Τα μέχρι τώρα προβλήματα του Τραμπ

Γράφει ο Δημήτρης Τζελέπης, Φοιτητής Γλώσσας Φιλολογίας και πολιτισμού παρευξείνιων χωρών

ΗΠΑ. Οι παλινωδίες χαρακτηρίζουν τον Τράμπ από τον Ιανουάριο που έγινε κάτοικος του Λευκού Οίκου. Από τις αλλαγές στο εσωτερικό μέτωπο μέχρι και για την αλλαγή εξωτερικής πολιτικής που είχε διακηρύξει, αλλά τίποτα δεν κατάφερε.

Το μεγαλεπήβολο σχέδιο για κατάργηση του Obomacare έπεσε στο κενό, γιατί το Κογκρέσο είχε το σθένος να το καταψηφίσει. Κατά τα άλλα οι παύσεις και  οι συνεχείς εναλλαγές στα πρόσωπα του Λευκού Οίκου δεν έχουν προηγούμενο. Ο  Σκαραμούτσι είχε την θέση του για δέκα ήμερες, ο Ρέινς Πρίμπους κατηγορήθηκε για διαρροή κάποιων ειδήσεων προς τα έξω. Ο Σον Σπάισερ και αυτός πλήρωσε το ότι ο Τραμπ νόμιζε ότι είχε αναπτύξει σχέσεις με τα ΜΜΕ που ο πρόεδρος τα θεωρεί ότι μεταδίδουν ψευδείς ειδήσεις.

Ακόμη, ο Τίλερσον δέχθηκε τα πυρά, γιατί υποστήριξε ότι το Ιράν εφαρμόζει την συμφωνία για τα πυρηνικά, ενώ έκανε λόγο για το ότι δεν μπορεί να ελέγξει τα στελέχη του State Department.  Από το στόχαστρο του προέδρου δεν ξέφυγε και  ο υπουργός δικαιοσύνης ο Τζεφ Σεσσιόνς που κατηγορείται από τον Τραμπ ότι δεν υποστηρίζει με σθένος τις θέσεις για την μη  εμπλοκή της Ρωσίας στις  προεδρικές εκλογές.

Όλα αυτά είναι ενδεικτικά για το πως ο πρόεδρος Τραμπ αντιλαμβάνεται την προεδρία. Η προεδρία για τον Τραμπ φαίνεται σαν να είναι σε διοίκηση επιχείρησης παρά στο αξίωμα που κατέχει.

Στο εξωτερικό μέτωπο μπορεί να συναντήθηκε με τον Ρώσο πρόεδρο στο πλαίσιο του G20, αλλά όμως ο ίδιος έβαλε την υπογραφή του στο διάταγμα που επισφραγίζει τις κυρώσεις προς την Ρωσία. Δήλωσε όμως «δεν το θέλω, αλλά με αναγκάζουν να το κάνω».

Στην Συρία και το Ιράκ που τώρα θα αρχίσει η  πραγματική μάχη για τις αποκαταστάσεις των δύο χωρών ο Τραμπ στηρίζει του Κούρδους και έχει βάλει στην αντίπαλη όχθη τον  Άσαντ. Κάτι που τον έχει φέρει σε αντίθετη άποψη που έχει  ο Πούτιν, αλλά και ο Ερντογάν έχει δυσανασχετήσει με τον  Τραμπ, γιατί δεν πίστευε ότι ο νέος πρόεδρος θα συνεχίσει να στηρίζει τους Κούρδους που στήριζε ο Ομπάμα.

Οι μεγαλόστομες δηλώσεις ότι η Γερμανία θα πρέπει να μειώσει τα πλεονάσματά της δεν άρεσε καθόλου στην Καγκελάριο.

Οι διακηρύξεις  για το κλίμα δεν άρεσαν σε κανέναν. Για το κλίμα τον Αμερικανό πρόεδρο έχει αναλάβει ο Μακρόν που φαίνεται ότι έχει αναλάβει έναν πολύ ενεργό ρόλο όσον αφορά  την προσέγγιση με τον Τραμπ. Η Γερμανία έχει αρχίσει και ανησυχεί μήπως χάσει τα κλειδιά του δυτικού κόσμου που της έδωσε ο Ομπάμα  και τα πάρει ο Μακρόν.

Στις διπλωματικές σχέσεις φαίνεται ότι όλοι κρατούν τις ίδιες στάσεις που είχαν και οι προηγούμενες κυβερνήσεις, επειδή δεν υπάρχουν ηγετικά άτομα στην διοίκηση του State Department. Ωστόσο, η Αμερική και η Γερμανία  θέλουν να δουν την ένταξη των Σκοπίων στο ΝΑΤΟ με προσωρινό όνομα όπως είναι σήμερα, δεν ξέρω όμως πόσο καλά ακούγεται στην Ελλάδα αυτό. Επίσης, φαίνεται ότι θέλουν να αρχίσουν να διαδραματίζουν ξανά ρόλο στα ευρύτερα Βαλκάνια, γιατί φοβούνται την εξάπλωση της Ρωσίας, αλλά το πρόβλημα φαίνεται να εστιάζεται στην Βοσνία αλλά και στην ΠΓΔΜ.

Στις χώρες της  Λατινικής Αμερικής ο Τραμπ ανακοίνωσε ότι επιβάλει κυρώσεις στην Βενεζουέλα, αλλά ακόμη δεν έχει προχωρήσει σε εμπάργκο του πετρελαίου που είναι και η κύρια πηγή για την Βενεζουέλα. Ο Αμερικανός πρόεδρος ανακοίνωσε ότι στην λίστα με τους τρομοκράτες μπαίνει  και ο Μαδούρο, μαζί με τον Άσαντ και Μουγκάμπε της Ζιμπάμπουε.