αφού μόνο έτσι κατορθώνουν να καλύπτουν πλήρως το κόστος συντήρησης των αρχαιολογικών χώρων. Κι έρχεται αδυσώπητο το δίλημμα; Δικαιούται το κράτος να παραχωρεί τον πολιτισμικό πλούτο της χώρας για εμπορικούς σκοπούς; Κι αν ναι, υπό ποιες προϋποθέσεις;
Υπάρχουν χώροι που θα μπορούσαν κάλλιστα να αφεθεί η διαχείριση τους σε ιδιώτες, μέσα στα ευρύτερα πολιτιστικά και κοινωνικά πλαίσια, από το να καταλήγουν στην υπολειτουργία και την απαξίωση. Υπάρχουν όμως και κορυφαία μνημεία, όπως πχ ο Παρθενώνας, με τόσο ισχυρή, διαχρονική οντότητα και συλλογική υπόσταση που η έστω και πρόσκαιρη ταύτιση τους με κάθε μορφής άτοπες φιέστες τα υποτιμά σε επίπεδο απλού δημοσίου χώρου. Θα πρέπει λοιπόν να αποδεικνύεται έμπρακτα ο σεβασμός του διοργανωτή σε αυτό που εκφράζει κάθε πολιτισμικό στολίδι.
Ο σεβασμός βέβαια προς την ιστορική παρακαταθήκη δεν νοείται να περιορίζεται στον αποκλεισμό ιδιωτικών εκδηλώσεων που έρχονται σε πλήρη αντίθεση με την ατμόσφαιρα των μνημείων. Τον ίδιο σεβασμό οφείλουν να δείχνουν κι οι δημόσιες αρχές προστατεύοντας τα από την… επιδρομή της χρονικής φθοράς αλλά και την αυτόβουλη χρήση τους για τις άσχετες διεκδικητικές διαθέσεις κάθε επαναστατικής ομαδούλας.