Η Δημοκρατία ως μέσο θεραπείας του ατόμου

Γράφει ο Δημήτρης Ιωάννου, φοιτητής  Θεολογίας

Ήδη από την εποχή της αρχαιότητας συγκεκριμένα στην αρχαία Αθήνα βλέπουμε την ύπαρξη ενός πολιτεύματος που ονομάζεται Δημοκρατία. Εύκολα κανείς διαπιστώνει πως η δημοκρατία των αρχαίων διαφέρει κάπως από την σημερινή δημοκρατία.

Ένα παράδειγμα ας πούμε, ήταν πως ψήφιζαν μόνο Αθηναίοι δηλωμένοι κάτοικοι της πόλης. Ένα δεύτερο χαρακτηριστικό της της δημοκρατίας είναι πως μεταβάλλεται. Είναι κάτι που δέχεται διόρθωση και βελτίωση για να έχει ως αποτέλεσμα την ειρηνική συμβίωση μεταξύ των ανθρώπων.

Μία σημερινή βελτίωση επάνω στην έννοια αυτή στην Ελλάδα , είναι για παράδειγμα, η πρόταση να ψηφίζουν για την χώρα τους και οι Έλληνες του εξωτερικού. Αυτό δίνει το δικαίωμα σε κάθε Έλληνα πολίτη που αδυνατεί να παρευρίσκεται στην χώρα του είτε λόγω εργασίας είτε λόγω σπουδών, να συμμετέχει και αυτός στα κοινά , να παίρνει έδαφος και η δική του η άποψη.

Μιας λοιπόν που γιορτάσαμε φέτος την 25η Μαρτίου τα 200 χρόνια από την ευλογία της επανάστασης από τον Παλαιών Πατρών Γερμανό στην Μονή της Αγίας Λαύρας καθώς και την έναρξη της ανεξαρτησίας μας, τον θεσμό της δημοκρατίας οραματίζονταν ένα από τα σπουδαία πρόσωπα που έπαιξαν σημαντικό ρόλο στην εθνική αναζωπύρωση του αισθήματος της ελευθερίας.

Το πρόσωπο που έπαιξε αυτόν τον ρόλο ήταν ο Ρήγας ο Βελεστινλής ή Φεραίος , ο οποίος πρώτος οραματίζονταν μετά την ανεξαρτησία των Ελλήνων ,την δημιουργία της λεγόμενης σύμφωνα με εκείνον «Ελληνικής Δημοκρατίας» όπου θα επικρατούσε ο αλληλοσεβασμός , η ελευθερία σκέψης , καθώς και το δικαίωμα της ενασχόλησης με τα κοινά. Ήδη με αρκετά του έργα όπως η Χάρτα και η μετάφραση του Νέου Ανάχαρσι, ο Ρήγας απέβλεπε να διαμορφώσει το ήθος του δημοκρατικού πολίτη χρησιμοποιώντας την γνώση του από την δημοκρατία της κλασικής αρχαιότητας.

Οι Έλληνες μετά από διαχρονικές κακουχίες αλλά και περιπέτειες φτάνουμε στην εποχή του 1974 όπου βλέπουμε μια τρίτη προσπάθεια επαναλειτουργίας της έννοιας της Δημοκρατίας. Και έτσι φτάνουμε στο σήμερα. Βλέπουμε πως ο ελληνικός λαός , από αρχαιοτάτων χρόνων προσπάθησε να εγκαθιδρύσει ως αρχών πολίτευμα του τον σεβασμό του συνανθρώπου του αλλά και την ελευθερία τα οποία χαρακτηριστικά συγκεντρώνονται υπό την έννοια της δημοκρατίας.

Παρ ’όλα τα προβλήματα, τις διχόνοιες και τις κρίσεις, ο άνθρωπος πάντα θα πρέπει να έχει στον νου του πως μόνο μέσα από ένα αίσθημα δημοκρατίας θα μπορεί να προχωρά. Εξάλλου κάθε τι παρεμφερές , τον οδηγεί στην αυτοκαταστροφή. Όπως έλεγε και ο Ρήγας Φεραίος η αναρχία , το αντίθετο δηλαδή της δημοκρατίας, είναι ένα άλλο είδος Τυραννίας

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για να μειώσει τα ανεπιθύμητα σχόλια. Μάθετε πώς υφίστανται επεξεργασία τα δεδομένα των σχολίων σας.