Πολιτικά (ακόμη) πιο απρόσμενο, το 2023;

Γράφει ο Κωνσταντίνος Μανίκας, σύμβουλος επιχειρήσεων – συγγραφέας

Συνηθίσαμε στις απρόσμενες εξελίξεις, εδώ και πολλά πλέον χρόνια. Από την οικονομική κρίση, την πανδημία και τις τουρκικές προκλήσεις έως τη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία, την ενεργειακή κρίση και την πληθωριστική έκρηξη, οι εκπλήξεις δεν παύουν να “στολίζουν” τις ζωές μας. Το 2023 είναι μια εκλογική χρονιά για την Ελλάδα κι αυτό είναι ίσως το μόνο μη απρόσμενο, γιατί για όλα τα υπόλοιπα κανείς δεν μπορεί να εγγυηθεί ότι δεν θα προκύψουν ανατρεπτικές εξελίξεις.

Αν ξεκινήσουμε από το οικονομικό πεδίο το 2023, μας υπόσχεται με σιγουριά αρκετές “συγκινήσεις”! Ο πληθωρισμός μπορεί από τα διψήφια νούμερα να περιοριστεί περίπου στο μισό ύψος αλλά αυτό δεν τον καθιστά λιγότερο επιβλαβή σε συνδυασμό μάλιστα με τις συνεχόμενες αυξήσεις των επιτοκίων των Κεντρικών Τραπεζών στη Δύση, που φέρνουν την Ε.Ε. πολύ κοντά στην ύφεση.

Κι όσο κι αν η Ελλάδα θα κρατηθεί, παρά τον περιορισμό της κατανάλωσης, σε θετικούς αναπτυξιακούς ρυθμούς, κυρίως λόγω του 16% της αύξησης των επενδύσεων, δεν παύει να περιορίζεται ξανά η πραγματική δυναμική της. Οι πολίτες, οι επιχειρήσεις και το κράτος θα αντιμετωπίζουν δυσκολίες αποπληρωμής του χρέους και για μια ακόμη χρονιά θα χρειαστούν κάποιες έστω παρεμβατικές πολιτικές εξισορρόπησης των επιπτώσεων.

Ο πόλεμος στην Ουκρανία δεν μοιάζει να έχει ορατό τέλος, επιβαρύνοντας περαιτέρω την ενεργειακή και επισιτιστική κατάσταση και η Ε.Ε. που κατόρθωσε με τις επιλογές της να εγκλωβιστεί στην παροχή του φυσικού αερίου και την επιτακτική στροφή προς τις ΑΠΕ μέσα στο ασφυκτικό τωρινό πλαίσιο, θα συνεχίσει να επηρεάζεται δυσανάλογα σε σχέση με τους λοιπούς οικονομικούς ανταγωνιστές της. Η επιβολή του πλαφόν, όπως εξήγησα και σε προ δεκαημέρου ραδιοφωνική παρέμβαση μου, δεν είναι παρά μια “μη απόφαση”, με πολλές δικλείδες ενεργοποίησης, που δεν αγγίζει την καθημερινότητα μας.

Το ζήτημα για τη χώρα μας είναι το εκλογικό τοπίο να μη “συναινέσει” σε μια περίοδο αστάθειας, τη στιγμή μάλιστα που ο Ερντογάν επιζητεί μια κάποιου είδους σύγκρουση με την Ελλάδα ως προεκλογικό εργαλείο συσπείρωσης. Ίσως μάλιστα να ήταν θεμιτό και εθνικά ωφέλιμο οι πρώτες εγχώριες κάλπες να στηθούν μετά την ολοκλήρωση των τουρκικών εκλογών για να αποφευχθούν διοικητικά κενά που θα έδιναν την εντύπωση αδυναμίας που θα μπορούσε να εκμεταλλευτεί η τουρκική πλευρά.