Να στηριχθεί ο Μπακογιάννης, αλλά…

Γράφει ο Ευπατρίδης

Να ξεκαθαριστεί καταρχάς ότι όλοι θέλουμε να κερδίσει η ΝΔ ξανά το δήμο Αθηναίων. Όχι τόσο για κομματικούς λόγους, όσο για να τελειώσει η μακρά διοίκηση του μεγαλύτερου δήμου της χώρας βάσει ιδεών ψευτοπροοδευτικών και εναλλακτικών, που είχαν τα αποτελέσματα που όλοι βλέπουμε στις υποδομές, στην καθαριότητα, στην ασφάλεια κοκ.

Για αυτό και από τη στιγμή που η ηγεσία του κόμματος επέλεξε τον Κώστα Μπακογιάννη να διεκδικήσει τη δημαρχία, προφανώς και αυτός πρέπει να στηριχθεί. Προκειμένου η επικράτησή του να στείλει ένα ισχυρό μήνυμα τόσο αντικυβερνητικό όσο και πραγματικής αλλαγής στο δήμο.

ΑΛΛΑ

Εκεί ακριβώς έγκειται το πρόβλημα. Στο γεγονός πως με τις υπάρχουσες συνθήκες, που το σύνολο της παράταξης καίγεται να κερδηθεί ο δήμος, ο υποψήφιος της παράταξης φαίνεται να έχει ένα εύκολο έργο. Αν δεν είναι δεδομένο ότι θα εκλεγεί, σίγουρα έχει μεγάλες πιθανότητες, πολύ μεγαλύτερες από τις προηγούμενες ή τις προγενέστερες εκλογές. Σε μεγάλο βαθμό δηλαδή, του προσφέρεται έτοιμος δημαρχιακός θώκος στο μεγαλύτερο δήμο της χώρας.

Με τα παραπάνω δεδομένα, η επιλογή ως υποψηφίου ενός ανθρώπου που έχει συγγενική σχέση με τον Κυριάκο Μητσοτάκη αναπόφευκτα δίνει παντού το μήνυμα ότι πρόκειται για μια ενίσχυση του ανιψιού από το θείο του. Έτι περισσότερο όταν ο Κώστας Μπακογιάννης έχει καταστήσει σαφές ότι έχει ηγετικές βλέψεις για το μέλλον. Και ο δήμος Αθηναίων ανέκαθεν αποτελούσε ένα ιδανικό σκαλοπάτι για όποιον ήθελε να μεταπηδήσει από την τοπική αυτοδιοίκηση στην κεντρική πολιτική. Φαίνεται δηλαδή παντού ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης προωθεί τον ανιψιό του, προσφέροντάς του, αν όχι χαρίζοντας, μια θέση που θα του είναι εξαιρετικά χρήσιμη όταν θελήσει στο μέλλον να διεκδικήσει την ηγεσία της παράταξης.

Ο Κυριάκος Μητσοτάκης έχει προσπαθήσει όλο αυτό το διάστημα να δείξει ότι ο ίδιος δεν αποτελεί προϊόν οικογενειοκρατίας. Ότι αναδείχθηκε με την αξία και τη δουλειά του κι όχι με το όνομά του. Και έχει αναλάβει πολλές πρωτοβουλίες σε κατεύθυνση απαγκίστρωσης του ατόμου του από την οικογένειά του, πάντα με την πολιτική έννοια. Με αποκορύφωμα την ξεκάθαρη δέσμευσή του πως ούτε η Ντόρα Μπακογιάννη ούτε άλλος συγγενής του πρόκειται να συμμετάσχουν στην κυβέρνηση του.

Η επιλογή όμως του ανιψιού του για την υποψηφιότητα του δημάρχου Αθηναίων αποτελεί ένα βήμα στην αντίθετη κατεύθυνση, που δίνει το αντίθετο μήνυμα. Κι αν ισχύουν όσα λέγονται για τον Κώστα Μπακογιάννη, περί επιτυχημένης θητείας του στις προηγούμενες θέσεις, αποτελεί πρώτα απ’ όλα μια αδικία για τον ίδιο. Γιατί δεν επιλέχθηκε να δώσει μια μάχη δύσκολη ή αμφίρροπη, αλλά μια μάχη σε μεγάλο βαθμό κερδισμένη.

Ο Κώστας Μπακογιάννης λογικά θα εκλεγεί δήμαρχος. Και με καλό ποσοστό. Δε θα είναι όμως μια νίκη που θα πάρει με το σπαθί του. Ούτε η στήριξη που θα λάβει από το σύνολο της παράταξης θα είναι αληθινή. Θα είναι το αποτέλεσμα της απόλυτης βούλησης της βάσης μας να στείλει ένα καθαρό αντικυβερνητικό μήνυμα και να αλλάξει το καθεστώς του Δήμου. Θα είναι εν πολλοίς μια στήριξη αναγκαστική, ένας μονόδρομος. Την οποία θα εκμεταλλευτεί για να εκλεγεί.

Δε βαριέσαι. Πάνω απ’ όλα να φύγει ο ΣΥΡΙΖΑ. Μετά βλέπουμε.