Η ρωσική προπαγάνδα, η αντι-προπαγάνδα και η ελληνική ιδιαιτερότητα
Γράφει ο Άγγελος Κωβαίος
Όπως συμβαίνει σε κάθε πόλεμο, παράλληλα με τις στρατιωτικές επιχειρήσεις, εξελίσσεται ο πόλεμος της προπαγάνδας και της αντί-προπαγάνδας.
Αυτό συμβαίνει και στην περίπτωση της ρωσικής εισβολής στην Ουκρανία, με τη διαφορά ότι η ελληνική ιδιαιτερότητα για μία ακόμη φορά εκπλήσσει.
Διαπιστώνει κανείς και από τις ημιεπίσημες κυβερνητικές διαρροές, αλλά και από τα όσα είπε ο Μακρόν στη σύνοδο κορυφής της Πέμπτης, ότι γίνεται μία οργανωμένη προσπάθεια άμυνας απέναντι στη ρωσική προπαγάνδα, η οποία έχει πλοκάμια παντού στον κόσμο.
Από του σημείου αυτού όμως, μέχρι του να έχουν καταλήξει όλοι – και κυρίως οι αδαείς – σε συμπέρασμα ως προς την έκβαση του πολέμου αυτού, υπάρχει μεγάλη απόσταση.
Είναι πολύ διαφορετικό πράγμα να αντιτάσσεται κάποιος σε μία εισβολή κατά ανεξάρτητου και κυρίαρχου κράτους, είναι άλλο να μιλάει κανείς για σεβασμό του διεθνούς δικαίου, όμως πάντα υπάρχει το μείζων, που είναι η αξιοπιστία…
