Τι συμβαίνει με τις αγορές από Κινέζικα e-shops;

Οι απευθείας αγορές από το εξωτερικό και κυρίως από την Κίνα αυξήθηκαν με υψηλούς ρυθμούς τα τελευταία χρόνια. Η τάση αυτή ενισχύθηκε εκθετικά με την κρίση, διαστρέβλωσε τις αντιλήψεις στους τελικούς καταναλωτές και παράλληλα απώλεσε σημαντικά δημόσια έσοδα για το ελληνικό κράτος.

Χρόνια τώρα, αλλά ιδιαίτερα μετά το 2013 όλο και περισσότεροι τελικοί καταναλωτές, με εκθετικούς ρυθμούς, εκμεταλλεύτηκαν την αδράνεια της Ελληνικής πολιτείας αλλά και της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Χρησιμοποίησαν τα κενά στην λειτουργία του ηλεκτρονικού εμπορίου για να καλύψουν τις ανάγκες τους σε φθηνές αγορές απευθείας από τις κλασσικές πλατφόρμες (eBay, Amazon, Αlibaba, Aliexpress) ή τις νέες που παράλληλα δημιουργήθηκαν από τους Κινέζους ή άλλες τρίτες χώρες, ειδικά για αυτό τον σκοπό (Gearbeast, Bangood, GeekByuing, LightinTheBox, IBuyyou, VickMall κ.ο.κ.).

Υπάρχουν διαφορετικά προφίλ πελατών που προτιμούν τις απευθείας αγορές τους από το εξωτερικό:
Α. Πελάτες που χρόνια τώρα χρησιμοποιούν το Internet ως βασική διαδικασία για τις αγορές τους, έχουν διαδικτυακή καταναλωτική συνείδηση, γνωρίζουν και έχουν εμπειρία σε αυτές (τελωνεία, κοστολόγια, φορολογία κ.ο.κ.) και επιλέγουν τις αγορές αυτές γιατί προσφέρουν αξία (value for money), ποικιλία και ευκολία. Εδώ έχουμε περιπτώσεις επαγγελματιών που εισάγουν σε μικρές ποσότητες διάφορα είδη και με αυτόν τον τρόπο δραστηριοποιούνται ή συμπληρώνουν τις επαγγελματικές τους δραστηριότητες. Unboxers και Youtubers που ερασιτεχνικά ή και επαγγελματικά δημιουργούν περιεχόμενο για την ελληνική αγορά.
Β. Πελάτες που εδώ και λίγα χρόνια ξεκίνησαν να χρησιμοποιούν το Internet για τις ηλεκτρονικές τους αγορές με κύριο κίνητρο την χαμηλή φθηνή. Πολλές φορές μαθαίνουν για αυτές από τον γνωστό τους, τον ειδικό τους ή τα forums/youtube/social media. Δεν έχουν εμπειρία, δεν γνωρίζουν όλα τα δικαιώματα ή/και υποχρεώσεις. Είναι συνήθως περιστασιακοί, καλύπτουν προσωπικές ανάγκες.
Γ. Επαγγελματίες του χώρου, χομπίστες ή ερασιτέχνες ειδικοί που καλύπτουν εκτός από τις προσωπικές τους ανάγκες και ως ένα μέσο βιοπορισμού. Παράνομου βιοπορισμού βέβαια για να είμαστε ακριβείς, γιατί θεωρούν ότι έτσι γλιτώνουν από τους φίλους ή πελάτες τους χρήματα από τις «ακριβές» τιμές των καταστημάτων. Συμπληρώνουν τις επαγγελματικές δραστηριότητες ή το εισόδημά τους με αγορές που προωθούν στον κύκλο τους με καθόλου ή μικρό καπέλο . Μαύρο είναι το καπέλο δεν το είχαν και απο πριν. Έτσι αποσβένουν τον χρόνο που αφιερώνουν για να μάθουν όλα τα μυστικά, τα δρομολόγια, τις διαδικασίες, τις λεπτομέρειες, τους τρόπους φοροαποφυγής κ.ο.κ. Άλλωστε το μαύρο ουδείς το μίσησε. Θα τους αναγνωρίσει κανείς από μια χαρακτηριστική φράση «αγόρασα ένα καινούργιο κινητό από Κίνα, άψογο, φοβερό μόνο 100€ και εδώ οι κλέφτες το πουλάνε 150€…»

Είναι σημαντικό να αναφερθεί ότι τα τελευταία χρόνια η ελληνική αγορά τεχνολογίας έχει μείνει στάσιμη, χωρίς να έχουμε διερευνήσει σε βάθος τα πραγματικά αίτια διαφοροποίησης από την παγκόσμια αγορά (είναι η οικονομική κρίση ή η απουσία ουσιαστικών κανόνων στο ηλεκτρονικό εμπόριο και τις μικρο-εισαγωγές;).

Η ενίσχυση του ηλεκτρονικού εμπορίου στην χώρα μας ξεκίνησε το 2006 με τις ηλεκτρονικές πλατφόρμες σύγκρισης τιμών (Skroutz) με τις γνωστές στρεβλώσειςκαι εκτοξεύτηκε πλέον μετά το 2014 με τις κινέζικες πλατφόρμες που προσαρμόστηκαν ταχύτατα στα κενά και την αδράνεια του Ελληνικού κράτους, παραδίδοντας με πληθώρα τρόπων απευθείας στους καταναλωτές με μηδενικά κόστη μεταφοράς. Βέβαια η δυνατότητα αυτή αύξησε και την κατανάλωση χωρίς να καταγράφεται όμως στους δείκτες της Ελληνικής Οικονομίας μια και αποτελεί μια μαύρη αγορά μικροσυναλλαγών.

Ευρωπαική Αγορά

Στην παρουσίαση αυτή δεν θα ασχοληθούμε με τις ευρωπαικές αποθήκες ή τις αγορές εντός Ευρωπαικής Ένωσης στις οποίες με οποιονδήποτε τρόπο στο είδος έχουν ήδη συμπεριληφθεί φόροι εισαγωγής, ΦΠΑ της χώρας και η οποιαδήποτε πιστοποίηση για να κυκλοφορεί το είδος στην χώρα μας.

Κατά την εισαγωγή ενός αγαθού από Τρίτη χώρα σε χώρα της Ευρωπαικής Ένωσης υπάρχουν δύο διαφορετικές αξίες. Η μια είναι η δασμολογική και η άλλη φορολογική. Κατά την δασμολογική αξία ερευνάται το είδος τι είναι και πως περιγράφεται (κωδικοποιημένα), για ποιο σκοπό είναι κατάλληλο και εάν πληρεί τις προϋποθέσεις ελεύθερης κυκλοφορίας στις χώρες της Ευρωπαικής Ένωση χωρίς να μεταβάλλει τους όρους του παγκόσμιου εμπορίου περί ακαταλληλότητας, κλοπής πνευματικής ιδιοκτησίας και τόσων άλλων περιορισμών. Αν κοιτάξει κάποιος σε ένα δασμολόγιο θα δει πως υπάρχουν είδη τα οποία απαγορεύεται η εισαγωγή τους ή επιβάλλονται τέτοιοι δασμοί που το καθιστούν μη ελκυστικά ή μη ανταγωνιστικά να εισαχθούν π.χ. διάφορα τρόφιμα, τσιγάρα, αγροτικά προιόντα, φρέσκα ψάρια κ.ο.κ. Για τα είδη υψηλής τεχνολογίας και τα ηλεκτρονικά  θα πρέπει να ελεγχθεί αν πληρούνται όλες οι προϋποθέσεις να εισαχθεί (πιστοποιητικά καταλληλότητας π.χ. ακτινοβολία – ασφάλεια, CE, περιβαλλοντικά τέλη ανακύκλωσης κ.ο.κ.). Μετά την δασμολογική κοστολόγηση επιβάλλεται η φορολογική (π.χ. Φόρος Προστιθέμενης Αξίας) που διαφέρει σε κάθε Ευρωπαική χώρα (έως 27%).

Η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει θεσπίσει τα Προτιμησιακά Δασμολογικά Καθεστώτα, σύμφωνα με τα οποία, παρέχει ευεργετική δασμολογική μεταχείριση (μειωμένο ή μηδενικό δασμό), σε εμπορεύματα ορισμένων Τρίτων Χωρών. Για το λόγο αυτό έχει συνάψει τις λεγόμενες Προτιμησιακές Συμφωνίες σύμφωνα με τις οποίες η προτιμησιακή δασμολογική μεταχείριση παρέχεται είτε μονομερώς είτε σε αμοιβαία βάση.
Η Ε.Ε. παρέχει επίσης μονομερώς δασμολογικές προτιμήσεις σε ορισμένες υπό ανάπτυξη χώρες ή ομάδες χωρών, τα λεγόμενα Αυτόνομα Καθεστώτα, τα οποία στηρίζονται σε κανονισμούς ή αποφάσεις. Σε άλλες περιπτώσεις έχει συνάψει με ορισμένες τρίτες χώρες Τελωνειακές Ενώσεις βάσει των οποίων, η διακίνηση των εμπορευμάτων στηρίζεται στην αρχή της ελεύθερης κυκλοφορίας των προϊόντων και όχι σε κανόνες καταγωγής.

Το υποσύστημα διαχείρισης δασμολογίου (TARIC), το οποίο λειτουργεί στα πλαίσια του icisnet και διαλειτουργεί με το υποσύστημα εισαγωγών, έχει διαμορφωθεί έτσι ώστε να παρέχει στους χρήστες τη μέγιστη δυνατή πληροφόρηση αναφορικά με την ονοματολογία εμπορευμάτων καθώς και τα μέτρα που εφαρμόζονται για κάθε κωδικό εμπορεύματος. Στην επιλογή «μέτρα», με την εισαγωγή συγκεκριμένου κωδικού εμπορεύματος στο πεδίο αναζήτησης από το χρήστη, εμφανίζονται όλα τα μέτρα που είναι συνδεδεμένα με τον κωδικό αυτό και μεταξύ αυτών και η κοινοτική προτίμηση.

Προς το παρόν συνεχίζει να ισχύει μια ατέλεια και ελευθερία στις ηλεκτρονικές αγορές μέχρι τα 22€ , κάτι που όμως συζητείται να καταργηθεί μελλοντικά στην Ε.Ε. για δύο λόγους: α. η τεράστια αύξηση των αγορών από τρίτες χώρες από τους καταναλωτές και β. η προσαρμογή των Κινέζων και η παράνομη αναγραφή όλων των αξιών με χαμηλά ποσά (π..χ κινητό αξίας 100$, εμφανίζεται στις ετικέτες του κουτιού με 15$, ανταλλακτικά αξίας 300$ εμφανίζονται με αξίες 10-20$ κ.ο.κ.). Οι Κινέζοι λοιπόν για να πουλήσουν και να αποφύγουν τους δασμούς εκτυπώνουν εντελώς διαφορετικές αξίες στα δέματα που αποστέλλουν, με αποτέλεσμα τα τελωνεία να μην μπορούν να διαχειριστούν ορθά τις διαδικασίες κοστολόγησης. Είναι αξιοσημείωτο ότι κάτι τέτοιο δεν συμβαίνει σε αγορές από τις Ηνωμένες Πολιτείες όπου υπάρχει πολύ αυστηρό πλαίσιο στην αναγραφή του είδους και της αξίας των προιόντων που εισάγονται.

Προσφατα δημοσιοποιηθηκαν απο την Ευρωπαική επιτροπή στοιχεία για εκτελωνισμούς που γινόταν στη Βρετανία και δεν εισπράττονταν οι προβλεπόμενοι φόροι κλπ. Είναι πιθανόν αντίστοιχα να συμβαίνουν και σε άλλες χώρες της ΕΕ.  Παράλληλα η ΑΑΔΕ (Ανεξάρτητη Αρχή Δημοσίων Εσόδων) από το 2016 αύξησε την πίεση προς τα Ελληνικά τελωνεία για αύξηση των εσόδων. Έτσι φτάσαμε στην σημερινή κατάσταση που εξόργισε σημαντική μερίδα καταναλωτών που αγόραζε μέχρι σήμερα χωρίς την τελωνειακή διαδικασία.

Τελωνεία και Κίνα…

Ετσι ξεκινώντας το 2016 και με ουσιαστική εφαρμογή μέσα στο 2017, οι διαδικασίες επίσημα άλλαξαν και άρχισαν να εμπλέκονται ενεργά τα ΕΛΤΑ στην διαδικασία εκτελωνισμού των πολλών χιλιάδων δεμάτων που έρχονται από Κίνα και τρίτες χώρες. Εδώ η σχετική ανακοίνωση και οι νομοθετικές παραπομπές.

Εδώ και αρκετό καιρό, οι καταναλωτές μάθανε να αποφεύγουν τις ταχυμεταφορικές ιδιωτικές εταιρίες (DHL, EMS κλπ.) γιατί λόγω του οικονομικού οφέλους (ή για να μην παρανομούν;), ακολουθούν κανονικά την διαδικασία εκτελωνισμού χρεώνοντας φυσικά πρόσθετα για όλες τις υπηρεσίες τους.

Σύμφωνα με τον τιμοκατάλογο των ΕΛΤΑ (Νέα Ειδικά Τέλη Εκτελωνισμού) και σε συνδυασμό με την πρόσφατη νομοθεσία υπάρχουν τα παρακάτω δεδομένα για τα τέλη εκτελωνισμού από τα ταχυδρομεία:
1) Προϊόντα με επιστολές με αξία CIF έως 22€ (τελωνειακώς ελεύθερα) χωρίς χρέωση
2) Προϊόντα με δέματα με αξία CIF έως 22€  (τελωνειακώς ελεύθερα) 3€
3) Προϊόντα με επιστολές ή δέματα αξίας CIF 22€-150€  =  15€.
4) Προϊόντα με επιστολές ή δεμάτων αξίας CIF 150€-500€ = 20€.
5) Προϊόντα με επιστολές ή δεμάτων αξίας CIF 500€-1.000€ = 25€.
6) Προϊόντα με επιστολές ή δεμάτων αξίας CIF άνω των 1.000€ = 50€.
Αξία CIF = στατιστική αξία του εμπορεύματος + ασφάλεια + μεταφορικά έξοδά του

Από το 2013 τα ΕΛΤΑ αναφέρανε ότι : «Στο νέο Ολοκληρωμένο Πληροφοριακό Σύστημα Τελωνείων (ICIS net), που ξεκίνησε τη λειτουργία του στις 3/12/2013 (Γενική Γραμματεία Πληροφοριακών Συστημάτων), αλλά και στο Εγχειρίδιο των συνηθέστερων ερωτημάτων που υποβάλλονται από τους πολίτες και των αντίστοιχων απαντήσεων σε τελωνειακά θέματα, και ειδικά στην ερώτηση 198 σελίδα 109), οι απαντήσεις στην ερώτηση «Ποια είναι η δασμοφορολογική επιβάρυνση των προερχόμενων από τρίτη χώρα ειδών» είναι οι ακόλουθες:
→ Για αποστολές μη εμπορικού χαρακτήρα:
α) για είδη μέχρι 45€ δεν καταβάλλονται δασμοί, Φ.Π.Α. και λοιποί φόροι,
β) για είδη των οποίων η συνολική αξία δεν υπερβαίνει το ποσό των 700 €, υπόκεινται σε κατ’αποκοπή δασμό 2,5%, εκτός εάν ο ενδιαφερόμενος ζητήσει τον τελωνισμό με βάση τη δασμολογική κατάταξη του είδους..
γ) για είδη των οποίων η συνολική αξία είναι άνω των 700 €, καταβάλλονται οι ισχύοντες δασμοί και φόροι.
→ Για αποστολές εμπορικού χαρακτήρα καταβάλλονται κανονικά οι δασμοφορο-λογικές επιβαρύνσεις. Τα είδη των οποίων η συνολική αξία δεν υπερβαίνει τα 22€ απαλλάσσονται από το Φ.Π.Α. Tα είδη των οποίων η πραγματική αξία δεν υπερβαίνει τα 150€ ανά αποστολή, απαλλάσσονται από το δασμό.
Σημείωση: Για την κατανόηση των παραπάνω διευκρινίζουμε ότι: ως «αποστολές μη εμπορικού χαρακτήρα» νοούνται τα δέματα για τα οποία συντρέχουν σωρευτικά οι παρακάτω προϋποθέσεις:
α. παρουσιάζουν ευκαιριακό χαρακτήρα,
β. προορίζονται για προσωπική ή οικογενειακή χρήση των παραληπτών και δεν μπορούν να προκαλέσουν από τη φύση ή την ποσότητά τους οποιαδήποτε αμφιβολία για το μη εμπορικό τους χαρακτήρα,
γ. αποστέλλονται χωρίς καμία πληρωμή από τους παραλήπτες.
Επίσης, στο έγγραφο της 24/10/2013, η Δ/νση 19η Τελ. Διαδικασιών διευκρινίζει θέματα σχετικά με το κόστος εκτελωνισμού των εταιρειών ταχυμεταφορών (courier), με αφορμή αναφορές/καταγγελίες παραληπτών εμπορευμάτων.

Με δεδομένο όμως ότι οι Κινέζοι βάζουν ψεύτικες τιμές έξω από τα δέματα, οδηγεί σε πολλές περιπτώσεις (ιδιαίτερα στα κινητά) την αναζήτηση των προιόντων στο internet από τον τελωνειακό υπάλληλο ή υπάλληλο των ΕΛΤΑ που αφού ανοίξει το δέμα, προσπαθεί να βρεί την πραγματική αξία CIF του προιόντος και με βάση αυτή να υπολογισθεί το απωλεσθέν ΦΠΑ και το τέλος εκτελωνισμού. Πάντα συνέβαιναν έλεγχοι στα τελωνεία αλλά δειγματοληπτικά. Η ανάγκη για έλεγχο της κατάστασης και φυσικά τα έσοδα αλλάξανε το σκηνικό.

Έτσι για παράδειγμα για ένα κινητό τηλέφωνο που θα αγοραστεί από Κίνα με πραγματική αξία 100€ θα προστεθούν 15€ τέλη εκτελωνισμού και πρόσθετα 24€ για το ΦΠΑ (24%). Δηλαδή η τελική αξία που θα πληρώσει ο καταναλωτής θα είναι 139€. Εκτός και αν ο τελωνειακός υπάλληλος εκτιμήσει ότι η αξία του κινητού στην ελληνική αγορά (π.χ. ελέγχοντας στο Skroutz) είναι 180€ , τότε θα υπολογίσει  υψηλότερη αξία CIF και έτσι θα κληθεί ο καταναλωτής να πληρώσει στο παράδειγμά μας, 20€ τέλη εκτελωνισμού +35€ ΦΠΑ , δηλαδή ένα τελικό κόστος ~155€. Η οποία είναι χαμηλότερη από μια τρέχουσα λιανική στην ευρωπαική αγορά, αλλά δεν παύει να χάνει τις υπηρεσίες υποστήριξης ή εγγύησης στην χώρα του, καθώς και την ταχύτητα παράδοσης του είδους (μια αποστολή από Κίνα μπορεί να διαρκέσει από 10 και να φτάσει έως τις 60 ημέρες ή και περισσότερο αν σταματήσει στα τελωνεία ημέρες αιχμής).

Γιατί είναι φθηνότερα;

Διαβάζοντας forums και βλέποντας πολλά σχετικά βίντεο, συμπεραίνω ότι κύρια προσπάθεια όλων είναι πως θα γίνει η αποφυγή των φόρων και των τελωνείων. Είναι το ιερό δισκοπότηρο στην ελληνική αγορά τεχνολογίας. Ο καταναλωτής (ειδικά το προφίλ Β που αναφέρθηκε) δεν θέλει να πληρώσει φόρους ή άλλες επιβαρύνσεις και αναζητεί όλους τους πιθανούς τρόπους για να αποφύγει το τελωνείο με την βοήθεια και των γρήγορα προσαρμοζόμενων «Κινέζων». Επιλέγει ειδικούς τρόπους αποστολής (Priotiry Line, Priority Direct Mail κ.ο.κ.), προσπαθεί να βρεί τριγωνικούς τρόπους εισαγωγής του είδους μέσα από χώρες της Ευρωπαικής Ένωσης (Ολλανδία, Βέλγιο, Ισπανία) ή προσπαθεί να πιέσει τους προμηθευτές να αναλάβουν το κόστος έτσι ώστε να του έρθει όσο το δυνατόν φθηνότερα. Μερικές φορές από αυτά που διάβασα κατάλαβα, ότι αν ήταν δυνατόν θα ήθελε να πάρει το είδος απευθείας από τον κινέζο εργάτη για να μην έχει καμία απολύτως επιβάρυνση ούτε καν του εργοστασίου παραγωγής.

Υπερβολές; θα μου πείτε και γιατί να έχει επιβάρυνση; «γιατί πρέπει να πληρώσω για κάτι ενώ μπορώ να το πάρω φθηνότερα…» Μαζί σας, συμφωνώ, «δικά μας λεφτά είναι, τα κάνουμε ότι θέλουμε…» Να μην πληρώνουμε κανέναν φόρο, γιατί όχι; Γιατί πληρώνουμε φόρο στο πετρέλαιο και δεν το παραγγέλνουμε online από την Σαουδική Αραβία, γιατί πληρώνουμε φόρο στα τσιγάρα και δεν τα φέρνουμε απευθείας από τους καπνοπαραγωγούς; Τα ερωτήματα μπορούν να συνεχίσουν αέναα μέχρι να καταλήξουμε στο γιατί να έχουμε κράτος;  Δεν ξέρω αν συμφωνείτε ότι με αυτή την λογική καταλήγουμε στο ότι η ανεργία και η κακή οικονομική κατάσταση της χώρας θα συνεχίσει να επιβαρύνεται.

Δεν ξέρω αν σας έτυχε ποτέ να επισκεφτείτε φυσικά καταστήματα ηλεκτρονικών από την Κίνα και άλλες τρίτες χώρες εδώ στην χώρα μας, μεγάλες αποθήκες-σουπερμάρκετ που έχουν σχεδόν τα πάντα σε πολύ πολύ χαμηλές τιμές. Δεν αναρωτηθήκατε γιατί όλα, χωρίς καμία εξαίρεση, δεν εκδίδουν τιμολόγια ή ενδεικτικές αποδείξεις, πόσο νόμιμα είναι; αποδίδουν φόρους; Γιατί δεν έχει επέμβει σχεδόν ποτέ το ΣΔΟΕ; Δικαιολογεί η πολύ φθηνή τιμή την φορο-αποφυγή; Για πόσο ακόμη θα ανεχόμαστε την μαύρη οικονομία; Πως θα γίνει ανταγωνιστική η χώρα μας αν δεν βάλουμε εμείς πρώτα τους ίδιους κανόνες-νόμους-φόρους για όλες τις δραστηριότητες και για όλους τους ανταγωνιστές της αγοράς; Δεν έχει ευθύνη ο καταναλωτής;

Ένα είδος που αγοράζεται 100$ από την Κίνα σε μια νόμιμη εισαγωγή μπορεί να κοστίσει 150$ ή και περισσότερο όταν εισαχθεί και εφαρμοστούν οι νόμιμοι φόροι και επιβαρύνσεις της χώρας μας. Γιατί είναι υψηλοί οι φόροι; Αυτό δεν αποτελεί θέμα της παρούσας ανάρτησης. Να τους μειώσουμε, ναι βεβαίως, αλλά όχι να θεωρούμε ότι μια εμπορική νόμιμη επιχείρηση κερδίζει αυτή την διαφορά μεταξύ της online κινέζικης αγοράς με μια νόμιμη πώληση με ελληνικούς όρους.

Παράλληλα ας μην παραλείπουμε και κάποιους ακόμη σημαντικούς παράγοντες. Ο χρόνος που αφιερώνει ένας καταναλωτής για να βρει το αγαπημένο τεχνολογικό gadget, να διαβάσει τις κριτικές, τα forums, τα unboxing videos κ.ο.κ. είναι κόστος για έναν επαγγελματία και κάπως θα πρέπει να το αποσβέσει. Δεν μπορεί κάποιος να απαιτεί τεχνική υποστήριξη, γνώση του προϊόντος, διαθεσιμότητα, εγγύηση και παράλληλα να μην πληρώνει για όλα αυτά.

Μηχανισμοί προστασίας υπάρχουν;

Στο διασυνοριακό ηλεκτρονικό εμπόριο δεν υφίσταται μηχανισμός προστασίας της εγχώριας αγοράς. Το επιβεβαιώνουν πρόσφατες έρευνες Paypal και GFK  όπου εμφανίζεται ότι σχεδόν το 95% των Ελλήνων online καταναλωτών πραγματοποιεί αγορές σε ξένα ηλεκτρονικά καταστήματα. Το Ηνωμένο Βασίλειο (54%) προτιμάται από τους περισσότερους Έλληνες online αγοραστές που κάνει διασυνοριακές αγορές, ακολουθεί η Κίνα (47%), οι ΗΠΑ (34%) και η Γερμανία (21%).

Ας ξεκαθαρίσουμε ότι οι αγορές από το Internet φυσικά και είναι απαραίτητες. Ο Νο1 λόγος για αγορές από το εξωτερικό είναι οι καλύτερες τιμές στα προϊόντα (>20%), ακολουθεί η πρόσβαση σε είδη και ποικιλία που δεν υπάρχει στην εγχώρια αγορά καθώς και η καλύτερη ποιότητα των προϊόντων. Δεν υπάρχουν όμως μηχανισμοί προστασίας, οι διαδικασίες φορολόγησης ή επιβαρύνσεων θα πρέπει να είναι ίδιες για όλους. Όταν σε ένα φυσικό κατάστημα ένα είδος χρεώνεται με δασμούς, φόρο προστιθέμενης αξίας (VAT), φόρο πνευματικής ιδιοκτησίας (π.χ. πολυμηχανήματα, cd, tablet), φόρο ανακύκλωσης κλπ. με τον ίδιο τρόπο θα πρέπει να φορολογείται και ένα είδος που αγοράζει ο καταναλωτής από το internet. Το ότι η ελληνική πολιτεία ήταν ανέτοιμη, αδρανής, ανεπαρκής και δεν εφάρμοσε την ευρωπαϊκή νομοθεσία, αυτό δεν σημαίνει ότι είναι «κλέφτες» ή «εκμεταλλευτές» οι νόμιμες επιχειρήσεις και επαγγελματίες που δραστηριοποιούνται στην χώρα. Τονίζω το νόμιμες, γιατί παντού υπάρχει φοροδιαφυγή αλλά αυτό δεν νομιμοποιεί τέτοιες πρακτικές. Το ότι οι μηχανές σύγκρισης τιμών ενίσχυσαν αρχικά το φαινόμενο των παρα-εισαγωγών και των παράνομων αγορών από πολύ μεγάλο αριθμό online ελληνικών καταστημάτων δεν σημαίνει ότι αποτελεί ορθή επαγγελματική πρακτική και ότι όλες οι επιχειρήσεις ακολουθούν παράνομες μεθόδους. Ο διαχωρισμός απαιτεί ωριμότητα από τον καταναλωτή.

Τα πρόσφατα στοιχεία της ετήσιας έρευνας του ELTRUN, σύμφωνα με τα οποία ο τζίρος ηλεκτρονικού εμπορίου προϊόντων και υπηρεσιών για το 2017 ανήλθε σε 4,5–5 δισ. ευρώ ( ELTRUN: Σπάει τα κοντέρ το ηλεκτρονικό εμπόριο), εμφανίζοντας αύξηση 12,5% έως 20% έναντι της περυσινής χρονιάς η οποία είχε εκτιμηθεί σε 4 δισ. ευρώ.
Tο ELTRUN δεν δημοσιοποιεί ξεκάθαρα τον τζίρο ηλεκτρονικού εμπορίου αποκλειστικά ως τις διαδικτυακές πωλήσεις προϊόντων, όπως θα έπρεπε, αλλά αντί αυτού τον «φουσκώνει» προσθέτοντας σε αυτόν τις πωλήσεις ψηφιακών αγαθών και υπηρεσιών, όπως π.χ. ταξιδιωτικές υπηρεσίες, διαμονή σε καταλύματα, εισιτήρια σε εκδηλώσεις και παραγγελία ετοίμου φαγητού, τότε υπάρχει θέμα. Οπότε, εάν υποθέσουμε ότι το 50 – 60% του τζίρου του ηλεκτρονικού εμπορίου όπως το επικοινωνεί το ELTRUN αφορά πωλήσεις ψηφιακών αγαθών και υπηρεσιών, τότε ο σωστός τζίρος ηλεκτρονικού εμπορίου βάση των μετρήσεων του ELTRUN πιθανώς να ανέρχεται σε περίπου 2 – 2,5 δις. ευρώ και όχι σε 4,5 – 5 δισ. ευρώ!

Ίδιοι κανόνες και όροι για όλους και εκτίμηση της αξίας των υπηρεσιών που μας παρέχονται από κάθε αγορά μας και από κάθε προμηθευτή μας. Μέχρι τότε το ξέφραγο «φαρ ουέστ» της ελληνικής αγοράς πληροφορικής και τεχνολογίας δεν θα ισορροπήσει και η κατάσταση θα επιβαρύνει τις μικρές κυρίως επιχειρήσεις που δραστηριοποιούνται.

ΠΗΓΗ: COMPUTERSGR

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για να μειώσει τα ανεπιθύμητα σχόλια. Μάθετε πώς υφίστανται επεξεργασία τα δεδομένα των σχολίων σας.