Προσοχή στις απομιμήσεις

Γράφει ο Σπαρτιάτης

Η ύπαρξη διαφορετικών απόψεων σε ένα κόμμα είναι θεμιτή. Προσωπικά ανέκαθεν ήμουν κατά της κομματικής πειθαρχίας σε ψηφοφορίες για κοινωνικά ζητήματα, τουλάχιστον όταν οι ισορροπίες είναι τόσο λεπτές και είναι δεδομένο ότι η θέση της βάσης δεν είναι ενιαία. Στο κάτω-κάτω, πρέπει να εκφραστεί κι η μειοψηφία.

Εν προκειμένω ειδικά, όταν οι διαφωνούντες βουλευτές ήταν μόλις 4, θα έλεγα ότι η ελεύθερη ψήφος απέβη και σε καλό καθώς πέρασε συντριπτικά η γραμμή του προέδρου, που ευτυχώς δείχνει επιτέλους να αντιλαμβάνεται τις επιθυμίες της βάσης καλύτερα από άλλους.

Το ενδιαφέρον όμως της διαφοροποίησης αυξάνεται αν δεις τα πρόσωπα.

Καλά η Ντόρα είναι γνωστό ότι ψάχνει καιρό τώρα αφορμές να διαφοροποιείται. Οι σχέσεις με τον Κυριάκο δεν είναι κι οι καλύτερες, η κόντρα για την ηγεσία της οικογένειας μετά το θάνατο του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη κρατεί καλά, και ήταν μια ευκαιρία να τονίσει ότι αυτή παραμένει φιλελεύθερη ενώ ο Κυριάκος βάζει νερό στο κρασί του.

Αδιευκρίνιστοι παραμένουν οι λόγοι που διαφοροποιήθηκε η Όλγα Κεφαλογιάννη. Η αλήθεια είναι ότι ποτέ στο παρελθόν δεν έχει δείξει ιδιαίτερη προτίμηση σε φιλελεύθερες απόψεις στα κοινωνικά, αντιθέτως δεδομένου ότι δέχεται μεγάλη στήριξη από παράγοντες της Εκκλησίας θα περίμενες το αντίθετο. Είναι βέβαια γνωστό ότι η Όλγα είναι αντίθετη στη γραμμή της πλήρους αντιπολίτευσης που ακολουθεί σήμερα η ΝΔ. Πχ ιδιωτικά είχε εκφραστεί εναντίον της αντιπολίτευσης του Κυριάκου για τον αναπτυξιακό νόμο και γενικότερα τα ζητήματα πραγματικής οικονομίας, και είναι γενικότερα υπέρ μίας πιο συναινετικής γραμμής. Δεδομένου όμως ότι το συγκεκριμένο νομοσχέδιο ψηφίστηκε από τη ΝΔ, πλην του επίμαχου άρθρου, μάλλον δεν είναι αυτός ο λόγος.

Ίσως η Ντόρα έδωσε στην Όλγα την ευκαιρία και την κάλυψη να διαφοροποιηθεί για να εκφράσει δυσαρέσκεια για κάτι άλλο. Δεν αποκλείεται η στάση της αυτή να αφορά το δήμο Αθηναίων, δεδομένου ότι πλησιάζει η επιλογή υποψηφίων. Η ίδια δεν έχει δείξει ενδιαφέρον, είναι όμως η περιφέρεια της όπως και να το κάνουμε.

Για τη Νίκη Κεραμέως η κατάσταση είναι πιο ξεκάθαρη. Είναι η βουλευτής με την πιο φιλική προς την κυβέρνηση και την αριστερά στάση της. Το έχει δείξει πολλάκις με πράξεις και δηλώσεις της. Δεν ξέρω αν είναι προσωπική στρατηγική ή απλά αφέλεια, διακινδυνεύω πάντως την πρόβλεψη ότι εκλογικά δε θα της βγει σε καλό.

Όσο για την Κατερίνα Μάρκου, τι να πει κανείς. Δε μπορεί κανείς στα σοβαρά να υποστηρίζει το ΟΧΙ ως εισηγητής και να ψηφίζει ΝΑΙ. Είναι ζήτημα πρώτα απ’ όλα συνέπειας και λογικής, και μετά κοινοβουλευτικό-πολιτικό. Δείχνει ασυνέπεια, ανακολουθία έως και διπροσωπία. Ήταν το μεγαλύτερο λάθος της ψηφοφορίας. Είτε δεν έπρεπε να είναι εισηγήτρια είτε να συμμορφωνόταν με τη γραμμή που η ίδια στήριξε. Πάντως δεν είναι κι ό, τι καλύτερο να διαφοροποιείται τόσο νωρίς σε ψηφοφορίες, όπως και να’ χει. Σε κάθε περίπτωση είναι ένα λάθος για το οποίο πρέπει να αναζητηθούν αιτίες και να μην επαναληφθεί. Αν δεν υπήρχε αυτή η διαφοροποίηση οι άλλες τρεις από μόνες τους δε θεωρώ ότι θα είχαν κάποια απήχηση.

Συμπέρασμα: Δε χρειάζεται να δοθεί μεγάλη έκταση στο επεισόδιο, μην περάσει όμως απαρατήρητο. Υπάρχει κάποια σύνδεση των τεσσάρων; Ήταν μεμονωμένο ή θα επαναληφθεί;

ΥΓ. Και φυσικά την ανωτέρω διαφοροποίηση να τη θυμάται η βάση όταν κληθεί να δώσει σταυρό.

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για να μειώσει τα ανεπιθύμητα σχόλια. Μάθετε πώς υφίστανται επεξεργασία τα δεδομένα των σχολίων σας.