ΕΑΜ και Πρέσπες

Γράφει ο Διονύσης Κ. Καραχάλιος, Δικηγόρος

Η εξ Αχαΐας ορμώμενη βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Σία Αναγνωστοπούλου τα είπε όλα κατά την συζήτηση που προηγήθηκε της πανηγυρικής, για το κυβερνών κόμμα και τους συνοδοιπόρους του, κύρωσης της Συνθήκης των Πρεσπών.

Είπε, συγκεκριμένα (24.01.2019), η και αναπληρώτρια καθηγήτρια του Παντείου Πανεπιστημίου:

«Η αριστερά σ αυτόν τον τόπο έφτιαξε το ΕΑΜ. Αυτή ήταν που αντιστάθηκε και μαζί με την εθνική ανεξαρτησία συνδύασε την κοινωνική ισότητα και δικαιοσύνη. Είναι το ΕΑΜ που συνομίλησε με όλη την Ευρώπη και έφτιαξε ευρωπαϊκό μέτωπο. Είναι αυτή η αριστερά, η δική μας, που παίρνει την συνέχεια από εκείνη την περίοδο και γι’ αυτό εντάσσουμε την συμφωνία των Πρεσπών σε αυτήν την μεγάλη ιστορία που έχουμε διανύσει».

Ιδού λοιπόν, για ποιο λόγο οι ΣΥΡΙΖΑΙΟΙ αγωνίστηκαν με ασίγαστο πάθος και ιερό φανατισμό για την ψήφιση της επαίσχυντης συμφωνίας: Όχι διότι έκριναν (καλώς η κακώς) ότι επρόκειτο για μια συμφωνία επωφελή για την Ελλάδα, αλλά διότι,  αυτή την συμφωνία την εντάσσουν στην ιστορία και στην κληρονομιά του ΕΑΜ!

Απόλυτα ειλικρινής η κυρία καθηγήτρια… Εβδομήντα και πλέον έτη μετά την απόπειρα των κομμουνιστών, αρχικά να εξοντώσουν, διαρκούσης της ναζιστικής κατοχής, τις εθνικές αντιστασιακές οργανώσεις, που θεωρούσαν αντίπαλές τους και όχι συμμαχητές τους και, στη συνέχεια, να αρπάξουν δια της βίας την εξουσία και να εγκαθιδρύσουν καθεστώτα ανάλογα με αυτά των χωρών του αλήστου μνήμης υπαρκτού σοσιαλισμού, τα «όνειρα» και η «κληρονομιά» του ΕΑΜ καθοδηγούν τα βήματα του ΣΥΡΙΖΑ…

Το άσβεστο μίσος των ηττημένων, η εκδικητική μανία εκείνων που εξακολουθούν να ομνύουν στο όνομα του Λένιν, του Στάλιν, του Μάο και του Κάστρο, ο αδίστακτος ρεβανσισμός των απογόνων του Ζαχαριάδη και του Βελουχιώτη, το όραμα της αποκομμένης από τον ελληνικό εθνικό κορμό και υποταγμένης στα σχέδια της Κομμουνιστικής Διεθνούς «Μακεδονίας», βρήκαν την «λύτρωσή» τους. Οι απόγονοι «θριάμβευσαν» και έχουν κάθε λόγο να αισθάνονται ικανοποιημένοι: Εκεί που απέτυχαν οι πρόγονοί τους με τα όπλα και το αίμα, πέτυχαν αυτοί με το στυλό του Καμμένου και την γραβάτα του Ζάεφ…

Έτσι αποδεικνύεται ότι και η επιλογή των Πρεσπών, για την υπογραφή της κατάπτυστης συμφωνίας, κάθε άλλο παρά τυχαία ήταν. Εκεί όπου γράφτηκε η τελευταία αιματηρή σελίδα για το Μακεδονικό, εκεί όπου ήταν το στρατηγείο του Μάρκου Βαφειάδη και όπου σλάβοι εντεταγμένοι στον λεγόμενο «Δημοκρατικό Στρατό» αγωνίζονταν για την βίαιη απόσπαση της Μακεδονίας από την Ελλάδα, εκεί οι Τσίπρας και Κοτζιάς παρέδωσαν στους αλβανοσκοπιανούς την εθνότητα, την γλώσσα και την ιστορία, που εναγωνίως επιζητούσαν για να αποκτήσει υπόσταση και οντότητα το πολυφυλετικό κράτος τους.

Δεν είναι περίεργο ότι μαζί με τον Τσίπρα και τον Ζάεφ πανηγυρίζει και ο Ερντογάν… Ο οποίος περιμένει πια τον Τσίπρα στην Πόλη για μια ακόμη, ίσως και μεγαλύτερη, «εθνική» επιτυχία…  Και ο Ράμα περιμένει και αυτός την σειρά του… Άλλωστε, μην ξεχνάμε ότι «η ελπίδα έρχεται»!…