Θεωρώ την υπόθεση των φαρμακείων, μια οργανωμένη συντεχνία
Γράφει ο Σωτήρης Χήνος
Θεωρώ την υπόθεση των φαρμακείων, ως μια από τις πλέον χαρακτηριστικές περιπτώσεις, όπου μια οργανωμένη συντεχνία προσπαθεί να διασφαλίσει υψηλό εισόδημα στα μέλη της, εις βάρος του πορτοφολιού αλλά και της ποιότητας υπηρεσιών των καταναλωτών. Ας μπούμε στη σκηνή του θεάτρου του παραλόγου.
Σήμερα οι συνταγές είναι άϋλες. Έρχονται στο κινητό του ασφαλισμένου (επιτέλους!!!!!). Όμως ο ασφαλισμένος πρέπει να πάει στο φαρμακείο να τις εκτελέσει. Πάει στο πρώτο…“αχ δεν έχουμε το …din θα μας το φέρουν αύριο”…πάει στο δεύτερο “αχ, έχουμε έλλειψη από το….alin, θα έρθει μεθαύριο”. Και πάει λέγοντας.
Υπάρχουν έτοιμες εφαρμογές που τι μπορεί να κάνει ο ασφαλισμένος; Όπως του έρχεται η συνταγή, την κάνει forward σε ηλεκτρονικό φαρμακείο, αυτό έχει πρόσβαση σε Omni channel με πλήρες απόθεμα, συγκεντρώνει τα φάρμακα και σε λίγες ώρες του τα παραδίδει σπίτι. Χωρίς extra κόστος.
Αυτή η εφαρμογή μπορεί να δουλέψει; Όχι. Γιατί; Γιατί απαγορεύεται ηλεκτρονικό φαρμακείο να πουλάει φάρμακα!!! Και ας είναι υποχρεωτικό για να ανοίξεις ηλεκτρονικό φαρμακείο να έχεις φυσική παρουσία και προφανώς να είσαι φαρμακοποιός. Για την ακρίβεια, ούτε Depon δεν μπορείς να πουλήσεις!!!! Τι σκατά φαρμακείο είναι αυτό, που δεν πουλάει κανένα φάρμακο, ας βρεθεί κάποιος να μας πει.
Ποιος επιβάλλει αυτόν τον παραλογισμό; Μα προφανώς η συντεχνία. Για να έχουν δουλειά και τα 10.500 φαρμακεία στην Ελλάδα. Διότι ο φαρμακοποιός είναι ο μοναδικός εν Ελλάδι επιστήμονας που αρνείται την προοπτική να εργαστεί ως υπάλληλος. Υπάλληλος μπορεί να είναι ένας γιατρός, ένας δικηγόρος, ένας οικονομολόγος, ένας μηχανικός, αλλά ποτέ ένας φαρμακοποιός.
Αποτέλεσμα;;; Έχουμε 98 φαρμακεία/100 χιλ. κατοίκους (πρώτη με διαφορά στην Ευρώπη) όταν ο μέσος όρος είναι 31 φαρμακεία (Η Σουηδία έχει 14!!!!). Αλλά ταυτόχρονα, είμαστε τελευταίοι στη λίστα των φαρμακοποιών ανά φαρμακείο. Κάθε ένας το μαγαζάκι του…με το διασφαλισμένο, άκοπο και χωρίς ρίσκο εισόδημα.
Που πρέπει να το συντηρούμε εμείς, πληρώνοντας ακριβότερα φάρμακα και παραφάρμακα και εισπράττοντας χειρότερες υπηρεσίες.
