Οι τράπεζες και τα… σπίτια τους!

Γράφει η Αρετή Μαλαμή

Αν βρεθείς στα Δικαστήρια μια Παρασκευή π.χ και σταθείς στα Μονομελή Ειρηνοδικεία, οι υποθέσεις που κυρίως εκδικάζονται είναι: Διαφορές δανειοληπτών με Τράπεζες και με αντικείμενο τη μηνιαία δόση του δανείου και την επιμήκυνση του χρόνου αποπληρωμής του.

Κι αυτό γιατί οι Τράπεζες ζητούν για δόση όλο το μισθό του συνταξιούχου π.χ, ή του χαμηλόμισθου υπαλλήλου, που τόλμησαν, οι δύστυχοι, να φτιάξουν κι αυτοί ένα σπιτάκι με δάνειο από την Τράπεζα, που άλλοτε ήταν όλες τόσο πρόθυμες στη χορήγηση στεγαστικών, επιχειρηματικών, μέχρι και… διακοπο – δανείων!

Αλλ’ από τότε μέχρι σήμερα, «έρευσε πολύ νερό στο Σηκουάνα» και τα πράγματα άλλαξαν δραματικά και για τούς δανειολήπτες και για τις Τράπεζες, των οποίων άλλαξε, φαίνεται και η φιλοσοφία του κέρδους τους, γιατί ως τώρα, ξέραμε ότι οι Τράπεζες πουλάν και αγοράζουν χρήμα και ΟΧΙ ακίνητα, ενώ σήμερα όλοι γνωρίζουμε ότι έχουν γεμίσει ακίνητα, αντί για ζεστό χρήμα στα χρηματοκιβώτιά τους. Και στην προσπάθεια τους να επανέλθουν στο φυσικό τους αντικείμενο, «στραγγίζουν» το αίμα του φτωχού μισθωτού, ο οποίος πρώτα μεν είχε τη δυνατότητα να πληρώνει τη δόση του, σήμερα όμως χάρις στον κ. Κατρούγκαλο, τις συνεχείς μειώσεις των μισθών και την οικονομική πολιτική των… σοφών πλεονασμάτων (!) της Κυβέρνησης Τσίπρα, έπαυσε να έχει.

Σήμερα κι αυτοί που εργάζονται ή συνταξιοδοτούνται παίρνουν τόσο λίγα χρήματα, που μόλις αρκούν για την επιβίωσή τους. Και φτάνουν στα Δικαστήρια με τις Τράπεζες, για τον καθορισμό των δόσεων ή για την τραγική δήλωση του φτωχού δανειολήπτη, ο οποίος λέει: «Πάρτε το σπίτι μου. Τι άλλο να σας πω». Και ο δικηγόρος της Τραπέζης, στην προσπάθειά του να δικαιώσει την απαίτηση της Τράπεζας για μεγαλύτερο μηνιάτικο απαντάει: «Μα έχετε κι άλλο ακίνητο, στην οδό τάδε. Εκποιήστε το». Και ο σημερινός φτωχός, δανειολήτης διευκρινίζει: «Το είχα. Δεν το έχω πια. Μου το πήρε η Τράπεζα». Και ο συνήγορος του δανειολήπτη προσθέτει: «Το πούλησε η Τράπεζά σας», για να επανέλθει ο Τραπεζικός συνήγορος: «Α, ναι. Κατά σύμπτωση, το αγόρασα εγώ»!!!

Και φυσικά, το να πάρεις ένα ακίνητο στον κεντρικότερο και εμπορικότερο δρόμο μιας πόλης στην εξευτελιστική τιμή των 25 περίπου χιλιάδων, όταν ο ιδιοκτήτης του μπορούσε μ’ αυτό πουλώντας το στην πραγματική του αξία να εξοφλήσει το χρέος του, δεν είναι και η… αγιότερη πολιτική μιας χώρας, της οποίας, έτσι, άλλα είναι παιδιά και άλλα …παραπαίδια!

Θα πρέπει δε, από την Κυβέρνηση Μητσοτάκη, που ήρθε σαν «ήλιος της Δικαιοσύνης» στο ομιχλώδες τοπίο της προηγούμενης τετραετίας, να ελεγχθούν οι Τράπεζες, όπως ευτυχώς άρχισε να κάνει η Κυβέρνηση με τις εφόδους της σ’ αυτές, για να δει ο κοσμάκης, πού πήγαν τα σπίτια του και τα κατησχυμένα του ακίνητα! Και πώς γίνεται οι άνθρωποι να είναι ακόμα χρεωμένοι και μετά τις …χαριστικές (!) αγοραπωλησίες των ακινήτων τους από και προς τους οικείους των Τραπεζών. Είναι ένα βασικότατο κομμάτι ελέγχου της τραπεζικής διαχείρισης, των περιουσιών που κατέσχεσαν και αυτές αφορούν κυρίως, σε φτωχούς, έντιμους και συνεπείς δανειολήπτες, οι οποίοι σήμερα αδυνατούν να πληρώσουν τα μεγάλα ποσά που τους ζητάει η τράπεζα.

Και δίκαιο και συμφέρον των Τραπεζών πιστεύουμε πως είναι να εισπράττουν τις δόσεις, έστω και μικρότερα ποσά και για μεγαλύτερο χρόνο από τους χρεώστες, παρά να …ξεσπιτώνουν τον κόσμο και να γεμίζουν με ακίνητα που τα συνοδεύουν δάκρυα, πόνοι, κατάρες και βογγητά φτωχών ανθρώπων. Γιατί αυτοί είναι που θέλουν αλλά ΔΕΝ μπορούν να πληρώνουν όσα οι Τράπεζες ζητούν.

Όσο δε για τους πλούσιους και όσους εξ αυτών, εκ συστήματος κακοπληρωτές, μπορούν οι τράπεζες και να τους βρουν και να τους αναγκάσουν να πληρώσουν τα χρέη τους. Αυτοί είναι …αλλού. Δεν θα τους βρούνε στον …κοσμάκη που ξεροσταλιάζει στο Δικαστήριο και εκλιπαρεί για μικρότερη δόση και λίγα χρόνια παραπάνω, εκθέτοντας τη φτώχια του και την αδυναμία του. Εκεί υπάρχει εντιμότητα μεν, αδυναμία δε.

Και απ’ αυτόν τον κόσμο και τα σπίτια του οφείλουν οι Τράπεζες να κρατήσουν τα χέρια τους, τους οικείους τους και τους δικηγόρους τους μακριά. Γιατί πέραν των ανθρώπων υπάρχει και Θεός και η Δικαιοσύνη του είναι σκληρή επί αδίκων.