Ο εκσυγχρονισμός πέτυχε, αλλά ο ασθενής πέθανε

Γράφει ο Απόστολος Τσιμογιάννης, Υπτγος ε.α.

«Για όλα φταίει ο Καραμανλής». Αυτό είναι το συμπέρασμα από τη πρόσφατη συνέντευξή του  πρώην πρωθυπουργού κ. Κ. Σημίτη στην εφημερίδα «ΤΑ ΝΕΑ». Και συμπληρώνω εγώ, ότι φταίνε και τα 3.359.682 ψηφοφόροι που στήριξαν το 2004, την προοπτική μιας νέας Ελλάδας, αηδιασμένοι προφανώς απ’ ότι είχε προηγηθεί. Επισημαίνω ότι ο αριθμός αυτός είναι ο μεγαλύτερος στη μεταπολίτευση, αφού ακόμα και ο «λαοπρόβλητος» Α. Παπανδρέου , στις εκλογές του 1981, είχε ψηφιστεί από 2.726.309 ψηφοφόρους.

Τι να πρωτοθυμηθεί κανείς από τη περίοδο του εκσυγχρονισμού ; Ας απαριθμήσουμε τα σημαντικότερα «κατορθώματα» της εποχής.

Τα ΙΜΙΑ και η αποδοχή των γκρίζων ζωνών. Οι σημαίες που τις πήρε ο αέρας και οι τρείς νεκροί αξιωματικοί.

Οι συνομιλίες στη Μαδρίτη, όπου ο τότε πρωθυπουργός αποδέχτηκε και νομιμοποίησε τα δικαιώματα των Τούρκων στο Αιγαίο.

Το σκάνδαλο του χρηματιστηρίου που εξαφάνισε περιουσίες.

Η ανάδειξη πάσης φύσεως και αμφιβόλου ηθικής, παρασιτικών και κρατικοδίαιτων επιχειρηματιών, τα λεγόμενα «λαμόγια», που πλούτισαν άκοπα, εις βάρος της πατρίδας, αλλά κυρίως διέφθειραν συστηματικά την Ελληνική κοινωνία .

Το πάρτυ των εξοπλισμών και η θέσπιση των αντισταθμιστικών ωφελημάτων (ΑΩ), μέσω των οποίων διακινούνταν οι μίζες, αντί να αναλαμβάνεται υποκατασκευαστικό έργο, όπως κάνει η Τουρκία. 

Οι συζητήσεις με τη Τουρκία στο Ελσίνκι, το 1999, με προοπτική προσφυγής στη Χάγη, που δεν ολοκλήρωσε ο ίδιος ο κ. Σημίτης στη θητεία του μέχρι το 2003, αλλά βλέποντας την επερχόμενη εκλογική καταστροφή, χάρισε το «δαχτυλίδι», στον εκλεκτό ΓΑΠ, για να έρχεται τώρα να κατηγορεί τον κ. Κ. Καραμανλή.

Η νόθευση των εκλογικών αποτελεσμάτων του 2000, γεγονός που επιβεβαιώθηκε στη δίκη Τσοχατζόπουλου.

Η πρόχειρη και δόλια ένταξη της χώρας στο Ευρώ καθώς επίσης η μη λήψη προστατευτικών μέτρων στη συνέχεια για να εξισορροπηθεί η δυσμενής ισοτιμία, η αδικαιολόγητη αύξηση των τιμών, η αλόγιστη σπατάλη και η δημιουργία κλίματος εύκολου πλουτισμού μέσω δανείων.

Το κατάπτυστο σχέδιο ΑΝΑΝ, η υποστήριξη του οποίου ήταν το δώρο στους δυτικούς συμμάχους, που τότε , εν αντιθέσει με σήμερα, ήταν ιδιαίτερα φιλικοί με τη Τουρκία  ώστε να μην υπάρξουν εμπόδια στην είσοδο της Κύπρου στην ΕΕ. Η αναμονή έγκρισής του ήταν άλλωστε ο κύριος λόγος που η Τουρκία αδράνησε στις συζητήσεις για προσφυγή στη Χάγη, αφού θα έπαιρνε αυτό που ήθελε και πολύ παραπάνω, χωρίς να εμπλακεί σε διαπραγματεύσεις. Έτσι θα είχε εξασφαλίσει , τον απόλυτο έλεγχο της Κύπρου και βεβαίως των κοιτασμάτων αερίου, αποφεύγοντας τους σημερινούς μπελάδες.

Αδυνατώ να καταλάβω γιατί αυτοί οι δήθεν προοδευτικοί, όταν διαπιστώνουν την αδυναμία τους, προσπαθούν να κρυφτούν πίσω από το «κράτος της δεξιάς» και τους ηγέτες της, για να τρομάξουν τον κόσμο.

Μάλλον όταν ήταν μικροί διάβαζαν περισπούδαστες θεωρίες του διεθνισμού και δεν έδιναν σημασία στις συντηρητικές φωνές της μαμάς τους, που προσπαθούσε να τους μιλήσει για τους διδακτικούς μύθους του Αισώπου. Παρότι θεωρούν τους εαυτούς τους ρεαλιστές , είναι ανίκανοι ν’ αντιληφθούν τις πραγματικότητες και φοβούμενοι την ολοκληρωτική εξαφάνισή τους προβαίνουν σε δηλώσεις , προφητείες και ισχυρισμούς περί «επώδυνων συμβιβασμών». Ίσως φοβούνται περισσότερο μήπως αποκαλυφθούν οι αλήθειες που τους καίνε και τα ψέματα που ξεστομίζουν. Ματαιοπονούν και επιβεβαιώνουν την ακαταλληλότητά τους.