Έργα και ημέρες του ΣΥΡΙΖΑ στο Κοινοβούλιο

Γράφει ο Αλέξανδρος Κριτσίκης, Δικηγόρος

Κάθε δημοκρατικά εκλεγμένη κυβέρνηση κρίνεται κατά τη διάρκεια της θητείας της στο κοινοβούλιο, το λίκνο της Δημοκρατίας. Μέσα σε αυτό τον χώρο η κοινοβουλευτική διαδικασία παίρνει σάρκα και οστά και μέσα σε αυτόν το χώρο πραγματώνεται και ολοκληρώνεται η έμμεση αντιπροσωπευτική Δημοκρατία. Αλλά ας δούμε τα πεπραγμένα της κυβέρνησης στο Κοινοβούλιο καθόλου την περίοδο της κοινοβουλευτικής της θητείας. Έχει πράγματι μεγάλο ενδιαφέρον να εστιάσει κανείς σε αυτά και να βγάλει κάποια συμπεράσματα συγκρίνοντας τα μάλιστα με την προηγούμενη «κακιά» κυβέρνηση της δεξιάς!

Αρχικά να αναφερθεί πως οι Υπουργοί της κυβέρνησης αρνούνται να απαντήσουν ολοένα και σε περισσότερες επίκαιρες ερωτήσεις. Από τον Οκτώβριο του 2016 μέχρι σήμερα απαντήθηκε μόλις το 39% των Επίκαιρων ερωτήσεων. Από τις 768 μόλις οι 300 συζητήθηκαν. Ειδικότερα τον Απρίλιο συζητήθηκαν μόλις το 14% των επίκαιρων ερωτήσεων. Από τις 92 μόλις οι 13 συζητήθηκαν. Στη συνέχεια από τον Ιανουάριο του 2015 μέχρι τον Μάρτιο του 2017 κυρώθηκαν 59 διεθνείς συμβάσεις, στις οποίες κατατέθηκαν 80 τροπολογίες. Εν αντιδιαστολή με την προηγούμενη κυβέρνηση, που κατά από τον Ιούνιο του 2012 μέχρι τον Ιανουάριο του 2015 κυρώθηκαν 103 συμβάσεις με μόνο 14 τροπολογίες.

Όσον αφορά τώρα τις προτάσεις νόμου της αντιπολίτευσης δεν συζητούνται για περισσότερο από 12 μήνες. Για παράδειγμα η πρόταση νόμου της Νέας Δημοκρατίας για την ψήφο των Ελλήνων του εξωτερικού κατατέθηκε στις 8 Απριλίου του 2016 και ακόμη δεν έχει συζητηθεί. Θα συζητηθεί άραγε ποτέ; Για ποιο λόγο όλες αυτές οι καθυστερήσεις, που παρακωλύουν αδικαιολόγητα την κοινοβουλευτική διαδικασία; Σε νομοσχέδιο πάλι με 37 άρθρα ψηφίστηκαν 17 διαδοχικές τροπολογίες. Ενδεικτικά αναφέρω πως σύμφωνα με στατιστικά στοιχεία κατατίθενται 3,38 υπουργικές τροπολογίες ανά Νόμο, οι οποίες ως επί το πλείστον είναι άσχετες με το αντικείμενο της συζήτησης, όταν πριν από το 2015 ο μέσος όρος δεν ξεπέρασε ποτέ τις 2 τροπολογίες ανά νόμο.

Τέλος οι κυβερνώντες νομοθετούν χωρίς μελέτη των οικονομικών επιπτώσεων. Από τους 91 νόμους, που ψήφισε η κυβέρνηση το 2016 μόνον οι 24 συνοδεύονται από έκθεση δαπάνης με πραγματική εκτίμηση της δαπάνης, που προκαλείται.

Ύστερα από όλα αυτά δεν θα προχωρήσω σε διαπιστώσεις, αλλά σε ερωτήματα όπως: Συνιστούν όλες αυτά κοινοβουλευτικές ενέργειες, που συνάδουν με τον δημοκρατικό χαρακτήρα του κοινοβουλίου; Ολοκληρώνεται με αυτόν τον τρόπο η ουσία της έμμεσης αντιπροσωπευτικής δημοκρατίας; Είναι αυτό το κοινοβούλιο, που θέλουμε σε μία σύγχρονη δημοκρατική και αναπτυσσόμενη χώρα ή μήπως είναι όλα αυτά αντικοινοβουλευτικές πρακτικές, που ευτελίζουν το κοινοβούλιο; Έχει άδικο ο Κυριάκος Μητσοτάκης όταν προ ημερών δήλωσε σε επίσκεψη του στον Πρόεδρο της Βουλής πως «Είμαστε εδώ και είμαστε αποφασισμένοι να προστατεύσουμε τους θεσμούς και να μην αφήσουμε τη Δημοκρατία να λιγοστέψει»»;