Ιστορικά ανέκδοτα

Για τη δίκη του Σωκράτη ετοίμασε λαμπρή απολογία ο δεινός ρήτορας Λυσίας. 

Ο Σωκράτης τον ευχαρίστησε, αλλά αρνήθηκε να τη χρησιμοποιήσει, γιατί δεν ήθελε… τα δικηγορικά τερτίπια.
– Προτιμώ -είπε- να καταδικασθώ ως Σωκράτης, παρά να αθωωθώ ως Λυσίας.

Ο βασιλιάς Άγις και οι κακοί συγγενείς

Ανέφεραν στο βασιλιά της Σπάρτης Άγι Α’ ότι υπήρχαν μερικοί συγγενείς του που τον φθονούσαν.

– Τους λυπάμαι κατάκαρδα, απάντησε ο Άγις. Υποφέρουν δυο φορές απ’ ό,τι οι άλλοι άνθρωποι: Υποφέρουν από τα ελαττώματα που έχουν αυτοί και για τις αρετές που έχω εγώ.

Η συμβουλή του Ιπποκράτη κατά της παχυσαρκίας

Ένας λαίμαργος, που υπέφερε από παχυσαρκία, ρώτησε τον Ιπποκράτη τι έπρεπε να κάνει για να θεραπευθεί από το πολύ πάχος.
– Η συμβουλή μου είναι απλούστατη, του είπε. Να ζεις μ’ ένα σέλινο την ημέρα. Και να κερδίζεις με πολύ κόπο και ιδρώτα τα λεφτά που χρειάζονται για να το αγοράζεις.

Τα δύο είδη αλαζονείας

Όταν είδε ο Διογένης στην Ολυμπία μερικούς νέους από τη Ρόδο να ‘ναι ντυμένοι πολυτελώς και να φορούν ακριβά στολίδια είπε: «Αυτό είναι αλαζονεία!»
Όταν αργότερα συνάντησε άλλους νέους Λακεδαιμόνιους ντυμένους με πολύ φτωχούς χιτώνες, τριμμένος και τρύπιους είπε: «Αυτό είναι άλλο είδος αλαζονείας…»

Γιατί δεν προοδεύει η Πολιτεία…

Ρώτησαν τον Διογένη, πώς συμβαίνει ενώ τόσοι σοφοί εκφωνούν πάνω στην Πνύκα λόγους σπουδαίους, η Πολιτεία να μην προοδεύει.

Γιατί τους λόγους, απάντησε, τους εκφωνούν οι σοφοί από επάνω, αλλά τις αποφάσεις τις παίρνουν οι ανόητοι από κάτω.

Ο Διογένης και ο απατεώνας

Ο διαβόητος για τις απάτες του διαχειριστής της περιουσίας τού τυράννου των Συρακουσών Διονυσίου, κάλεσε τον Διογένη για να του δείξει την καινούργια πολυτελή κατοικία του.

Αηδιασμένος ο Διογένης μπροστά στον πλούτο και τη χλιδή του σπιτιού τού απατεώνα, αισθάνθηκε την ανάγκη να φτύσει. Στράφηκε, λοιπόν, ο κυνικός φιλόσοφος κι έφτυσε στο πρόσωπο του ιδιοκτήτη.
– Δεν βρήκα -είπε- σ’ αυτόν τον πλούτο και την πολυτέλεια γύρω μου, φτηνότερο τόπο για να φτύσω.

Ο Κλεάνθης και η άσημη καταγωγή του

Ένας νεαρός Αθηναίος από αριστοκρατική οικογένεια, αλλά άσωτος και μωρός, περιφρονούσε τον συνομιλητή του Κλεάνθη για την άσημη καταγωγή του. Ο Κλεάνθης, όμως, που έγινε κατόπιν όνομαστός φιλόσοφος, είπε τότε στον ανάξιο εκείνο νεαρό:

– Με μένα θ’ αρχίσει η δόξα της γενιάς μου. Με σένα θα τελειώσει.

Ο Διογένης και οι ματαιόδοξοι

Κορόιδευε ο Διογένης τους ματαιόδοξους εκείνους που ετοιμάζουν φανταχτερούς τάφους και μαυσωλεία για μετά το θάνατό τους.

– Καλά εσύ, τον ρώτησαν, πού θέλεις να σε θάψουμε, όταν πεθάνεις.
– Πουθενά, τους απάντησε. Να με αφήσετε εδώ μπροστά στο πιθάρι μου.
– Μα θα σε φάνε τα σκυλιά, του είπαν.
– Ε, τότε βάλτε μου ένα ραβδί να τα διώχνω.
– Μα, δεν θα καταλαβαίνεις…
– Ε, λοιπόν, αφού δε θα καταλαβαίνω αφήστε με να με φάνε. Γιατί στενοχωριόσαστε;

Πότε θα νυμφευθείς Θαλή;

Ρωτούσε επίμονα η μητέρα του τον Θαλή τον Μιλήσιο πότε θα νυμφευθεί.
– «Ούπω καιρός». Τής έλεγε εκείνος. Δεν είναι ακόμη καιρός.
Έπειτα από πολύ καιρό η μητέρα του επανήλθε. Πότε επιτέλους θα παντρευτείς; ρώτησε με αγωνία.
– «Ουκέτι καιρός» απάντησε αυτή τη φορά. Πέρασε πια ο καιρός.

Βαίνομεν προς χρεωκοπίαν…

Ο φιλόσοφος Αντισθένης απέφευγε να συζητεί με οποιονδήποτε πήγαινε να του πιάσει κουβέντα για σοβαρά θέματα. Κάποτε, ένας άσχετος ανίδεος που παραβρέθηκε σε μια τέτοια σοβαρή συζήτηση, θέλησε να πάρει κι αυτός μέρος. Τότε ο Αντισθένης τον σταμάτησε, λέγοντάς του:
– Φίλε μου, η συζήτηση είναι ένα είδος εμπορίου. Αν, λοιπόν, θελήσεις να συμμετάσχεις χωρίς να διαθέτεις κεφάλαια, εμπόριο δεν γίνεται. Βαίνομεν προς χρεωκοπίαν.

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για να μειώσει τα ανεπιθύμητα σχόλια. Μάθετε πώς υφίστανται επεξεργασία τα δεδομένα των σχολίων σας.