Που το πάτε κ. Δένδια;

Γράφει ο Σπαρτιάτης

Έχει συμπληρωθεί ήδη ένα σημαντικό διάστημα που ο Νίκος Δένδιας αποτελεί τη μόνιμη και σταθερή παραφωνία στην εικόνα ενότητας της ΝΔ. Οι τελευταίες του δηλώσεις περί μεγάλης αντίθεσης του με τον αντιπρόεδρο του κόμματος, στις οποίες ουσιαστικά έκρουσε τον κώδωνα του κινδύνου για ακροδεξιά στροφή της παράταξης, ήρθαν απλά να προστεθούν στις προηγούμενες δηλώσεις του, όταν ουσιαστικά επιτέθηκε στον πρώην πρωθυπουργό Αντώνη Σαμαρά για την πολιτική ταυτότητα του κόμματος επί των ημερών του. Οι τοποθετήσεις αυτές του πρώην υπουργού δεν ήταν μεμονωμένα περιστατικά, αντιθέτως είναι μια μεγάλη περίοδος που ο Νίκος Δένδιας αναζητεί αφορμές είτε για προσωπικές επιθέσεις σε άλλα στελέχη είτε για διαφοροποιήσεις από τη στάση του κόμματος, και γενικώς για δημιουργία και προβολή εσωκομματικών ζητημάτων. Φυσικά τις τελευταίες του δηλώσεις, όπως και όλες τις προηγούμενες, αντιμετώπισαν με ενθουσιασμό τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, και η κυβέρνηση έσπευσε να τις εκμεταλλευτεί.

Η στάση του Νίκου Δένδια δεν έχει τώρα πρόσφατα ξεκινήσει να γίνεται περίεργη. Ας κάνουμε μια αναδρομή στο πρόσφατο παρελθόν. Μετά την ανάδειξη του Αντώνη Σαμαρά στο πρωθυπουργικό αξίωμα το 2012, ο πρώην πρωθυπουργός επέλεξε το Νίκο Δένδια για ένα από τα κρισιμότερα χαρτοφυλάκια, αυτό της Δημόσιας Τάξης. Ήταν κρίσιμο όχι μόνο λόγω της κατάστασης που επικρατούσε στη χώρα, με την ανεξέλεγκτη εγκληματικότητα και λαθρομετανάστευση, αλλά και για πολιτικούς λόγους. Η ΝΔ έπρεπε να αξιοποιήσει τον τομέα ασφάλεια-λαθρομετανάστευση για να αντιμετωπίσει και την εξαιρετική άνοδο της ΧΑ, προβάλλοντας δεξιό πρόσημο στην πολιτική της. Παρά τις αντίθετες καταβολές του, από το φιλελεύθερο χώρο, ο Νίκος Δένδιας ανταποκρίθηκε καλά σε αυτό το ρόλο, και θεωρήθηκε από τους πλέον επιτυχημένους υπουργούς, με ό,τι αυτό σήμαινε για την πολιτική του μετοχή.

Δεν ήταν η μόνη στήριξη του Αντώνη Σαμαρά στον πρώην υπουργό. Το 2014 δέχτηκε να τον μετακινήσει αρχικά στο Υπουργείο Ανάπτυξης κι έπειτα στο Υπουργείο Άμυνας, και τελικά στις εκλογές του 2015 τον μετέφερε από το επαρχιακό νησί της Κέρκυρας στη μεγαλύτερη εκλογική περιφέρεια της χώρας, την πρώην Β Αθηνών, και μαζί στην κεντρική πολιτική σκηνή. Έπειτα στις εκλογές του Ιανουαρίου του 2015 ο πρώην υπουργός έλαβε μεγάλη στήριξη από τον Αντώνη Σαμαρά, ως εξέχον μέλος της κυβέρνησης του, και έκοψε πρώτος το νήμα της περιφέρειας.

Ωστόσο, ήδη μετά τις εκλογές του 2015 η στάση του Νίκου Δένδια δεν ήταν η αναμενόμενη, δεδομένης της στήριξης που είχε λάβει από τον Αντώνη Σαμαρά. Τους επόμενους μήνες μέχρι και το δημοψήφισμα του Ιουλίου ο πρώην υπουργός ζητούσε επίμονα αλλαγή ηγεσίας και πολιτικής κατεύθυνσης στη ΝΔ. Πολλοί απέδιδαν τη στάση του αυτή στις ηγετικές του φιλοδοξίες, σε κάθε περίπτωση μάλλον δεν απέδωσε ιδιαίτερα δεδομένου ότι στις εσωκομματικές εκλογές που ακολούθησαν δεν έθεσε καν υποψηφιότητα και περιορίστηκε στην υποστήριξη του Βαγγέλη Μεϊμαράκη.

Και μετά την εκλογή του Κυριάκου Μητσοτάκη στην ηγεσία όμως, η στάση του Νίκου Δένδια δεν άλλαξε ιδιαίτερα. Έκτοτε δε χάνει ευκαιρία να πετάξει εσωκομματικά καρφιά, τόσο πολιτικά όσο και προσωπικά. Χαρακτηριστικά αναφέρονται η διαφοροποίηση του από τη στάση της ΝΔ για το Σκοπιανό και τη Συμφωνία των Πρεσπών, που στην πράξη εκφράστηκε τόσο με την αποδοκιμασία του απέναντι στα συλλαλητήρια και τις κινητοποιήσεις, όσο και με τη δημόσια αποδοχή του όρου «Βόρεια Μακεδονία» και με τη συμμαχία του με το ΣΥΡΙΖΑ κατά της ΧΑ στην κοινοβουλευτική συζήτηση για τη συμφωνία. Και φυσικά οι προσωπικές επιθέσεις στον Αντώνη Σαμαρά και τον Άδωνι Γεωργιάδη, που προαναφέρθηκαν.

Εν ολίγοις, ο Νίκος Δένδιας από το 2015 και μετά έχει γίνει το αγαπημένο στέλεχος της ΝΔ για την κυβέρνηση και το ΣΥΡΙΖΑ, και όλοι αναρωτιούνται πλέον που αποσκοπεί η όλη στάση του. Γιατί δίνει συνεχώς τη δυνατότητα στο ΣΥΡΙΖΑ να ασχολείται με τα εσωκομματικά μας; Γιατί σπάει την εικόνα ενότητας της παράταξης, και μάλιστα ενώ οι κάλπες του Μαΐου πλησιάζουν αμείλικτα; Εν τέλει ποιοι θέλει να τον στηρίζουν, οι συριζαίοι ή οι νεοδημοκράτες;
Αν ο πρώην υπουργός θεωρεί ότι με τη στάση του αυτή εκφράζει και εκπροσωπεί ένα μέρος της παράταξης, γελιέται πολύ άσχημα. Η παράταξη, αλλά και η πλειοψηφία της ελληνικής κοινωνίας, αυτό που θέλει είναι κυβερνητική αλλαγή. Να φύγει ο ΣΥΡΙΖΑ πριν προλάβει να διαλύσει την κοινωνία περισσότερο, πριν προλάβει να προκαλέσει μεγαλύτερο όλεθρο στις εθνικές υποθέσεις. Η κοινωνία, κι όχι απλά βάση της παράταξης, στηρίζεται στη ΝΔ και τον Κυριάκο Μητσοτάκη για να τη γλιτώσει από τη χειρότερη κυβέρνηση όλων των εποχών. Και στη μάχη κανείς δεν εκτιμά το διαφωνούντα.

Αν πάλι ο πρώην υπουργός βλέπει από τώρα την επόμενη διαδοχή στην ηγεσία της ΝΔ, που είναι τελείως αόριστη και απροσδιόριστη χρονικά, θα τον συμβουλεύαμε να κινηθεί διαφορετικά. Γιατί και την τελευταία φορά, λίγα χρόνια πριν, τα ίδια έκανε και στο τέλος έφαγε τα μούτρα του. Έγινε ο «χρήσιμος ηλίθιος» όσων ήθελαν να ξεφορτωθούν το Σαμαρά, και στο τέλος της ημέρας δεν κατάφερε ούτε να θέσει υποψηφιότητα. Και σήμερα, 4 χρόνια μετά, ο άνθρωπος που πολέμησε έχει δικαιωθεί απόλυτα στη συνείδηση της ελληνικής κοινωνίας και παραμένει ενεργός πολιτικά, να θυμίζει σε όλους ποιος είναι και τι έχει κάνει. Οι ηλίθιοι πάλι, είτε χρήσιμοι είτε άχρηστοι, παραμένουν ηλίθιοι και κανείς δεν τους θέλει μαζί του.

Σε κάθε περίπτωση, ανεξάρτητα από τα κίνητρα του Νίκου Δένδια, το μείζον είναι ότι η ΝΔ οδεύει στις εκλογές ενωμένη και οφείλει να δώσει τη μάχη με όλες της τις δυνάμεις. Είναι μια μάχη που το οφείλει στην ιστορία να την κερδίσει, και αν υπάρχει στην παράταξη πέμπτη φάλαγγα που λογαριάζει διαφορετικά να ξέρει ότι θα αντιμετωπιστεί αναλόγως. Η ισχύς που κατάφερε να συγκεντρώσει η παράταξη είναι πολύτιμη, δε συγκεντρώθηκε εύκολα και δε μπορεί να τίθεται σε διαρκές ρίσκο.

Ο Κυριάκος Μητσοτάκης μέχρι σήμερα έχει επιλέξει να είναι εσωτερικά σκληρός και ξεκάθαρος. Δεν έχει διστάσει να απομακρύνει ή να βάλει στη θέση τους όλους όσους έπαιζαν περίεργα παιχνίδια ή έκαναν κακό στην εικόνα της παράταξης. Να πούμε για τον Ευάγγελο Αντώναρο, που δήθεν εξέφραζε τον Καραμανλή; Να πούμε για την Κατερίνα Παπακώστα, που δήθεν εκπροσωπούσε τη Λαϊκή Δεξιά και βρέθηκε να ψηφίζει τις Πρέσπες; Και για πλήθος άλλων περιστατικών. Ανεξάρτητα αν συμφωνεί κανείς με τον ξεχωριστό χειρισμό κάθε περιστατικού, όλα έχουν το κοινό ότι αντιμετωπίστηκαν δυναμικά. Ο πρόεδρος έχει δείξει ότι κινείται με γνώμονα την απομάκρυνση όσων κάνουν στην παράταξη μεγαλύτερο κακό παρά καλό και την απαλλαγή από τυχόν «βαρίδια» που θα πρέπει να κουβαλάει την επόμενη μέρα των εκλογών.

Δεν ξέρω που το πάει ο κ. Δένδιας και τι χειρισμού πρέπει να τύχει η περίπτωσή του. Είναι όμως ολοφάνερο ότι δεν έχει δώσει καλά δείγματα. Αν συνεχίσει έτσι θα είναι απλά ένα μόνιμο εμπόδιο στην πορεία της παράταξης μέχρι τις εκλογές και μετά από αυτές. Ένας σωστός ηγέτης τα εμπόδια είτε τα προσπερνά είτε τα απομακρύνει. Ας επιλέξει ο Κυριάκος Μητσοτάκης τι από τα δύο πρέπει να γίνει εδώ.

One thought on “Που το πάτε κ. Δένδια;

  • 14/03/2019, 12:24
    Permalink

    !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!…… ΣΥΜΦΩΝΟΥΜΕ ΑΠΟΛΥΤΩΣ.!!!!!!!!!!!!

    Σχολιάστε

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για να μειώσει τα ανεπιθύμητα σχόλια. Μάθετε πώς υφίστανται επεξεργασία τα δεδομένα των σχολίων σας.