Ο ΣΥΡΙΖΑ αντίδοτο στην πλήξη

Γράφει ο Δημήτρης Τζελέπης, Φοιτητής Γλώσσας Φιλολογίας και πολιτισμού παρευξείνιων χωρών

«Είμαστε αλευρωμένοι, αλλά δεν θα μας περνάνε και για μυλωνάδες» ισχύει στην κυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ. Τα θέματα που βάζουν στην ημερήσια διάταξη είναι αυτά που θέλουν και δημιουργούν πανικό στην κοινωνία και όχι μόνο.

Ναι, θα μου πείτε μερικά είναι για τους ιστορικούς, άλλα θα τα  βρει η υπηρεσία που λένε και στο στρατό και τα υπόλοιπα θα τα λύσουμε με διχαστικό τρόπο.

Το καλοκαίρι συζητούσαμε για τον κομμουνισμό και τον ναζισμό, δυο ιδεολογίες που είναι ακριβώς οι ίδιες στον πυρήνα τους, αλλά διαφέρουν στην  κοσμοθεωρία τους. Ωραία, αλλά και οι δύο εγκλήματα έκαναν. Αυτές τις ημέρες ο Παππάς  μας είπε ότι δεν υπάρχει ενδιάμεσος  δρόμος ανάμεσα στα πολυβόλα και στους εκτελεσθέντες.

Αυτά τα θέματα ενδιαφέρουν την μάζα, αλλά η στιγμή αυτή είναι λίγο άκαιρη.

Άλλο θέμα που θέλουν να κάνουν θέμα και να το μεγεθύνουν και του δίνουν έκταση είναι ότι ο Άδωνις ελέγχει τα εσωκομματικά της ΝΔ. Τα περί ΛΑΟΣ και δεξιότερα της δεξιάς μάλλον αγγίζουν λίγους και ίσως είναι  οι τελευταίες προσπάθειες  να συσπειρώσουν την κομματική βάση τους.

Πώς τα φέρνει μερικές φορές η ζωή; Να διαδηλώνεις, να φωνάζεις και να δικάζεις εικονικά τον Κλίντον και μετά από χρόνια να επισκέπτεσαι το άντρο του καπιταλισμού και του ιμπεριαλισμού. Η μέγα αντίθεση. Να δηλώνεις ότι μοιράζεσαι τις ίδιες αξίες με τον Τραμπ, ενώ ένα χρόνο πριν έλεγες ότι είναι το «κακό» που εύχεσαι να μην συμβεί.

Γυρνάει ο πρωθυπουργός από την Αμερική και μερικοί του ΣΥΡΙΖΑ πήγαν στην Μακρόνησο να δηλώσουν ότι δεν ξεχνάνε τι πέρασαν και ότι είναι ανυπότακτοι. Από την μία με τον ιμπεριαλισμό και από την άλλη στα όπλα.  Δεν μπορεί όμως να είναι με τον Τραμπ την Δευτέρα και την Τετάρτη να είναι με τα όπλα.

Τελικά ο ΣΥΡΙΖΑ βρήκε τον ατλαντισμό του ή ακόμη  τον ψάχνει; Προδότη τον φωνάζουν οι αριστεροί που είναι στον δρόμο και έτσι θα τον αντιμετωπίζουν από εδώ και πέρα. Μόνο αυτό όμως πρόδωσε ο πρωθυπουργός; Όχι φυσικά. Μνημόνιο υπέγραψε, συντάξεις έκοψε, την παιδεία την έχει αφήσει στο έλεος και την υγεία σε έναν γιατρό σαν τον Πολάκη.

Πέρυσι τέτοιο καιρό υμνούσε τον Φιντέλ στην Αβάνα. Hasta la Victoria Siempre μέχρι την τελική νίκη, αλλά ποια είναι η τελική νίκη;  Ο αυταπατώμενος πρωθυπουργός που κυβερνούσε με κραυγές και πίστευε τον καθένα, μπορεί να φτάσει στην τελική νίκη;   Ή μήπως είναι αυτό που έχουν πει και οι ίδιοι στον ΣΥΡΙΖΑ ότι είμαστε στην κυβέρνηση, αλλά δεν έχουμε πάρει την εξουσία ακόμη.

Ο πατέρας της πολιτικής  επιστήμης ο Μακιαβέλι έλεγε ότι «μπορείς να ξεκινήσεις έναν πόλεμο όποτε θέλεις, αλλά δεν τελειώνει όποτε θέλεις». Οι ίδιοι θα πάνε έτσι με αυτό το κλίμα μέχρι τις εκλογές και μόλις χάσουν θα φύγουν με κρότο. Εάν δεν, αλίμονο  μας  μετά.

Αυτοί έχουν επιλέξει μέρος και πλευρά,  οι πολίτες;

ΥΓ: Με τον ΣΥΡΙΖΑ δεν θα πλήξουμε, είναι αντίδοτο στην πλήξη.  Με τον Τραμπ και με τον Μπελογιάννη, με την αντίσταση, αλλά συνεργασία πιστή με την Γερμανία για το μνημόνιο.

ΥΓ2: Κύριε Παππά εσείς δεν είστε που συνεργάζεστε με την Γερμανία για την υλοποίηση του μνημονίου; Και ο πρωθυπουργός εκθείαζε τον Σόιμπλε; Οι καλύτεροι συνεργάτες των Γερμανών και οι καλύτεροι φίλοι τους.