Προσοχή στο παιδικό βιβλίο

Γράφει η Ελένη Παπουτσή, Εκπαιδευτικός, Πολιτισμολόγος *Ευρωπαϊκού Πολιτισμού)

Μπορεί χωρίς το κατάλληλο παιδικό βιβλίο, να μεγαλώσεις <τσιπροκαμενόπαιδια) και να μη το καταλάβεις
2/4/ Παγκόσμια Ημέρα Παιδικού Βιβλίου που καθιέρωσε η ΙΒΒΥ, Διεθνής Οργάνωση Βιβλίων για τη Νεότητα, το 1966, την ημέρα των γενεθλίων του μεγάλου Δανού παραμυθά Χανς Κρίστιαν Άντερσεν (2 Απριλίου 1805), Προσοχή στο παιδικό βιβλίο…

Ειδικά τα παιδικά βιβλία Θέλουν ιδιαίτερη προσοχή στην επιλογή τους. Πρέπει να είναι γραμμένα από άτομα (όχι των δημοσίων σχέσεων), αλλά με παιδαγωγικές γνώσεις. Οι ειδικοί ξέρουν ότι το παιδικό βιβλίο είναι ένας σπόρος που θα φυτρώσει με τις κατάλληλες συνθήκες και σε επόμενες γενιές. Μεταφέρει αξίες σε σταθερά καλούπια. Οι ειδικοί έχουν αφιερώσει δεκαετίες ζωής ,σε έρευνες, και σε πειράματα σε βρεφοκομεία, ορφανοτροφεία, κλπ. Όταν ακούς την άλλη/ο που απλά μεγάλωσε ένα –δυο παιδιά να λέει το έγραψα με αγάπη για τα παιδιά, και έχει σπουδάσει οικονομικά π.χ. είναι από αγάπη για τον εαυτό της(κέρδος χωρίς γνώσεις) Ο κόσμος το παίρνει,από άγνοια, (όπως ψηφίζει) με συνέπειες!…Υπάρχουν συγγραφείς, που ενώ δεν έχουν κακή πρόθεση, από άγνοια, προωθούν βιβλία τους που διαιωνίζουν τον εγωκεντρισμό, την ιδιοτέλεια, τη φυγοπονία, το βόλεμα, το ρίξιμο των άλλων…στο βωμό της αγάπης πάντα..κλπ.. στα παιδιά, και πολλά άλλα αρνητικά, χωρίς εκ πρώτης όψεως να είναι ορατά ότι βλάπτουν , ή ότι παρασιτούν σε άλλα ωφέλιμα.

Αρχίζουν με αγάπη, (χωρίς να φαίνεται με ποια έννοια. Και τα μέλη του club Κορυδαλλού από αγάπη άρχισαν.) Μαθαίνουμε στα παιδιά να ταξιδεύουν με τα βιβλία, να ανοίγουν ορίζοντες, να μπαίνουν σε άλλους κόσμους, να αναπτύσσουν (όχι μόνο τη φαντασία τους, π.χ. Χάρρυ Πότερ που υποβαλλόταν το ένα παιδί απ’ το άλλο και το αποκτούσε, χωρίς το βιβλίο να προσφέρει τίποτα, αλλά λόγω μεγάλης διαφήμισης . Σε μερικές περιπτώσεις μάλιστα είχε και πολύ αρνητικά αποτελέσματα..είχαν σκοτωθεί παιδιά που πήγαιναν να πετάξουν με σκούπες, αλλά πέρναγε στα ψιλά.)

Όταν βλέπουμε αρκετή διαφήμιση σε βιβλίο, δε σημαίνει ότι αξίζει, για τη παιδική ψυχή. .Παρατηρούμε το συγγραφέα. Τι μεράκι, πόση ευθύνη και αγάπη έχει για τα παιδιά, και τις γνώσεις του.. Αν το κάνουν στο παιδί δώρο, το διαβάζουμε μαζί, το αποφλοιώνουμε, το κρίνουμε κΙ αν χρειαστεί το κατακρίνουμε! Δεν αφήνουμε τον καθένα να ρίχνει σπόρους κα να παίζει τένις στο κρανίο των παιδιών, για να ωφεληθεί….

Στις παιδικές βιβλιοθήκες συνήθως υπάρχουν ηλεγμένα βιβλία. Εκτός όλων αυτών όμως σαν γονείς, παππούδες ή εκπαιδευτικοί, μπορούμε να γράφουμε τα δικά μας βιβλία για τα παιδιά, για να περνάμε μηνύματα και αξίες, που χρειάζονται τη συγκεκριμένη στιγμή, και να τα διαβάζουμε πριν τον ύπνο. Δουλεύουν στο πάντα άγρυπνο υποσυνείδητο!

Το ψυχοπαιδαγωγικό βιβλίο, δεν φοβάται να διαπαιδαγωγήσει μήπως τυχόν δεν πουλήσει. Ένα παράδειγμα διαπαιδαγώγησης, για να μη μεγαλώνει η κοινωνία τριπροκαμενόπαιδα που πρέπει να δίνεται μέσα απτο σωστό βιβλίο.

Ακούγοντας 100 παιδιά Α Γυμνασίου, που ήθελαν να πάνε εκδρομή. Έλεγαν ότι θα μαζέψουν χρήματα από έκθεση ζωγραφικής για να μαζέψουν χρήματα. (Άλλα κάνουν χορούς κλασσικά)

Υπήρχαν οι εξής κατηγορίες, όπως η Ελληνική κοινωνία. 1.Μερικά παιδιά είπαν ότι θα ζωγραφίσουν. 2.Άλλα είπαν ότι θα δανειστούν μπογιές, τελάρα κλπ. 3.Αλλα είπαν ότι θα καθαρίσουν το χώρο.4. Άλλα που είχαν σωματική αναπηρία είπαν ότι θα ζωγραφίσουν με το στόμα, ώστε να προσφέρουν κάτι.5. Άλλα προφασίστηκαν υποχρεώσεις και δε συμμετείχαν στις δουλειές, ενώ απαιτούσαν να πάνε εκδρομή.6. Άλλα δεν τα ενδιέφερε η εκδρομή, και δεν συμμετείχαν στις δουλειές.7. Ένα μικρό μέρος δεν ήθελε να πάει εκδρομή, αλλά πήγε να βοηθήσει.8. Άλλα είπαν ότι θα βοηθήσουν για να πάνε εκδρομή, αλλά είπαν ψέματα, και είχαν μετά απαιτήσεις.. Ήθελαν να ρίξουν μη έντιμα την κοινότητα στην οποία ανήκουν, και κοροϊδεύουν την κατηγορία 7.

Κατ αρχάς τα παιδιά και οι γονείς, πρέπει να μάθουν ότι η κοινωνία δεν είναι η μαμά τους και ο μπαμπάς τους, γιατί αν δεν το μάθουν σταδιακά στην Α Γυμνασίου (πάντα συνεκτιμάμε και την ηλικία), το μαθαίνουν αργότερα βίαια(με σφαλιάρα κοινωνική, που μπορεί να οδηγήσει σε εξαρτήσεις. Αν είχατε κάνει απεξαρτήσεις σε τοξικομανείς , θα βλέπατε ότι η πιο σημαντική συνιστώσα της εξάρτησης, είναι η μη προετοιμασία για την κοινωνία)!

Πρέπει πριν βιαστούν οι γονείς..κλπ.. να <κάνουν τους καλούς> να συνειδητοποιήσουν ότι είναι πολύ ρευστές οι καλοσύνες, και εκείνη την ώρα που λένε <Πρέπει να πάνε και τα καημένα τα παιδιά της κατηγορίας 5, και της κατηγορίας 8, αυτόματα αδικούν τις άλλες κατηγορίες… Όταν αδικείς τις άλλες κατηγορίες, δεν θέλεις το καλό της κοινωνίας, αλλά το συμφέρον σου.. (ψυχολογικά)

Παιδαγωγικά,ψυχο- κοινωνικά. Η κατηγορία 5, και 8 ,δεν πρέπει να πάει εκδρομή με το σχολείο αυτή τη φορά,(άλλο θέμα αν πάνε με τους γονείς τους εκείνη τη μέρα) για να διαπαιδαγωγηθεί, και να μάθει ότι πρέπει να παράγει, και όχι να βολεύεται και να λέει ψέματα.. Την επομένη θα έχει διορθωθεί, αν είναι φυσιολογική χωρίς διαταραχές μισανθρωπίας. (με κανονικούς γονείς)

Ας μάθουμε επίσης, ότι οι πολύ ειδικοί στις μαθησιακές δυσκολίες, στη μονάδα αναπτυξιακής ψυχολογίας Παιδιατρικής Αθηνών, πάντα προβληματίζονται στ ό,τι αν προωθήσουν πολύ τα παιδιά με μαθησιακές δυσκολίες αυτόματα αδικούν τα άλλα. Στην κοινωνία (μη ξεχναμε) ότι υπάρχουν συγκεκριμένες θέσεις, κ χρήματα, Αν τα πάρει κάποιος, πληρώνει ο άλλος , οπότε τον αδικείς…

Έχουν στενοχωρηθεί πολύ μερικοί καθηγητές, που προώθησαν πολύ (με 20αρια) παιδιά με μαθησιακές δυσκολίες και τα είδαν (με το ανάλογο μέσο) καθηγητές σε πανεπιστήμια, και άλλα που άξιζαν πραγματικά με αυτόν το τρόπο τα αδίκησαν. Μη ξεχνάμε επίσης (επειδή θέλουν μερικοί να δείχνουν καλοί) ότι στα ιδρύματα με παιδιά με βαρύ αυτισμό (υπάρχει και στους Αγ. Αναργύρους) τα παιδιά αυτά αποκτούν ειδικότητες και δουλεύουν ως χειρώνακτες, για να εργασιο-θεραπεύονται.. Μαθαίνουν να χωρίζουν τα υλικά ανακύκλωσης, κ.α

Άρα πριν εκφέρουμε άποψη όπως κάνουν ελαφρά στις καφετέριες, αποκτάμε γνώσεις στο θέμα, και συνεκτιμάμε… και κυρίως λέμε μήπως μεγαλώνω τσιπροκαμενοπαιδα με διαταραχές, να λένε ψέματα και να μισούν τον κόσμο, και δεν το έχω καταλάβει;; Μήπως βλάπτω την κοινωνία… τόσο, για να κάνω τον καλό/η;; Μήπως δεν τα μαθαίνω να παράγουν; Μήπως ζω μέσα σε δυσαρμονία και το πληρώσουν ακριβά τα παιδιά μου;;