Αρκεί η εικόνα…

Γράφει η Άννα Παναγιωταρέα

Κάθε φορά που δημοσιοποιείται μια νέα μέτρηση κοινής γνώμης, κοινώς δημοσκόπηση, περιμένουμε, χωρίς έκδηλη αγωνία, τη διαρροή ή και την ανακοίνωση της Κουμουνδούρου. Και ποια «αγωνία» να έχεις, αφού ξέρεις πως ο ΣΥΡΙΖΑ θα υποτιμήσει, θα αμφισβητήσει και εντέλει θα καταγγείλει τα νούμερα που έρχονται στη δημοσιότητα από τις εταιρίες δημοσκοπήσεων.

Το ζήτημα που τίθεται είναι ότι «οι κύκλοι» της Κουμουνδούρου από το 2016 -άμα τη αναλήψει της ηγεσίας της Νέας Δημοκρατίας από τον Κυριάκο Μητσοτάκη- μέχρι και χθες είθισται να σχολιάζουν αρνητικά και επιθετικά τις δημοσκοπήσεις, με χαρακτηρισμούς που αποδίδονται στο δόγμα που ισχύει για τον ΣΥΡΙΖΑ: «Τι έχουν τα έρμα και ψοφάνε…».

Τι δεν καταλαβαίνει; Ότι, αντί αφηγήματος, προβάλλει έναν πολιτικό ακτιβισμό -ο Τσίπρας με τα χέρια στις τσέπες, από βήματος Βουλής- ο οποίος, ουσιαστικά, καταναλώνεται εντός και επί τα αυτά του… ΣΥΡΙΖΑ; Απευθύνεται στους οπαδούς του και, πέραν αυτών, ποιος ασχολείται.

Να εξηγήσω γιατί: Γίνεται, για παράδειγμα, να μην ψηφίζει τα 600 ευρώ για τους αστυνομικούς ασκώντας μόνιμα αρνητική κριτική στη Αστυνομία; Γίνονται λάθη; Φυσικά, και λάθη γίνονται και ατυχείς αποφάσεις παίρνονται. Αλλά αναγνωρίζει -η πλειοψηφία- ότι η Αστυνομία είναι αναγκαίο καλό. Γίνεται να μην ψηφίζει τα κονδύλια για την άμυνα, με τον Ερντογάν να έχει πιάσει μπαλκόνι στο Αιγαίο, μετρώντας την απόσταση Αγκυρα-Αθήνα με το πυραυλικό του σύστημα; Γίνεται, όποια απόφαση παίρνει η κυβέρνηση για να ενισχύσει το εισόδημα των πολιτών που τα φέρνουν δύσκολα με την εισαγόμενη κρίση, όχι μόνον να την καταγγέλλει με κοινωνική αναλγησία, πρωτοφανή για Αριστερά, αλλά και να μην την ψηφίζει λέγοντας ότι «είναι προεκλογική»; Δηλαδή, επειδή οι εκλογές είναι κοντά, να μείνουν οι άνθρωποι παγωμένοι, χωρίς φως και χωρίς τα στοιχειώδη της καθημερινότητας; Τι είδους μηδενιστική νοοτροπία είναι αυτή; Επομένως, οι πολίτες, αναγνωρίζοντας ότι η κυβέρνηση Μητσοτάκη στέκεται κοντά τους, την επιβραβεύει τώρα στις δημοσκοπήσεις και αύριο στην κάλπη.

Δεν θυμάμαι από τότε που δημοσιοποιούνται οι μετρήσεις της κοινής γνώμης να υπήρξε άλλη κυβέρνηση η οποία, ολόκληρη σχεδόν τη θητεία της, να προηγείται σταθερά από 8 έως και 10 μονάδες από την αξιωματική αντιπολίτευση. Ο αρχηγός της να απέχει από τον πρωθυπουργό σε καταλληλότητα τουλάχιστον 15 μονάδες! Και αυτό δεν είναι εύρημα μιας μέτρησης. Αλλά είναι μία σταθερά. Τουτέστιν, ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει πιθανότητα «της δεύτερης φοράς» που ευαγγελίζεται, καθότι η μεθυσμένη πορεία του 2015-2019 είναι νωπή και δεν έχει την εμπιστοσύνη των πολιτών.

Για να είμαι ειλικρινής, ξαφνιάζομαι που υπάρχει και ένα ποσοστό γύρω στο 20% που λέει ότι θα ψηφίσει ΣΥΡΙΖΑ. Αλλά όσο ο Γκλέτσος φωνασκεί «Να τος, να τος, ο πρωθυπουργός» δείχνοντας τον Τσίπρα τόσο θα σκορπίζει γέλιο. Δεν χρειάζεται να διαβάζουμε δημοσκοπήσεις. Αρκεί η εικόνα…

Ελεύθερος Τύπος

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για να μειώσει τα ανεπιθύμητα σχόλια. Μάθετε πώς υφίστανται επεξεργασία τα δεδομένα των σχολίων σας.