«Όσα οι μοίρες γράψανε ούτε οι Θεοί τ’ αλλάζουν»

Γράφει ο Απόστολος Τσιμογιάννης, Υποστράτηγου έ.α

Η μοίρα είναι άραγε κάτι που μπορούμε να  ρυθμίσουμε μόνοι μας ή καθορίζεται από μια ανώτερη δύναμη ; Η ιστορία της πατρίδας μας είναι πλούσια από μοιραία γεγονότα και αποδεικνύει ότι: Οι λαοί καθορίζουν τη μοίρα με τις αποφάσεις τους.

«Οι άνθρωποι δεν είναι αιχμάλωτοι της μοίρας τους , αλλά των μυαλών τους» έλεγε ο Φρανγκλίνος Ρούσβελτ.

Αφορμή γι’ αυτό το άρθρο είναι ένα απαισιόδοξο κλίμα που συναντώ σε συζητήσεις  με φίλους και γνωστούς, που οδηγεί υποσυνείδητα σε παραίτηση και αδιαφορία. Έχοντας χάσει την επαφή με τις διαχρονικές αξίες του Ελληνισμού και της Ορθοδοξίας, χάσαμε τα στηρίγματα που κράτησαν τους Έλληνες σε δυσκολότερες περιπτώσεις.

Ό άνθρωπος γεννήθηκε για να παλεύει και να δημιουργεί, να διεκδικεί το καλύτερο για το μέλλον του και μέσα από τις δυσκολίες να ωριμάζει.

Καλώς ή κακώς η μακροχρόνια ειρήνη, η οικονομική πρόοδος και η επίπλαστη ευημερία είχαν ως αποτέλεσμα το βόλεμα και την καλοπέραση. Έτσι ξεχάσαμε ότι τίποτε δεν είναι δεδομένο, ότι είναι πιο δύσκολο να συντηρήσεις ότι έχεις από το να φτιάξεις κάτι καινούργιο.

Ας πάμε ξανά λίγο πίσω στην ιστορία . Η αντίσταση των 300 του Λεωνίδα στις Θερμοπύλες, η νίκη στο Μαραθώνα, το αθάνατο ’21, η επέκταση της Ελλάδας με τους Βαλκανικούς πολέμους, ο διχασμός και η αποτυχημένη μικρασιατική εκστρατεία, το έπος του ’40, είναι μερικά γεγονότα που ο Έλληνας πήρε τη μοίρα του στα χέρια του.

Ο αείμνηστος Τάσος Παπαδόπουλος, ο πρόεδρος της Κυπριακής δημοκρατίας, πήρε επάνω του ως όφειλε την ευθύνη, στάθηκε ηρωικά και  με τον εμπνευσμένο λόγο του μοιράστηκε το όραμά του με τους συμπατριώτες του, που είχαν αρχίσει να λυγίζουν στις πιέσεις και τις φωνές της δήθεν λογικής.  «Πως γίνεται οι άλλοι να ορίζουν λίγο-λίγο τη μοίρα μας, να μας την επιβάλλουν κι’ εμείς να τη δεχόμαστε;» (Γιάννης Ρίτσος).

Τίποτα λοιπόν δεν μπορεί με βεβαιότητα να επιβληθεί, αν εμείς δεν συμφωνούμε. Αρκεί οι λαοί να πάρουν τη μοίρα τους στα χέρια τους και να την διαμορφώσουν σύμφωνα με τα δικά τους εθνικά συμφέροντα. Τα συμφέροντα του έθνους είναι ταυτισμένα με το συμφέροντα του καθενός από μας. Βέβαια ο πόλεμος κατά του έθνους καλά κρατεί ,αλλά δεν μας φοβίζει .

Ας αφήσουμε τη ψυχή μας να πλημμυρίσει ΕΛΛΑΔΑ, ας ξαναβρούμε την αυτοπεποίθησή μας, ας κοιτάξουμε πρώτα «ψηλά», μετά «πίσω» και ας πάρουμε κατόπιν φόρα προς τα εμπρός. Να βροντοφωνάξουμε ΑΕΡΑ και τότε θα διαπιστώσουμε ότι και τα λιοντάρια θα κάτσουν κάτω απορημένα.

            Και εμείς οι απλοί καθημερινοί άνθρωποι θα συνεχίσουμε ΝΑ ΑΥΤΟΠΡΟΣΔΙΟΡΙΖΟΜΑΣΤΕ ΩΣ ΕΛΛΗΝΕΣ.   

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για να μειώσει τα ανεπιθύμητα σχόλια. Μάθετε πώς υφίστανται επεξεργασία τα δεδομένα των σχολίων σας.