Μέσα κοινωνικής δικτύωσης και ρυθμιστικές αρχές
Γράφει ο Βαγγέλης Αντωνιάδης
Απέναντι στις προπαγανδιστικές εκστρατείες που εξαπολύονται στο διαδίκτυο και σε όλα τα φαινόμενα ομαδικής παράκρουσης και συλλογικής παράνοιας που παρατηρούνται στα Social Media και διάφορους άλλους ιστοχώρους. Τίθενται ισχυρά διλλήμματα για το ποιες τελικά οφείλουν να είναι οι μέθοδοι αναχαίτισης τους.
Ίσως το πλέον κυρίαρχο είναι αν πρέπει τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης να αυτορυθμιστούν ή αν είναι τελικά απαραίτητο η λειτουργία τους να ρυθμίζεται από τις ρυθμιστικές αρχές των εθνικών κρατών και των υπερεθνικών οργανισμών όπως η Ευρωπαική Ενωση.
Ηδη τον τελευταίο χρόνο οι ρυθμιστικές αρχές κινούνται δυναμικά στην κατεύθυνση πιο ενεργητικών ρυθμίσεων στο Διαδίκτυο και η ανεξέλεγκτη και συχνά επικίνδυνη κατάσταση στα Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης ήταν ένας από τους παράγοντες που οδήγησαν σ αυτή την εξέλιξη.
Αυτή η τάση είναι ιδιαίτερα εμφανής στο πλαίσιο που θεσμοθέτησε η Ευρωπαική Ένωση για τις ψηφιακές υπηρεσίες.
Όμως είναι απαραίτητο να εστιάσουμε και σε άλλες νοσηρές καταστάσεις και να δρομολογήσουμε την αντιμετώπιση τους.
Είναι απολύτως προφανές πως οι ρυθμίσεις δεν θα περιοριστούν στα Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης, αλλά επεκταθούν. Ήδη πολλοί υποστηρίζουν πως η δεκαετία του 2020 πρόκειται να είναι η δεκαετία των τεχνολογικών ρυθμίσεων.
Όμως είναι απαραίτητο οι εταιρείες τεχνολογίας να συνεχίσουν εθελοντικά να απολαμβάνουν περισσότερες ευθύνες.
Ίσως το πλέον νευραλγικό χαρακτηριστικό για την στρατηγική καταπολέμησης των εκστρατειών προπαγάνδας αποτελεί η ικανότητα εντοπισμού τους στο Διαδίκτυο, ακριβώς την στιγμή που εξαπολύονται. Ικανότητα που σαφώς προυποθέτει την παιδεία των ανθρώπων στα Μέσα Μαζικης Ενημέρωσης και τα Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης και ταυτόχρονα απαιτεί αποτρεπτική ικανότητα από τις εθνικές κυβερνήσεις και ισχυρά αντανακλαστικά προκειμένου να υπάρξει άμεση αντίδραση όταν τρίτες δυνάμεις, επιχειρούν να παρέμβουν στις δημοκρατικές διαδικασίες. Επομένως είναι αναγκαία η εκπόνηση μίας ευρύτερης στρατηγικής που θα διαμορφώνει ένα σαφές θεσμικό πλαίσιο συνεργασίας πολιτικών δυνάμεων, κυβερνήσεων, εταιρειών του τεχνολογικού κλάδου και της κοινωνίας των πολιτών.
