Κυριάκος Μητσοτάκης ή, άλλως,”one man show”!..

Γράφει η Κρινιώ Καλογερίδου (Βούλα Ηλιάδου, Συγγραφέας)

Η αλήθεια είναι ότι σε ανύποπτο πολιτικά χρόνο (2013) είχα διαγνώσει ως… γιατρός, αν και δεν είμαι, τις ηγετικές του ικανότητες και τις είχα καταθέσει στη Διεύθυνση του Γραφείου του με τη σύσταση να τις καλλιεργήσει.

Και η ”διάγνωση” εκείνη έγινε με βάση τις αρετές (υπευθυνότητα κι αποφασιστικότητα) που είχε επιδείξει ο Κυριάκος Μητσοτάκης σαν υπουργός Διοικητικής Μεταρρύθμισης και Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης της κυβέρνησης Σαμαρά, με τον οποίο γεφύρωσε έγκαιρα τις διαφορές που τον χώριζαν και είχαν μετατρέψει σε συγκρουσιακές τις άλλοτε φιλικές σχέσεις του π. πρωθυπουργού με την οικογένεια του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη.

Διορατική η τακτική του Κυριάκου, που έδειχνε από τότε την πολιτική ευφυία ενός νέου και φερέλπιδος πολιτικού. Η ”διάγνωση” της εξελικτικής του πορείας, ως εκ τούτου, δεν είχε να κάνει με συναισθηματικού τύπου αβρότητες ή ”αυλικές” κολακείες. Πολύ περισσότερο με τη στοίχισή μου στο άρμα του (νεο)φιλελευθερισμού, αν υφίσταται τελικά αυτός ο όρος, που από πολλούς διαψεύδεται.

Στο άρμα, δηλαδή, της κατά Μάνον φιλοσοφίας (που είχε αρκετά θετικά, μεταξύ μας, αλλά μη αποδεκτά απ’ την ελληνική κοινωνία στοιχεία, λόγω της – κατά ΠΑΣΟΚ και Αριστεράς – ”κοινωνικής αναλγησίας” της ).

Παρά ταύτα όμως, ο Κυριάκος Μητσοτάκης πέτυχε τεχνηέντως να μην ταυτιστεί ή να ξεχαστεί καλύτερα ότι ταυτίστηκε με τον πυρήνα της (νεο)φιλελεύθερης πολιτικής του πατέρα του, παρ’ ό,τι σαν υπουργός ο ίδιος είχε αναστατώσει το σύμπαν με τα τολμήματά του [κλείσιμο ΕΡΤ μετά τις ”μαγκιές” των συνδικαλιστών της, 4.000 απολύσεις το ’13 και 11.000 το ’14 (από ΕΑΣ, ΕΛΒΟ, Ν.Π.Ι.Δ, ΔΕΚΟ κλπ), εφαρμογή της κινητικότητας στο Δημόσιο και της αξιολόγησης του προσωπικού στα Νομικά Πρόσωπα Ιδιωτικού Δικαίου].

Οι φανατικοί πολιτικοί του αντίπαλοι, ασφαλώς, τις κρατάνε ακόμα ”μανιάτικο” εκείνα τις ηχηρές αποφάσεις του, που έφεραν τα πάνω κάτω στην ελληνική κοινωνία. Αποφάσεις που τους έκαναν να τον αποκαλούν ”γνήσιο τέκνο του πατέρα του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη και πολιτικό τέκνο του ”εχθρού” του (Αντώνη Σαμαρά).

Κι αυτό γιατί ο τελευταίος εκπροσωπούσε, κατά τη γνώμη τους – με αφορμή και την υπογραφή του στη συμφωνία για τις βάσεις των ΗΠΑ (8.7.1990) – όχι μόνο το συντηρητικό και πατριωτικό κομμάτι της ΝΔ, αλλά και το ”σκληρό (νεο)φιλελεύθερο και φανατικά αμερικανόφιλο think tank”, που στηριζόταν απ’ την οικογένεια Μητσοτάκη.

Όλα αυτά όμως τα των σκληρών αποφάσεων του Κυριάκου στην Εσωτερική πολιτική το ’13-14 καλύφθηκαν γρήγορα απ’ την επόμενη εντυπωσιακή κίνησή του (2015) να μην ψηφίσει για ΠτΔ τον Προκόπη Παυλόπουλο, διαφοροποιούμενος απ’ το κόμμα του και τον Α. Σαμαρά για τους λόγους που είχε επικαλεστεί τότε και που συμμεριζόμουν κι εγώ ανέκαθεν, πράγμα που τον έκανε αξιοπρόσεκτο και τον ανέβασε άρδην στην εκτίμησή μου.

Ο Κυριάκος Μητσοτάκης έδειχνε την πυγμή του στα δύσκολα κι αυτό προοιωνιζόταν, αν μη τι άλλο, ότι θα έκανε καριέρα πολιτικού όχι με βάση το επίθετο, αλλά το μικρό όνομά του. Μετά την παραίτηση Σαμαρά τον Ιούλιο του ’15, ο δρόμος για την αρχηγία της ΝΔ είχε ανοίξει, παρά τον πόλεμο που του γινόταν και τον χλευασμό που εισέπραττε – ως υποψήφιος… ”Κούλης” – με την υποβολή της υποψηφιότητάς του.

Η θριαμβευτική εκλογή στην ηγεσία της ΝΔ έκλεισε πολλά στόματα που τον ήθελαν ”outsider” και άνοιξε διάπλατα τις προοπτικές για επικράτηση του κόμματός του στις εκλογές που θα γίνονταν στο τέλος της (”αριστερής”) τετραετίας. Η νίκη της 7ης Ιουλίου το επιβεβαίωσε και ήταν μεγαλειώδης αφού εξασφάλιζε τη πολυπόθητη αυτοδυναμία στην ΝΔ με το εκπληκτικό για τα δεδομένα ποσοστό 39,85% (158 έδρες).

Το ”outsider” για την αρχηγία της Αξιωματικής αντιπολίτευσης έγινε πρωθυπουργός της χώρας με ξεκάθαρη λαϊκή εντολή, αλλά χωρίς να χαίρει της απόλυτης εμπιστοσύνης της πλειοψηφίας της κοινωνίας μας, που δέχτηκε μάλλον μουδιασμένη την νίκη αυτή μετά την κατάρρευση των ελπίδων και προσδοκιών της απ’ την προηγούμενη διακυβέρνηση του Αλέξη Τσίπρα.

Ανεξάρτητα πάντως απ’ τις πολιτικές προτιμήσεις του κόσμου, ο ”Κούλης” του… 16ου (της ΝΔ) ξάφνιασε ευχάριστα τους περισσότερους, καθώς προσαρμόστηκε αμέσως στον ρόλο του και κατάφερε να βάλει σε λειτουργία τον κρατικό μηχανισμό απ’ το πρώτο κιόλας τρίμηνο διακυβέρνησής του κλείνοντας το στόμα των πολιτικών αντιπάλων του, που τον υποτιμούσαν προκαταβολικά.

Όχι ότι δεν έκανε λάθη… Έκανε, δεν τα απέφυγε. Και γι’ αυτό τα άκουσε κανονικά (”Όχι σκανδαλώδεις «αντιγραφές» της ατζέντας του προκατόχου σας, κύριε Μητσοτάκη…”, antinews.gr, 15/8/’19) από εμένα τουλάχιστον, που ήθελα να προλάβω τα χειρότερα.

Και τα χειρότερα ήταν μια διακυβέρνηση πανομοιότυπη με εκείνην του Αλέξη Τσίπρα στα κορυφαία τουλάχιστον θέματα [όπως αυτά της Εξωτερικής πολιτικής (μεταναστευτικό κι ελληνοτουρκικά)] ή μια κηδεμονευόμενη από την Ντόρα πολιτική, μια που είναι δύσκολο να ξεφύγει κανείς από το… εύρος της επιρροής της, πολύ περισσότερο αν έχει μαζί της σχέση συγγενική…

Κι από αυτήν την επιρροή, δυστυχώς, δεν μπόρεσε να ξεφύγει ο Κυριάκος για κάποιο χρονικό διάστημα, μέχρι που μας έφερε σχεδόν στα όρια της αγανάκτησης με την εμμονή του για παραπομπή των ελληνοτουρκικών διαφορών μας στη Χάγη, τη στιγμή που η πρωθυπουργική αδελφή κι ένας δυο άλλοι ακόλουθοι εμφανίζονταν ως λαγοί της κυβέρνησης (Δεκέμβριος ’19) σε ευήκοα της πολιτικής της και της πολιτικής των ξένων ”φίλων” μας ΜΜΕ…
Αυτά ως την υπογραφή του τουρκολιβυκού μνημονίου (Ιανουάριος 2020), που έγινε αφορμή για την ανάδειξη του ”one man show” του Κυριάκου, αφού μετά τον αιφνιδιασμό του ΥΠΕΞ, ανέλαβε πολλαπλούς ρόλους ο ίδιος – πέραν των πρωθυπουργικών καθηκόντων του – για να αποκαταστήσει την ολιγωρία του εν λόγω υπουργείου και άλλων… συνεργαζόμενων με αυτό.

Ανέλαβε πρώτα απ’ όλα ρόλο επικουρικό στο υπουργείο Δημόσιας τάξης και Ασφάλειας λόγω της έκρηξης του μεταναστευτικού, σε συνδυασμό με τα γεγονότα στον Έβρο που έκαναν επιτακτική την αποτροπή παραβίασης των συνόρων μας απ’ τις ορδές λαθρομεταναστών τους οποίους εργαλειοποιεί μονίμως σε βάρος μας η Άγκυρα, βάσει της πολιτικής αναθεωρητισμού της.

Η παρέμβαση Μητσοτάκη στο μεταναστευτικό επί το αυστηρότερο και… Σαμαρικότερο δεν ήρθε τυχαία, αλλά λόγω της παρατεταμένης αδυναμίας αντιμετώπισής του από τους καθ’ ύλην υπεύθυνους να το αντιμετωπίσουν.

Αυτήν την αδυναμία αποδοκίμασαν άλλωστε δημοσκοπικά και οι ψηφοφόροι ακόμα της ΝΔ, βλέποντας την κυβέρνηση να βαδίζει στα χνάρια της αποτυχημένης πολιτικής της προηγούμενης και να επιλέγει να λύσει το θέμα της αύξησης των ροών με τη μεταφορά μεταναστών και προσφύγων στην ενδοχώρα.

Ήταν μια στάση εθνικής ευθύνης, ευφυής και αποφασιστική η αλλαγή πολιτικής του Κυριάκου Μητσοτάκη στο μεταναστευτικό, καθώς ακουμπούσε και τον πυρήνα των ελληνοτουρκικών σχέσεων και των ευθυνών της Ενωμένης Ευρώπης η οποία παρακολουθούσε αμήχανη και αμέτοχη μέχρι πρότινος τα τεκταινόμενα στον Έβρο και τα νησιά μας.

Ο πρωθυπουργός πέτυχε αναμφίβολα το ιδανικότερο για τη περίπτωσή μας αποτέλεσμα, δεδομένου ότι οι εκβιασμοί της Άγκυρας καθημερινά είχαν φτάσει στο απροχώρητο και οι πιέσεις της δια των προσφύγων και μεταναστών στις ανατολικές ”άκρες” της Επικράτειάς μας αδυνατούσαν τις αμυντικές μας αντιστάσεις.

Εφαρμόζοντας κατά γράμμα τη ”γραμμή Σαμαρά”, την τακτική των ”κλειστών συνόρων” έναντι των ”ανοιχτών” του Αλέξη Τσίπρα και υπερασπιζόμενος στην ξηρά και τη θάλασσα τα εθνικά κεκτημένα μας, έκανε τους Ευρωπαίους να αφυπνιστούν ενόψει του ισλαμιστικού κινδύνου. Κατέστησε ουσιαστικά συνυπεύθυνη την ΕΕ για τη διαφύλαξη των συνόρων μας, που ήταν και δικά της σύνορα, ευρωπαϊκά.

Θετική – προς ώρας – είναι και η αντιμετώπιση της επενέργειας της παγκόσμιας επιδημίας του Covid 19 στην Ελλάδα, αφού – χάρη στα έγκαιρα μέτρα που πήρε ο εκπρόσωπος του υπουργείου Υγείας και ”στρατηγός” στα μάχη κατά του θανατηφόρου ιού λοιμωξιολόγος Σωτήρης Τσιόδρας – ο έλεγχος της κρίσης είναι υποδειγματικός τόσο σε επίπεδο ενημέρωσης όσο και σε επίπεδο ιατρικής αντιμετώπισης.

Με τον Νίκο Χαρδαλιά (Γενικό Γραμματέα Πολιτικής Προστασίας) στον συντονισμό της καθημερινής διαχείρισης και τον Σωτήρη Τσιόδρα στο ”στρατηγείο” αντιμετώπισης του ”εχθρού”, είδαμε έγκαιρα και εξελικτικά μέσα απ’ τα ενημερωτικά διαγγέλματα του πρωθυπουργού (που πιστοποιούν την ύπαρξη κράτους και στηρίζονται σε εισηγήσεις ειδικών επιστημόνων), τα έξυπνα σποτ και τις ειδήσεις, να λαμβάνονται μέτρα με ψυχραιμία και προγραμματισμό:

Είδαμε τα σχολεία να κλείνουν, τα καφενεία και οι παραλίες να αδειάζουν, τα σούπερ μάρκετ, τα φαρμακεία, οι υπηρεσίες υγείας και οι τράπεζες να λειτουργούν με κανόνες προσαρμογής.

Το κράτος που ελεεινολογούσαμε, επιτέλους ανένηψε χάρη στην εγρήγορση του πρωθυπουργού, του υπουργείου Υγείας και των σπουδαίων και υπεύθυνων λειτουργών της οι οποίοι παίζουν τη ζωή τους καθημερινά κορώνα γράμματα για να σώσουν τους ασθενείς τους, με αποτέλεσμα να παρουσιάζει στοιχεία βελτίωσης η καμπύλη του κορονοϊού στη χώρα.

Όλα γίνονται υπεύθυνα, μελετημένα, προνοητικά και ενωτικά, αν εξαιρέσει κανείς τις εξαιρέσεις ανευθυνότητας (δείγματα του ωχαδελφισμού των Νεοελλήνων), που βάζουν σε κίνδυνο την πλειοψηφία και δεν αποκλείεται να γίνουν αιτία για λήψη σκληρότερων μέτρων (εμπλοκή των Ενόπλων Δυνάμεων) με σκοπό την ανάσχεση του ”κοινωνικού” και επικίνδυνου αυτού ιού.

Με τα δεδομένα αυτά, που θα έχουν ασφαλώς και κοινωνικές προεκτάσεις λόγω του ιδιότυπου εγκλεισμού στα σπίτια μας, αρχίζουμε να συνειδητοποιούμε πως είμαστε τελικά τυχεροί μέσα στην ατυχία μας, αφού βλέπουμε την κυβερνητική αβουλία να έχει μετατραπεί μαγικά σε εγρήγορση και δυναμική χάρη στην ικανότητα της ”ορχήστρας”, που παίζει καθημερινά σε… επεισόδια το one man show του πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη!..

One thought on “Κυριάκος Μητσοτάκης ή, άλλως,”one man show”!..

  • 24/03/2020, 16:47
    Permalink

    Όλα θα κριθούν εκ του αποτελέσματος και ΠΡΟΣΟΧΗ γιατί στη γωνία περιμένει η Δούρου που μας απείλησε ότι θα λογαριαστούμε αργότερα. Ίσως παρακαλάει οι νεκροί να είναι 100+1 για να εξισορροπήσει τη δική της “στραβή”.
    Συμβουλεύω Μητσοτάκη και Χαρδαλιά να αποφύγουν τις υπερβολές γιατί μπορεί να έχουμε αντίθετα αποτελέσματα. Ήδη υφέρπει μια πεποίθηση ότι οι εξελίξεις δεν δικαιολογούν τέτοια αυστηρότητα μέτρων που εν μέρει συνάδουν με θεωρίες και προφητείες για τον απόλυτο έλεγχο που καταφθάνει μέσα από την ταχεία εφαρμογή των σχεδίων Πιερακάκη…

    Σχολιάστε

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για να μειώσει τα ανεπιθύμητα σχόλια. Μάθετε πώς υφίστανται επεξεργασία τα δεδομένα των σχολίων σας.