Τζανακόπουλος, Αχτσιόγλου και η πολυτελής σουίτα

Γράφει ο Σωτήρης Χήνος

Διαβάζοντας την είδηση των πολυτελών διακοπών σε σουίτα στο Costa Navarimo, του ζεύγους Τζανακόπουλου/Αχτσιόγλου, συνειρμικά μου ήρθε στο μυαλό αυτή η σκηνή από το “Υπολοχαγός Νατάσσα”. Ένα κάρο, δίχως άλογα και πλήθος κόσμου να προσπαθεί να το σπρώξει για να το φτάσει στον προορισμό του. Βεβαίως την ίδια στιγμή που κάποιοι σπρώχνουν, κάποιοι είναι αραχτοί πάνω στο κάρο. Στην ταινία είναι ανήμποροι τραυματίες. Στη ζωή όμως, είναι υγιέστατοι και καλοζωϊσμένοι…

Έτσι είναι τα κόμματα. Κάρα. Κάποιοι ξάπλα από πάνω και οι λοιποί, ο “σοφός λαός” σπρώχνει. Και οι από πάνω βέβαια εμψυχώνουν. “Ομπρός παιδιά”, “δώστε και φτάνουμε”, “έρχεται η ώρα της δικαίωσης των αγώνων” και άλλα τέτοια επικά. Και όσο πιο αριστερό είναι και το κάρο, τόσο πιο “αγωνιστικές” είναι οι παροτρύνσεις.

Και όταν με το καλό το κάρο φτάσει στον προορισμό του….“δεν σε ξέρω δεν με ξέρεις, υποφέρω και υποφέρεις”. Αρχίζει για τους από πάνω η τρυφηλή ζωή δημοσία δαπάνη, έχοντας καταφέρει επιτέλους να ζώσι χωρίς να σκάπτωσι…

Για τους από κάτω….κάποιο καινούργιο κάρο θα βρεθεί για να σπρώξουνε…

Γι’ αυτό κατά βάθος εμείς οι φιλελέδες ζηλεύουμε και ενδόμυχα θαυμάζουμε τους αριστερούς. Γιατί είναι στρατευμένοι ψυχή τε και σώματι σε μια ιδέα.

Ακόμα και τις διακοπές τους, τις συνδυάζουν με αυτοψία για οικολογικές παρεμβάσεις και αυθαιρεσίες για να τις καταγγείλουν. Και χαλάλι και τα 700 ευρώ η διανυκτέρευση…