Ο μικρός «Οδυσσέας» βούλιαξε στην Ιθάκη
Γράφει ο Διονύσης Καραχάλιος, Δικηγόρος
Αλλιώς την φανταζόταν την 21η Αυγούστου ο ανώριμος μικρός των 44 ετών! Και αλλιώς του βγήκε ο «πηγαιμός» στην Ιθάκη, όπου πίστευε ότι θα ξεκινούσε ένα νέο συριζαϊκό αφήγημα για την λαϊκό ηγέτη, που αφού πάλεψε με όλα τα θεριά της Ευρώπης, σ’ ένα άνισο αγώνα όπου ξόδεψε όλη την …ευφυΐα του (εδώ γελάμε υποχρεωτικά….) και τον αριστερό δυναμισμό του, απήλλαξε την χώρα από τα κατάπτυστα μνημόνια και οδηγεί πλέον τον λαό εκ του ασφαλούς στην λεωφόρο των σοσιαλιστικών πεπρωμένων του…
Και μόνον η θλιβερή εικόνα, που δεν μπόρεσαν να βελτιώσουν οι υποτακτικοί της ΕΡΤ, ενός Τσίπρα που στεκόταν σαν κρεμασμένος, με συνοφρυωμένο και σχεδόν νυσταγμένο ύφος, με τα διαρκώς κινούμενα από αμηχανία χέρια του και την μάλλον κουρασμένη εκφορά του λόγου του, ήταν αρκετή για να μεταδοθεί ένα μήνυμα απόγνωσης και αγωνίας, εντελώς ξένο από αυτό που σκόπευαν και ήθελαν να μεταδώσουν.
Το περιεχόμενο του «διαγγέλματος» αντάξιο του επιπέδου του ανδρός: Μείγμα πολυκαιρισμένου φανατισμού, ιδεολογικής ακαμψίας, πνευματικής ανυδρίας και ψυχονευρωτικής καταπίεσης, που προφανώς του δημιουργούσε συνειρμικά η χρονική σύμπτωση του «πανηγυριού» με την επέτειο της συντριβής των ομοϊδεατών του στο Βίτσι και στον Γράμμο…
Ο άνθρωπος που στιγμάτισε την πρωθυπουργία του με την αναγωγή της χονδροειδούς και ξεδιάντροπης εξαπάτησης της κοινωνίας σε κυρίαρχη πολιτική συμπεριφορά, με την ανερυθρίαστη “kolotumba”, την οποία κατέστησε παγκοσμίου κύρους όρο για την εν μια νυκτί οσφυοκαμπτική και δουλόφρονα μεταστροφή απόψεων και με την επιβάρυνση της ελληνικής οικονομίας με έναν βαρύτατο λογαριασμό μεταξύ 86 και 200 δις ευρώ, είχε το απύθμενο θράσος να γυρέψει στην Ιθάκη την «επιστροφή» του στο οργιαστικό αντιπολιτευτικό του παραλήρημα των ετών 2012-2015, που τον οδήγησε στην εξουσία…
Τίποτε από το «διάγγελμα» Τσίπρα δεν απέβλεπε στην δημιουργία κλίματος εθνικής ενότητας, καλλιέργειας αισιοδοξίας και ελπιδοφόρας προοπτικής για το μέλλον. Ο θρασύτατος άλλοτε καταληψίας, πιστός στην ολοκληρωτική λογική του «ή εσείς ή εμείς» και του «ή θα μας τελειώσουν ή θα τους τελειώσουμε», αφού λίγες ημέρες πριν είχε σοκάρει την ελληνική κοινωνία με την αναλγησία και τον κυνισμό του για την τραγική απώλεια 100 ανθρώπων στην Ανατολική Αττική, φρόντισε απλά να υπενθυμίσει ότι είναι και παραμένει ένας αμετανόητος μπολσεβίκος: Διαρκές μίσος για τους αντιπάλους του, συστηματική καλλιέργεια διχαστικής λογικής ως αντίδοτο στην ανυπαρξία κυβερνητικής ικανότητας και αποτελεσματικότητας, χονδροειδείς απειλές, κυνήγι μαγισσών και αναμόχλευση των συμπλεγματικών βιωμάτων του, από τα οποία προφανώς δεν μπορεί να απαλλαγεί εξ αιτίας της αμάθειας, της μονολιθικότητας και της κοινωνικής του ακαμψίας…
Το γεγονός ότι μετά την Ιθάκη, το κυρίαρχο ζήτημα που φαίνεται να απασχολεί τον ΣΥΡΙΖΑ και την ηγεσία του είναι το δίλημμα μεταξύ της παραμονής του Σκουρλέτη σε υπουργική θέση και της μεταφοράς του στον κομματικό μηχανισμό, αναδεικνύει την τραγικότητα του προβλήματος που αντιμετωπίζει η χώρα: Εξακολουθεί να κυβερνάται από ένα πρωθυπουργό που, επειδή βούλιαξε στην Ιθάκη, προσπαθεί να διασωθεί μέσα από την «σωτηρία» που μπορεί να του προσφέρει η «αξιοποίηση» ενός Σκουρλέτη …
