Η υπόθεση Καϊλή και η ελληνική υποκρισία με την ειδική μεταχείριση πολιτικών προσώπων
Γράφει ο Άγγελος Κωβαίος
Η υπόθεση Καϊλή, πέραν των πρωτογενών αποτελεσμάτων της και όσων ακόμη θα προκύψουν, ρίχνει φως σε πολλά άλλα ζητήματα και μάλιστα με αρκετά ενοχλητικό τρόπο.
Για παράδειγμα: Υπό την πίεση της πρώτης φάσης του ελληνικού σκανδάλου των παρακολουθήσεων, η κυβέρνηση έφερε εσπευσμένως, κοινώς άρον άρον, ένα νομοσχέδιο για την αναδιοργάνωση της ΕΥΠ, κ.λπ.
Εκεί μεταξύ άλλων προβλέπεται η ειδική διαδικασία με διάφορες δικλείδες και εμπλοκή του προέδρου της Βουλής για την παρακολούθηση πολιτικών προσώπων, αλλά και η προσχηματική απαγόρευση της διακίνησης και χρήσης παράνομων λογισμικών παρακολούθησης.
Πώς φανταζόμαστε άραγε τη διαδικασία μέσω της οποίας διαπιστώθηκαν από τις βελγικές υπηρεσίες οι ενέργειες και η δράση του δικτύου διαφθοράς που εξαρθρώνεται σήμερα; Δίχως παρακολούθηση επικοινωνιών ή με διάφορες δαιδαλώδεις γραφειοκρατικές διαδικασίες για την ειδική μεταχείριση πολιτικών προσώπων; Δύσκολο.
Μάλλον λοιπόν θα (πρέπει να) πάμε για νέα αναμόρφωση του πλαισίου για την ΕΥΠ, όχι τώρα, κάποια στιγμή.
Και πάντως το νέο και τάχα καλύτερο, θα αποδειχθεί απλώς μία άσκηση επί χάρτου, που έδωσε αφορμή για μία αχρείαστη και ανόητη κοινοβουλευτική κοκορομαχία…
