Παιδί, Διαδίκτυο και Πανδημία: Η χρήση του διαδικτύου από τα παιδιά και ο ρόλος των γονέων
Γράφει η Ασπασία Τσολάκη *
Στις μέρες μας το διαδίκτυο αποτελεί ένα αναπόσπαστο κομμάτι της ζωής μας, καθώς αποτελεί ένα χρήσιμο εργαλείο μέσα από το οποίο εργαζόμαστε, επικοινωνούμε και διασκεδάζουμε. Ωστόσο, ιδιαίτερα στην εποχή του COVID-19 την οποία διανύουμε, τα ποσοστά εθισμού των παιδιών και των εφήβων στο διαδίκτυο αυξήθηκαν έως και 50%.
Τι μπορεί όμως να προκαλέσει η υπερβολική χρήση διαδικτύου στα παιδιά;
Αρχικά, η ανεξέλεγκτη χρήση του διαδικτύου έχει συσχετιστεί με αύξηση της επιθετικότητας, με διαταραχές ύπνου αλλά και με έλλειψη συγκέντρωσης. Επιπλέον, συχνό φαινόμενο είναι και η χαμηλή σχολική επίδοση των παιδιών, η κοινωνική απομόνωση αλλά και η αύξηση στα επίπεδα άγχους. Επίσης τα παιδιά πολλές φορές εκτίθενται σε ακατάλληλο για την ηλικία τους περιεχόμενο, μπορεί να πέσουν θύματα εκμετάλλευσης ή cyber-bullying, γεγονότα ιδιαίτερα ψυχοπιεστικά για τα παιδιά και τους εφήβους. Τέλος, η υπερβολική χρήση του διαδικτύου συνδέεται και με σωματικά συμπτώματα, όπως θολή όραση, ξηρότητα στα μάτια και πονοκεφάλους.
Πώς θα μπορούσαν να συμβάλλουν οι γονείς ώστε το παιδί να κάνει ασφαλή χρήση του διαδικτύου;
Αρχικά, τα παιδιά δεν θα έπρεπε να εκτίθενται σε οθόνες μέχρι και την ηλικία των 18 μηνών και η οριοθέτηση ως προς τον χρόνο έκθεσης στις οθόνες πρέπει να ξεκινάει νωρίς. Τα όρια πρέπει να εξηγούνται, να είναι σταθερά και η οριοθέτηση να λαμβάνει υπόψιν τον λόγο χρήσης του διαδικτύου καθώς δεν έχει σημασία μόνο πόσο χρόνο περνούν τα παιδιά μπροστά σε μια οθόνη, αλλά και τι κάνουν εκεί. Επιπλέον, οι συνεχείς εξηγήσεις για τους κινδύνους της υπερέκθεσης στις οθόνες είναι χρήσιμες αλλά δεν αρκούν.
Το παιδί πρέπει να βοηθηθεί ώστε να αναπτύξει ενδιαφέροντα μέσα και έξω από το σπίτι, ενώ και σαν γονείς πρέπει να περιορίζουμε το χρόνο χρήσης του διαδικτύου, καθώς κάθε γονεϊκή συμπεριφορά λειτουργεί σαν μίμηση γα το παιδί.
Τα παιδιά μας γεννήθηκαν στην ψηφιακή εποχή. Ως γονείς, δεν έχει νόημα να απορρίπτουμε τις νέες τεχνολογίες, αλλά να εξηγούμε τις διάφορες χρήσεις τους, να θέτουμε σταθερά όρια και να διακρίνουμε τις δυνατότητες από τους κινδύνους.
* Η κα Τσολάκη Ασπασία είναι MSc Ψυχολόγος- Παιδοψυχολόγος
