Βιβή Παπαδοπούλου: Η ΝΔ είναι η μόνη διαχρονικά υπεύθυνη πολιτική δύναμη

H Κοινωνιολόγος/Απόφοιτος ΔΠΘ, Φαρμακοϋπάλληλος και Υποψήφια στην Εκλογική Περιφέρεια Δράμας με την Νέα Δημοκρατία, νεαρά κυρία, Παρασκευή (Βιβή) Παπαδοπούλου μιλά στον Μαρκόπουλο Χ. Θωμά

– Γιατί Κυριάκος Κ. Μητσοτάκης, ΕΛΚ, ΝΔ, ΟΝΝΕΔ, γενικά γιατί Κεντροδεξιά εν έτη 2023; Ποιο το μεγάλο μας ατού ως ”γαλάζια παράταξη”;

Νομίζω ότι η παράταξή μας έχει αποδείξει και σε ελληνικό και σε ευρωπαϊκό επίπεδο, ότι είναι η μόνη διαχρονικά υπεύθυνη πολιτική δύναμη, που θέτει ως προτεραιότητα την ευημερία των πολιτών. Άλλωστε, το ίδιο το εγχείρημα της ευρωπαϊκής ενοποίησης είναι ιστορικά συνυφασμένο με την πολιτική οικογένεια της Κεντροδεξιάς και όσον αφορά την Ελλάδα, με το όραμα του Εθνάρχη Κωνσταντίνου Καραμανλή. Τα αναφέρω αυτά επειδή ανέφερες εκτός από τη ΝΔ και το ΕΛΚ.

Ο Κυριάκος Μητσοτάκης εννοείται ότι εκφράζει απόλυτα το όραμα αυτό, αποτελεί έναν Ευρωπαίο πολιτικό, με όλη την έννοια του όρου. Δεν είναι τυχαίο ότι όλες οι προτάσεις του Πρωθυπουργού που προωθήθηκαν σε ευρωπαϊκό επίπεδο κατέληξαν να γίνονται ευρωπαϊκές πολιτικές και να υιοθετούνται από τα περισσότερα κράτη-μέλη της Ε.Ε.. Κι αυτό αφορά μια σειρά από τομείς, από το ψηφιακό πιστοποιητικό εμβολιασμού μέχρι το πλαφόν στις τιμές ενέργειας. Αυτό είναι λοιπόν θα έλεγα και το μεγάλο μας «ατού».

Ότι παρά τα όσα μας καταλογίζουν, δεν μένουμε ποτέ στάσιμοι. Η Νέα Δημοκρατία είναι το κόμμα που προσαρμόζεται καλύτερα και περισσότερο από κάθε άλλο και αυτός είναι και ο λόγος που κατάφερε να διαχειριστεί τις τόσες αλλεπάλληλες και εισαγόμενες κρίσεις που έπληξαν τη χώρα την τελευταία τετραετία, αλλά και ο λόγος που είναι το μόνο πολιτικό κόμμα που αποτελεί τον έναν βασικό πυλώνα διακυβέρνησης καθ’ όλη τη διάρκεια της Μεταπολίτευσης και δεν κατάρρευσε ποτέ εκλογικά.

– Μίλησε μας για τον τοπο σου, τα χωρια σου, την πολη σου… οτι εχεις μέσα στην καρδιά σου για όλα αυτά!

Και τι να πρωτοπώ! Κατάγομαι από ένα μικρό χωριό του νομού Δράμας, τα Κοκκινόγεια. Διοικητικά υπάγεται στον Δήμο Προσοτσάνης. Έχω μεγαλώσει εδώ, έχω περάσει εδώ ουσιαστικά το σύνολο της ζωής μου με εξαίρεση τα χρόνια που βρέθηκα στην Κομοτηνή λόγω σπουδών. Είναι ένας τόπος που τον αγαπώ, όσο «κλισέ» κι μπορεί να ακούγεται αυτό όταν μιλάμε για ένα μέρος.

Όμως, ειλικρινά, δεν θα μπορούσα να φανταστώ τον εαυτό μου να μένει μόνιμα σε άλλη πόλη από αυτή της Δράμας. Δεν μπορώ να πω ότι έχω «ταιριάξει» στους ρυθμούς ζωής της Αθήνας και της Θεσσαλονίκης όποτε έχω βρεθεί εκεί. Ίσως να μου έχει μεταδώσει αυτή τη νοοτροπία η γιαγιά μου, που είναι και η μεγάλη μου αδυναμία και η οποία πραγματικά αγαπάει αυτόν τον τόπο, κάτι που φρόντισε να μου μεταλαμπαδεύσει.

– Είσαι έτοιμη για τις μεγάλες, όμορφες, σπουδαίες μάχες -της γενιάς μας και της παράταξης μας- της Άνοιξης του 2023;

Είμαι έτοιμη, όπως νομίζω ότι πρέπει να είναι και ο κάθε νέος άνθρωπος που νοιάζεται για τη ζωή του. Θα τολμήσω να κάνω μια πρόβλεψη και να πω ότι το ποσοστό που θα λάβει σε αυτόν τον εκλογικό κύκλο η Νέα Δημοκρατία στις νεότερες ηλικιακές ομάδες θα είναι καλύτερο από κάθε άλλη φορά. Και αυτό δεν είναι κάτι που πιστεύω τυχαία. Το πιστεύω γιατί αυτή η Κυβέρνηση, είναι η πρώτη για όσα χρόνια θυμάμαι τον εαυτό μου, που κινήθηκε έχοντας συγκεκριμένη, απτή πολιτική για τους νέους.

Από το «πρώτο ένσημο» μέχρι τα προγράμματα για φθηνή στέγη που εξήγγειλε ο Πρωθυπουργός στην Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης, ο Κυριάκος Μητσοτάκης αποδεικνύει ότι ενδιαφέρεται έμπρακτα για τα αληθινά προβλήματα των νέων ανθρώπων και δεν τους αντιμετωπίζει επικοινωνιακά ως «αξεσουάρ». Εκτός αυτού, δεν μπορεί να μην λάβει κανείς υπόψη και την εξαιρετική δουλειά που κάνει πανελλαδικά η ΟΝΝΕΔ και ο πρόεδρός της, Ορφέας Γεωργίου. Γνωρίζω τον Ορφέα από τα φοιτητικά μας χρόνια, από όταν θητεύαμε μαζί στην ΔΑΠ-ΝΔΦΚ Κομοτηνής.

Κάνει μια εξαιρετική δουλειά στην κινητοποίηση της Νεολαίας, γυρίζει όλη την Ελλάδα, ενώ νομίζω ότι είναι αξιοθαύμαστη και η καμπάνια που διοργανώνει η ΟΝΝΕΔ «Άσε τη δουλειά σου να μιλήσει», όπου μπορούν νέες και νέοι εργαζόμενοι και επαγγελματίες να επικοινωνήσουν τα προβλήματα του εργασιακού τους περιβάλλοντος. Νομίζω ότι δεν υπάρχει σήμερα άλλη πολιτική ή κομματική Νεολαία που να είναι με πιο ουσιαστικό τρόπο στο πλευρό των νέων ανθρώπων τους οποίους εξ ορισμού εκπροσωπεί και πιστεύω ακράδαντα ότι αυτή η προσπάθεια θα αποτυπωθεί και στο αποτέλεσμα της κάλπης.

– Είναι σε καλύτερο βαθμό και θέση ο ρόλος και οι προσδοκίες της Γυναίκας του σήμερα σε σχέση με 20 χρόνια πριν;

Σίγουρα ναι. Έγιναν τεράστια βήματα προόδου την τελευταία 20ετία για τις γυναίκες στην Ελλάδα –πολλές εκ των οποίων και με πρωτοβουλία της Κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας και του Πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη– χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν έχουμε ακόμα δρόμο να διανύσουμε.

Όμως, ως γυναίκα οφείλω να σου πω ότι δεν μου αρέσει και η υποκρισία, ούτε το να το παίζουμε θύματα, ειδικά από τη στιγμή που βλέπουμε ότι υπάρχουν χώρες όπου η θέση της γυναίκας βρίσκεται σε τραγική κατάσταση και η καταπάτηση των δικαιωμάτων της γυναίκας αποτελεί καθημερινότητα. Ποιος μπορεί να ξεχάσει τις σκηνές ωμής βίας κατά των γυναικών που επιδιώκουν να μορφωθούν στο Αφγανιστάν; Ποιος δεν θυμάται την καταπίεση των γυναικών στο Ιράν από το ισλαμικό καθεστώς;

Οπότε πιστεύω ότι είναι θεμιτό να προσπαθούμε πάντοτε για το καλύτερο, αλλά δεν γίνεται και να μην αντιλαμβανόμαστε σε πόσο προνομιακή θέση βρισκόμαστε όσες ζούμε σε μια δυτική κοινωνία και να μην αγωνιζόμαστε στον βαθμό που είναι εφικτό και για τις γυναίκες που δεν απολαμβάνουν αυτά τα προνόμια, αναδεικνύοντας –ως το λιγότερο που μπορούμε να κάνουμε– τον αγώνα τους.

– Πες μας 3 μεγάλες Προσωπικότητες που θαυμάζεις και εμπνέεσαι, είτε από Ελλάδα, είτε από Ευρώπη, είτε γενικά, ζώντες ή νεκρούς, ό, τι θες.

Λοιπόν, θα σου αναφέρω τρεις ανθρώπους που θαυμάζω και που με εμπνέουν και θεωρώ ότι από αυτούς θα καταλάβεις περισσότερα και για τον χαρακτήρα μου. Πιστεύω μάλιστα ότι μπορεί και να σε εκπλήξουν λίγο. Για αρχή θα σου πω την Μελίνα Μερκούρη. Προέρχεται μεν από έναν πολιτικό και ιδεολογικό χώρο εντελώς διαφορετικό, αλλά πέραν από τη μεγάλη καλλιτεχνική καριέρα και τη διεθνή ακτινοβολία, θεωρώ ότι υπήρξε ένα σύμβολο του δεύτερου μισού του 20ου αιώνα και μάλιστα με έναν τρόπο βαθιά πολιτικό. Είναι ταυτισμένη στο μυαλό μου και νομίζω και στο μυαλό των περισσοτέρων, με τη διεκδίκηση της Ελλάδας για την επανένωση των γλυπτών του Παρθενώνα.

Είναι ένας σκοπός βαθιά πατριωτικός και το πάθος της για το ζήτημα αυτό ανέκαθεν με συγκινούσε και νιώθω ιδιαίτερα χαρούμενη που η σημερινή Κυβέρνηση φαίνεται να συνεχίζει έμπρακτα την προσπάθεια που ξεκίνησε επί ημερών της Μελίνας και φέρνει την ημέρα της επιστροφής των γλυπτών ολοένα και πιο κοντά. Το δεύτερο όνομα που θα σου πω είναι αυτό του Παύλου Μπακογιάννη. Για τους μεγαλύτερους ο Μπακογιάννης ήταν ένας άνθρωπος που εκπροσωπούσε τη μετριοπάθεια. Στη δική μου γενιά που δεν τον πρόλαβε εν ζωή είναι ένα σύμβολο κατά της τυφλής βίας και κατά της τρομοκρατίας, που αξίζει να υπογραμμίσουμε ότι στην Ελλάδα υπήρξε ιδεολογικά αριστερόστροφη.

Αλλά και για να ελαφρύνουμε λίγο το κλίμα, θα φτάσω στον τρίτο, ο οποίος δεν είναι άλλος από τον… Μέσι! Είμαι μεγάλη ποδοσφαιρόφιλη και λόγω αυτού παρακολούθησα φανατικά και το φετινό Μουντιάλ. Εννοείται ήμουν με την Αργεντινή και εννοείται πανηγύρισα όταν αυτός ο πραγματικός θρύλος του ποδοσφαίρου κέρδισε μαζί με την ομάδα του το Κύπελλο. Ήταν μια ιστορική δικαίωση, ήταν μια νίκη που του άξιζε και χαίρομαι που κέρδισε αυτήν τη νίκη και σε έναν Τελικό που ήταν αντικειμενικά ο καλύτερος των τελευταίων χρόνων, ένας που νομίζω απόλαυσε ο κάθε ποδοσφαιρόφιλος, ανεξαρτήτως του ποιον υποστήριζε.