Οι λέξεις που δεν ξέρει ο Αλέξης…

Αν έβλεπε κάποιος πάνω στο γραφείο μου, την Κυριακή το πρωί, να με περιμένουν ΟΛΕΣ οι εφημερίδες, θα νόμιζε ότι δεν έχω τίποτε άλλο να κάνω. Συνήθεια σαράντα χρόνων, όχι απλώς ως υποχρέωσή μου. Σημαντικό να έχει κανείς συνολική εικόνα του Τύπου για τα θέματα που αξιολογεί ότι είναι πρωτεύοντα.

Γράφει η Άννα Παναγιωταρέα  

Ενώ οι παλιοί διευθυντές των εφημερίδων απαιτούσαν «αποκλειστικά ρεπορτάζ» ή συνεντεύξεις από πρόσωπα που βρίσκονταν στην επικαιρότητα, σήμερα τα ρεπορτάζ είναι σχεδόν πανομοιότυπα, οι δε συνεντεύξεις είναι επίπεδες. Μπαίνω στον πειρασμό να σκέφτομαι ότι στέλνονται οι ερωτήσεις και επιστρέφονται με τις απαντήσεις. Ωστόσο, μια συνάντηση μπορεί να κάνει μια συνέντευξη ενδιαφέρουσα, ακόμη κι αν ο συνομιλητής αρνηθεί να απαντήσει σε κάποια ερώτηση. Θα έλεγα κυρίως όταν αρνηθεί.. Τέλος πάντων, ας μη μιζεριάζω, κι ας μπω στην ουσία.

Και η ουσία είναι ότι ανοίγοντας την «Αυγή», βλέπω στην 6η σελίδα τη δήλωση Τσίπρα: «Δεν είναι ανικανότητα. Είναι εγκληματική ιδεοληψία». Μιλάει για την κυβέρνηση… Ας επαναλάβω: Ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης -και όχι μόνο στην ελληνική πολιτική σκηνή- δηλώνει ό,τι να ’ναι… δωρεάν. Κυρίως «παροχές» που εκείνος δεν έδωσε όταν βρισκόταν στην εξουσία!

Κατ’ αρχάς, θα έπρεπε να υπάρχει κάποιος πλάι στον Τσίπρα για να τον συμβουλεύεται πριν κάνει δηλώσεις. Δεν θα είναι ούτε ο πρώτος ούτε ο τελευταίος, ειδικά όταν δεν έχει ολοκληρωμένη άποψη για το αντικείμενο που επιλέγει να ασκήσει αντιπολίτευση. Και το κυριότερο: να αποφεύγει τις λέξεις που έχουν πιστοποιηθεί όχι μόνον από τους δημοσιογράφους ή και τους πολιτικούς αναλυτές- από τους πολίτες ότι περιγράφουν τη δική του πολιτική.

Το να αναφέρεται ο Τσίπρας στον Μητσοτάκη ή στην κυβέρνηση για ιδεοληψία είναι σα να χρεώσουν στον ίδιο… φιλελευθερισμό. Η έννοια της ιδεοληψίας συνοδεύει την Αριστερά, και δη την κομμουνιστική Αριστερά, ως εξάρτημα της πολιτικής της σχεδόν από τα μέσα της δεκαετίας του 1920. Δηλαδή, όπως συμβαίνει σε όλες τις ολοκληρωτικές ιδεολογίες.

Αλλά δεν έφτασε στον αρχηγό του ΣΥΡΙΖΑ η χρήση της λέξης «ιδεοληψία» για να καταγγείλει την κυβέρνηση. Τη συνόδευσε και με επίθετο προσδιορισμό: «εγκληματική». Αν ένας πολιτικός στην Ελλάδα δεν πρέπει ΠΟΤΕ να συνοδεύσει οποιοδήποτε ουσιαστικό με το επίθετο «εγκληματικός», αυτός είναι ο τέως πρωθυπουργός.

Τι σημαίνει «εγκληματικός» για τον πολίτη που τον ακούει; Η πλημμύρα στη Μάνδρα που έπνιξε 26 ανθρώπους. Η φωτιά στο Μάτι που δολοφόνησε 101 ανθρώπους. Μιλάμε για εγκλήματα κατά της ανθρὠπινης ζωής. Εγκληματική είναι η επτάμηνη «διαπραγμάτευση» 2015, που γονάτισε την οικονομία μας.

Εγκληματική ιδεοληψία ΔΕΝ μπορεί να είναι η πανδημία που σαρώνει τον κόσμο, όταν η Ελλάδα βρίσκεται στις τελευταίες θέσεις. Απλά πράγματα, κύριε Τσίπρα μου…

Ελεύθερος Τύπος

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για να μειώσει τα ανεπιθύμητα σχόλια. Μάθετε πώς υφίστανται επεξεργασία τα δεδομένα των σχολίων σας.